မုိးေကာင္းကင္တြင္
မုိးသားတိမ္တိုက္တုိ႔ မွိဳင္းညိဳ႕ညိဳ႕။
ဦးေခါင္းကုိ ေမာ့္ၾကည့္မိခုိက္
တိမ္တုိက္မ်ား၏ေနာက္ကြယ္မွ
ေနျခည္ တစ္ခ်ိဳ႕ ထိုးထြက္လာသည္။
အေ၀းဆီတြင္
စိမ္းျမျမ စပါးပင္ေတြရယ္ ယိမ္းကလုိ႔ေန။
အနီးကပ္ျမင္ေတြ႕ရတဲ့
စပါးပင္ ပင္စည္ထက္မွာ ဖံုးလံုး ကိုယ္ဆီနဲ႔
ပင္ပ်ိဳ အလွနဲ႔ ရွက္ေသြးၾကြလုိ႔ မ်က္လြာေလးခ်ထားေလရဲ႕။
ကန္သင္းရုိးကုိ ျဖတ္အကူးမွာ
ဖားေပါင္စင္းေလး တစ္ေကာင္
ေကာက္ပင္ၾကားကုိ ဒုိင္ပင္ပစ္ သြားေလရဲ႕။
ကတြတ္၀က ေရအုိင္ေလးထဲမွာေတာ့
ငါးေျပမ ေလး တစ္အုပ္ စိန္ေျပးတန္း ကစားလုိ႔ေနတယ္။
ျမစိမ္းေရာင္ အရြက္ေတြနဲ႔ ၀ါဆုိပင္မွာ
ဆက္ရက္ ငွက္ငယ္တုိ႔ ဆူဆူညံလုိ႔။
သာယာတဲ့ လယ္ေတာတခြင္
ရသစံု ပန္ခ်ီကားတခ်ပ္ အျဖစ္
အဘယ္သုိ႔ မွတ္တမ္းတင္အံနည္း။
ေနညိဳညိဳ ညေနေဆာင္း ေတာ့
လယ္ကန္စြန္း တဆုပ္ ခူးပါလုိ႔
လာလမ္းအတုိင္း ျပန္ခဲ့တယ္။
