Tuesday, March 17, 2009

အူ တူတူ အ တတ (ဟာသ)

သေဘာၤက်င္း အလုပ္သမား ေမာင္က သည္ အလြန္ ထူ သူ၊ အ သူ ျဖစ္သည္။
ေမာင္ခ သည္ ခပ္ေနာက္ေနာက္ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။
အလုပ္နားခ်ိန္တြင္ အစသန္ေသာ ေမာင္ခ သည္ ေမာင္ကအား စေနာက္ ေတာ့သည္။

ေမာင္ခ ။ ဒီေန႔.. သေဘာၤေပၚမွာ ကံေကာင္းလို႔ မေသတာ။

ေမာင္က ။ ဟုတ္လား ဘာျဖစ္လုိ႔လည္းကြ။

ေမာင္ခ ။ မင္းသိတဲ့ အတုိင္း အိႏၵိယ ကုလားဖစ္တာကြာ ဦးေႏွာက္ကုိ မရွိဘူး။ သေဘာၤထဲမွာကြာ (cuကတ္တာ ျဖတ္တာ ေဘးနံရံက သံျပား ေပါက္သြားတယ္ကြာ။

ေမာင္က။ ကုလားေတြက လုပ္ရင္ ဒီတုိင္းႀကီးပဲ .. ပင္လယ္ထဲက ေရေတြ၀င္မလာဘူးလား။

ေမာင္ခ။ ေအး အဲဒါေျပာမလုိ႔ .. ငါက ေဘးနားမွာရွိေနတာ ေလကြာ။ ငါလည္း ခပ္ျမန္ျမန္ပဲ ေပါက္သြားတဲ့ အေပါက္ကုိ ၀ါးပီးသား ပီေကနဲ႔ ကပ္ၿပီး ပိတ္လုိက္တယ္။

ေမာင္က။ ဟင္.. ဟုတ္လား ေတာ္ေသးတာေပါ့... ပီေက ၀ါးပီးသားအဆင္သင့္ရွိလုိ႔ !!!

ေမာင္ခ ။ ေအး.. အဲဒါေၾကာင့္ေျပာတာ။ ငါသာ ပီေက၀ါးပီးသား မပါရင္ ျပသနာ တတ္ရံုတင္မကဘူး။
ပင္လယ္ေရေတြ၀င္လာပီး အကုန္ေသကုန္မွာကြ။

ေမာင္က ။ ေအးကြာ ငါလည္း ပီေကေဆာင္ထားဦးမွ။ အေရး အေၾကာင္းဆုိ သံုးလို႔ရတာေပါ့။

(ေဘးနားမွ လူမ်ား က ရုတ္တရက္ ေမာင္ကအားၾကည့္ကာ ရယ္ၾကသည္။ ေအး မ်ားမ်ား၀ယ္ထား မ်ားမ်ား၀ယ္ထား ဆုိမွ ေမာင္က ခမ်ာ သေဘာေပါက္ရွာသည္)