ကမၻာလံုးဆုိင္ရာ စီးပြားေရး က်ဆင္းမႈ

ဒီေန႔ မနက္ေစာေစာ
ရံုးကုိေရာက္တာနဲ႔ သိရတဲ့သတင္းက စိတ္မေကာင္းစရာပဲ။
ဒီဇင္ဘာ လကုန္ပုိင္းမွာ ပါမစ္သက္တမ္း ျပည့္ေတာ့မယ့္ က်ေနာ့္ company က
အတူေန သူငယ္ခ်င္းမ်ား အလုပ္လုပ္ခြင့္ ပါမစ္ မတုိးေပးေတာ့ဘူး ဆုိတာ
သိလုိက္ရတယ္. company က keppel ရဲ႕ လက္ေအာက္က ေလဘာဆပ္ပလုိင္း
နဲ႕ သေဘာၤျပင္ တဲ့ company တစ္ခုပါ ။ တကယ္ကုိ ထင္မထားခဲ့ပါဘူး ၊ သေဘာၤက်င္း
လုပ္ငန္းေတြ ကုိ ရုိက္ခတ္မယ္ မထင္မိဘူး ။ ေလာေလာဆယ္ ျမန္မာ ငါးေယာက္။
ေနာက္ထပ္ ဘယ္လုိေတြ လာမယ္ မသိေသးဘူး ။ အရင္က ပါမစ္ျပည့္လုိ႔ ျပန္မယ္ ဆုိ
မျပန္နဲ႔ လစာတုိးေပးမယ္ ဆက္လုပ္ပါဦး၊ မင္းကုိ ဖုိမင္ရာထူးေပးဖုိ႔ ရွိတယ္ စဥ္းစားပါဦး
ဘာညာ နဲ ေခ်ာ့ေျပာတယ္ ။ အခုေတာ့ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ကုန္ၿပီ။ လတ္တေလာ စီးပြားေရး
ျပသနာ မွာ စကၤပူ က ေတာ္ေတာ္ အထိနာတယ္ ထင္တယ္..
ေအာ္..... က်ေနာ္လား .. အင္း...ဟုတ္ကဲ့.. ဘေလာ့လုိ႔ ေကာင္းေနတုန္းပါ..:P...

ေဒါက္ထဲက သေဘာၤ

ဒီျမင္ကြင္း ကုိ စိတ္ကူးနဲ႔ ဓာတ္ပံု ရိုက္ေနတာ ၾကာၿပီ ။
ဒီေန႔မွပဲ အမိအရ ရိုက္နုိင္တယ္။ ကမ္းကပ္ၿပီး ျပင္တဲ့ သေဘာၤကုိ
ခဏသြားရင္းနဲ႔ အေတာ္ျဖစ္သြားတယ္ ။ ေရးျပတာထက္စာရင္
ပံုတစ္ပံုကေန ေတာ္ေတာ္ဖတ္လုိ႔ ရမယ္ထင္ပါတယ္ ။

အ လုပ္ ခြင္ ျမင္ ကြင္း (၂)

အ လုပ္ ခြင္ ျမင္ ကြင္း (၁)

အမွတ္တရ ငယ္ငယ္က

က်ေနာ္ငယ္ငယ္က လက္ပန္းက်င္း ဆုိတဲ့ ရြာေလးက အလယ္တန္းေက်ာင္း
(ယခင္အေျခခံပညာ မူလတန္းေက်ာင္း၊ ယခု အေျခခံပညာအလယ္တန္းေက်ာင္း)
မွာ ပညာသင္ ၾကားခဲ့ပါတယ္ ။ (က်ေနာ္တုိ႔ ဆရာ ဦးၾကည္၀င္း ေျပာသလုိဆုိရင္
ပညာရည္နုိ႔ ေသာက္စုိ႔ခဲ့တယ္ေပါ့ဗ်ာ) အဲဒီရြာ ေလးမွာ နန္းထိုက္ ေခၚ နန္းႀကီးကုိက္၊
မင္းညြန္႔ ေခၚ ဟံသာပု ၊ ဆန္း၀င္း ေခၚ ငနီ ဆုိၿပီး သူငယ္ခ်င္း သံုးေယာက္ရွိတယ္ ။
ဒီအမည္နာမ မ်ားကုိ ဆရာႀကီး ဦးေရႊမန္း မွေပးခဲ့ပါတယ္ ။ ဆရာႀကီးဦးေရႊမန္း
ကိုေတာ့ ဆရာဦးၾကည္၀င္းကပဲ လက္ပန္က်င္းေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕ ပညာေရးဖခင္ လုိ႔
အမည္ေပးပါတယ္ ။ ဘာလုိ႔လည္းဆုိေတာ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း ပညာသင္ၾကား
ေရးမွ အစုိးရအသိမွတ္ျပဳ လက္ပန္က်င္း အေျခခံပညာမူလတန္းေက်ာင္း အျဖစ္
က်ိဳးစား တည္ေထာင္သူ၊ ေနာက္ဆံုး အလယ္တန္း ခြဲဖက္ ပြင့္တဲ့ အထိ ေက်ာင္း
အုပ္ႀကီး အျဖစ္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ၿပီး ဒီရြာေလးရဲ႕ ပညာေရးကုိ ဖြံ႕ၿဖိဳး ေစခဲ့သူမုိ႔ပါ။
က်ေနာ္တုိ႔ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေတြလည္း မူလတန္း (ပုဆုိးလြယ္သုိင္း အရြယ္) မွစ
အဌမတန္း (လူပ်ဳိေပါက္ အရြယ္) အထိ လည္တြဲ ညီညီ အတူသြား အတူစား
(အစားဆက္တူ) ေနလာခဲ့ၾကတယ္ ။ အခုေတာ့ သူတုိ႔ေတြက ရြာမွာ (တုိ႔တစ္ေတြက
တုိ႔ရြာမွာေန) ဆုိသလုိေပါ့။ အျခားသူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္တဲ့ ပထမဆံုးပဲခြဲစက္နွင့္
အ၀ီစိတြင္းပိုင္ရွင္ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း၏သား စုိးၿငိမ္းေအာင္ ေခၚ ပိုးစိ ၊ ဦးဆန္းေမာင္သမီး
ဥမၼာေခ်ာ၊ ဖုန္းဖုန္းမွာ ေက်ာက္ထုတ္ရွိတယ္ ယံုပါကြယ္ ဆုိတဲ့ သိခ်င္းနဲ႔ ရြာဇာတ္
မွာ နာမည္ ႀကီးတဲ့ ဦးသန္းရွိန္ သမီး ျဖဴတင္၊ အခုေတာ့ ဆရာမ လုပ္ေနတဲ့ ျမင့္ျမင့္ခုိင္၊
ေနထက္လင္းကုိ အရမ္းႀကိဳက္တဲ့ တင္ျမင့္ခုိင္ ေခၚ ၾကြက္မ ၊ ၇ တန္း ၈ တန္း ၉ တန္း
၁၀ တန္း နဲ႔ ဘြဲ႕ရသြားေသာ ယခု ကေလးကိုယ္စီ နွင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကုိ
သတိရလုိက္တာ ။ အမွတ္တရ ငယ္ငယ္က ေမ့မရႏုိင္ပါ။

လက္ပန္က်င္းဆုိတာ ရြာတန္းရွည္ ရြာအမ်ိဳးစားထဲမွာ ပါပါတယ္ ။
ေက်ာက္ပန္းေတာင္း ၿမိဳ႕ ကေန ၁၂ မုိင္ ေလာက္ေ၀းတယ္လုိ႔ ေျပာၾကတာပဲ ။
ရြာကေန ေနာက္တြဲပါထြန္စက္ (ၿမိဳ႕ျပတြင္ အမႈိုက္ကား) ကုိစီး ၿပီး သြားရင္
ေက်ာက္ပန္းေတာင္းၿမိဳ႕ကုိ ၄ နာရီေလာက္ေမာင္းရတယ္ ။ (ကားတာယာဖိနပ္
၂ ရံေတာ့မကုန္ပါ)။ က်ေနာ္တုိ႔ရြာရဲ႕ အေရွ႕ ဖက္မွာ ေအးျမၾကည္လင္တဲ့
(ငယ္ငယ္က ငါးဖမ္းေနၾက) ေတာင္က် ေခ်ာင္းေလး ရွိတယ္။ အမ်ားသိတဲ့
မႏၱေလးတိုင္း ၾကက္ေမာက္ေတာင္ဆည္ႀကီးမတည္ေဆာက္ခင္က ဒီေတာင္က်
ေခ်ာင္းဟာ ေရစီး အလြန္သန္တယ္လုိ႔ အသက္ ၈၀ ရွိ လူႀကီး သူမ မ်ားက
ေျပာပါတယ္ ။ ၂၁ ရာစုထိ ဒီေခ်ာင္းကေလး ရွိေနပါတယ္။ ရြာရဲ႕ အသက္ေသြးေၾကာ
ဆုိရင္လည္း မမွားပါဘူး ။ ေျပာဦးမယ္ဗ်ာ အခုန ဆရာ ဦးၾကည္၀င္း ကုိသတိရတာနဲ တစ္ဆက္တည္းဆရာ့အေၾကာင္း ေျပာရဦးမယ္ ။ ယခင္က ဆရာဟာ ရြာမွာ
တယ္လီဗီးရွင္း ေခၚ တီဗြီျပတယ္။ မ်ားမၾကာခင္ ေခတၱ္ ေရစီးေၾကာင္း အတုိင္းေပါ့
ဗြီဒီယို သုိ႔ ေျပာလဲျပသပါတယ္) ယခုအခါ ေက်ာက္ပန္းေတာင္း ၿမိဳ႕သုိ႔ ေျပာင္းေရႊ႕
ကာ ၉တန္း၊ ၁၀တန္း ေက်ာင္းသားမ်ား အား ေဘာ္ဒါ ဖြင့္ရ်္ စာျပပါတယ္။
ဆရာက ရပ္ေရး ရြာေရး ဆုိေလာ္စပီကာ (ဓာတ္စက္) ကုိဖြင္ၿပီး ဟန္ပါပါ ဟစ္ပါ
တယ္(ရပ္ေရးရြာေရးဆုိ မုိက္ခဲမယ္ဆုိတာ ဆရာေပါ့) အခုေတာင္ နားထဲမွာ
ဆရာ့အသံ ၾကားေရာင္ ေနပါတယ္ “လက္ပန္က်င္းေရႊၿမိဳ႕ ေတာ္မွာ ေနထုိင္ၾက
ကုန္ေသာ ရြာမိ ရြာဖ အေပါင္းတုိ႔ ခင္မ်ာ့...” ဒီလုိ ဒီလုိ။ ငယ္ငယ္က ေက်ာင္းမွာ
နွစ္စဥ္ မိဘဆရာ ေတြ႔ဆံုညွိနိဳင္းပြဲနဲ႔ တစ္နွစ္တာ ပညာရည္ခ်ြန္ဆုေပးပြဲေတြမွာ
လည္း ဆရာက အစီစဥ္ ေၾကညာ သူပါ ။ ဒီေလာက္ ေ၀းလံေခါင္းပါတဲ့ အရမ္မွာ
ဒီလုိ အစီစဥ္မ်ားကုိ ဆရာကဦးစီး ဦးရြက္ ျပဳခဲ့ကာ နွစ္စဥ္မျပတ္ က်င္းပခဲ့ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဆရာဟာ ရြာအတြက္ ေပးဆပ္သြား တာေတြကုိ လူေတာ္ေတာ္
မ်ားမ်ား မသိၾကပါဘူး ။ ၿမိဳ႕ျပ ေလလွိဳင္းေ၀းတဲ့ ေဒသေလးက ေလးတန္း ငါးတန္း
ေလာက္သာ ပညာသင္ခဲ့ရရွာ တဲ့ က်ေနာ္တုိ႔ မိဘေတြရဲ႕ ေခါင္းထဲကုိ ပညာေရး
ဆုိတဲ့ စကားလံုး အႀကီးႀကီးေတြ ပစ္ထည့္တာ ဆရာပါ ။ ကေနာ္တုိ႔ကုိ
“ယေနလူငယ္ ေနာင္၀ယ္ လူႀကီး ၊ အနာဂတ္မွာ တုိင္းျပည္တာ၀န္ ပခုံုးေျပာင္း
ထမ္းေဆာင္ရမယ့့္ နုိင္ငံသားေကာင္းေတြ” လုိ႔ တစ္ဖြဖြေျပာခဲ့တာ ဆရာပါ။
စာသင္ေနရင္းနဲ နုိင္ငံျခားကုိ ကုိယ္တုိင္သြားရ သလုိခံစားရေအာင္ ေျပာျပတတ္
တာ ဆရာပါ ။ ဆရာဟူသည္ စာကုိလည္းသင္ လူကုိလည္းျပင္ ဆုိတဲ့ ေဆာင္
ုုပုတ္ နဲအညီ ေက်ာင္းစည္းကမ္း ရြာစည္းကမ္း ေကာင္းေအာင္ ငါတုိ႔ လြတ္လပ္ေရး
ဖခင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ဘယ္လုိ မွာခဲ့တာ၊ နုိင္ငံႀကီးသား ေတြက ဘယ္လုိ
ဘာေၾကာင့္ ဆုိၿပီး ေျပာျပနုိင္ေအာင္ စာေပနဲ ဗဟုသုတ ျပည့္စံုပါတယ္။
ရြာသားဆုိၿပီး အားငယ္မေနရေအာင္ ပညာဆုိတာဘယ္လုိ လက္နက္ ျဖစ္တယ္
ဆုိတာ တစ္ဖြဖြ ေျပာပါတယ္ ။ ၅ တန္းကေန ၈ တန္းႏွစ္ အထိ ဆရာ လက္ေအာက္
မွာ ႀကီးျပင္းခဲ့တာ အရမ္း တန္ဖိုးရွိိပါတယ္။ ဆရာေျပာတဲ့ လက္ပန္က်င္း ေရႊၿမိဳ႕
ေတာ္ႀကီး တုိးတက္ဖို႔ တပည့္ စဥ္းစားတတ္ေနပါၿပီဆရာ။ ဆရာက်န္းမာပါေစ ။
ဆန္း၀င္း(ေက်ာက္ပန္းေတာင္း)

သေဘာၤျပင္သည္ အပိုင္း (၄)

အခုျမင္ရတာ Dry Dock ေဒါက္ထဲက သေဘာၤပါ ။ သဘာ၀ကန္းေျခ ကုိ အားျပဳၿပီး

တည္ ေဆာက္ထားတဲ့ Dry Dock ။ ပင္လယ္ဖက္ျခမ္းမွာ Dock Gate ေခၚတဲ့

ေရတခါး ရွိတယ္ ။ ေရတံခါးကုိဖြင့္ ေရသြင္း ၿပီးရင္ သေဘာၤကုိ Air winch နဲဆြဲတယ္

Boat ေလးေတြနဲ တြန္းၿပီး Guite line အတုိင္း ေဒါက္ထဲကုိ သြင္းပါတယ္ ။ သေဘာၤ

ေဒါက္ထဲေ၇ာက္ေတာ့ေရတခါး ကုိျပန္ပိတ္ ေရကုိ Pump နဲ ျပန္ဆုပ္ ထုတ္ပါတယ္ ။

အခုျမင္ေနရတဲ့ သေဘာၤက Tanker အမ်ိဳးစား၊ ဆီတင္ တဲ့သေဘာၤ ။ ၂၀၀၃ ခုနွစ္က

လုပ္တာဆုိေတာ့ အားလံုး အေကာင္းတုိင္း ပဲရွိ ေသးတယ္။ ရက္ကလည္း သိပ္မၾကာဘူး

၁၅ ရက္ေလာက္ပဲ ။ ေဒါက္ထဲကုိ သေဘာၤေရာက္တာနဲ အလုပ္မ်ားၿပီပဲ ။ Painting

Company က ေဆးအေဟာင္းခြာ ေဆးသုတ္တယ္ ။ Steel Repairing company က အေဟာင္းမ်ားျဖတ္ေတာက္ ကာ အသစ္ျပဳျပင္။ Mechanery က စက္ေတြ ေမာ္တာ

ေတြျပင္တယ္ ။ သေဘာၤကုိ ေမာင္းနွင္တဲ့ Engine ေတြျပင္တယ္ ။ ဆီ ထုတ္သြင္းတဲ့

Pump ေတြ ။ သေဘာၤကုိပင္လယ္ျပင္မွာLevel ခ်ိန္ညွိတဲ့ ေရထုတ္သြင္း တဲ့ pump

ေတြျပင္တယ္ ။ Piping Company က Oil line, Gas line, Air line, Hydraulic line

ေတြ ျဖဳတ္တပ္ ျပင္ဆင္တယ္ ။ ပ်ားပန္းခတ္ေနတဲ အလုပ္ သမားေတြ Company

ေပါင္းစံုက အျမန္ဆံုးၿပီးေအာင္ တြန္းအားေပး ၿပီးလုပ္ခိုင္းၾကတာေပါ့ ။ ဒီေတာ့ လည္း

အႏၱရာယ ္အရမ္း မ်ားတယ္။ ဒါေပမယ့္ Safety ဆုိၿပီး အနီ၀တ္စံုနဲ အဖြဲ႔ ရွိ တယ္ ။

Work place safety အေၾကာင္း မနက္အလုပ္မစခင္ မွာ ေျပာတယ္ ။ လုိက္နာ ရမယ့္

စည္းကမ္းခ်က္မ်ား နဲ ဆုေပး ဒဏ္ေပး စနစ္ကုိလည္း သံုးပါတယ္ ။ အလုပ္မွာ Personal

Protective Equipment ဆုိတဲ့ helmet, Safety glass/spec, Safety Boot/shore,

Body harness, Ear plug စံုေနတာပဲ အဲဒါေတြ ျပည့္စံုမွ အလုပ္လုပ္ရတယ္ ။

သနားစရာေကာင္းတဲ့ ျမန္မာျပည္ က အလုပ္သမားမ်ားက်ေတာ့ Grinding သမားလည္း

ဘာ အကာမွမပါဘူး ။ Welding သမားလဲ ဒီတိုင္း ေဆာ္တာပဲ ။

ေအာ္... ကုိယ္ျဖစ္ကုိယ္ခံစနစ္ နဲ႔တူတယ္ ။

စက္ပစၥည္းနဲပတ္သက္ၿပီး >

အလုပ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ Air Pressure ေလအားကုိသံုးတယ္ ။

winch ၀န္ခ်ီစက္ ေတြ၊ Crane ကရိန္းေတြ လည္ပတ္ရာမွာ ေလအားကုိ သံုးတယ္။

Welding ၀ရိန္ ကုိ ညီေအာင္ တုိက္စားရာမွာ သံုးတဲ့ Grnding mechane ေတြလည္း

Air pressure ပဲ ။ သေဘာၤမွာ ေဆးအေဟာင္းမ်ား ၊ သံေခ်းခြာခ် ရာမွာ လည္း

Air pressure ကုိပဲ သံုးတယ္ ။

မုိးေပၚကုိ ထုိးထြက္ေနတဲ့ ကရိန္းေတြ ၊ ကုန္ပစၥည္း တန္ခ်ိန္ အမ်ားၿပီးတင္နုိင္တဲ့

Hydraulic နဲေမာင္နင္တဲ့ ကားကရိန္းမ်ား စက္မႈ အေျခခံ ပစၥည္းေတြ ေပါမ်ားေတာ့

အလုပ္လုပ္ရတာအရမ္းေကာင္းတယ္ ။ မနုိင္မနင္းသယ္၇တာ တစ္ခုမွာ မရွိဘူး ။

မ်ားလုိက္တဲ့ အလုပ္သမားေတြ ကလားေတြ ။ ဘဂၤလားေတြ ၊ ဖိလစ္ပုိင္ေတြ ၊

တရုတ္ေတြ ရုိက္သတ္လုိ႔မကုန္ဘူး ။

တစ္ခါတစ္ေလမ်ား ေတြးမိပါတယ္ ျမန္မာျပည္မွာ ဒီလုိလုပ္ငန္းခြင္ ရွိရင္

က်ေနာ္တုိ႔လုိ ျမန္မာေတြ သူမ်ားနုိင္ငံထြက္ အလုပ္လုပ္ စရာ မလုိေတာ့ဘူးေပါ့ ။

အဲဒီလုိ ႀကီးမားတဲ့ နိုင္ငံျခားရင္ႏွီးျမဳတ္ႏွံမႈ ေတြ ရရွိဖုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္ ။

ကမၻာနဲ ဆက္ႏြယ္တဲ့ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ား ထူေထာင္နုိင္ဖုိ႔ တည္ၿငိမ္တဲ့ နုိင္ငံေရး

ခုိင္မာ မွန္ကန္တဲ့ ဥပေဒ ၊ တုိင္းျပည္ကုိ ခ်စ္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ ေကာင္းေပၚေပါက္

ဖုိ႔ ေမ်ာ္လင့္မိပါတယ္ ။

ဟား ဟား ...

ေရးရင္နဲ လမ္းလြဲသြားလုိ႔ ေတာ္ၿပီ.......ရပ္လုိက္ၿပီ ။

လက္ က် ရာ ေရး လုိက္ တယ္

ဒီရက္ပုိင္း ဘာလုပ္ျဖစ္လဲဆုိေတာ့..
gtalk မွာ စကားေျပာတာ ကုိ ေလွ်ာခ်ျဖစ္တယ္ .
ဘေလာ့ကုိ ဖြင့္ၾကည့္တဲ့ အေရ အတြက္လဲ ေလွ်ာ႕က်သြားတယ္ ။
ဟုိလုိလုိ ဒီလုိလုိ အေတြးေတြလည္း သိပ္မရွိေတာ့ဘူး ။
မယ္လုိဒီေမာင္ရဲ ပုိစ္တစ္ခု ကလည္း အင္အားေတြ နဲ အျမင္ကုိ ရွင္းလင္းေစတယ္ ။
အိမ္ (ရြာ) ကို ဖုန္ေခၚျဖစ္သြားၿပီ အေမနဲ စကားျပာျဖစ္တယ္ ။
အေမ့အသံၾကားရရံုနဲ အေမ့ရင္ခြင္ထဲ ေရာက္ေန သလုိ ခံစားရတယ္ ။ ေအးျမတယ္ ။
ညီငယ္ကုိလည္း လမ္းေၾကာင္းတစ္ခု ခ်ျပနုိင္ခဲ့တယ္ ။

ဒီေန႔..ဘာလုပ္ျဖစ္လဲဆုိေတာ့..
လက္ရွိ ကုမၼဏီက က်ေနာ့္ အလုပ္ေတြ တစ္၀က္ေလာက္ ၿပီးသြားတယ္..
ဒီေတာ့ နည္းနည္း ေခါင္းေအးသြားတယ္.

ဒါနဲ ဘေလာ့လစ္ထဲက အေပၚဆံုးက ဘေလာ့ကုိ ဖတ္ၾကည့္တယ္..
သတင္းတစ္ခု.. စိတ္မေကာင္းစရာသတင္းတစ္ခု ကုိ ဖတ္မိတယ္ ။
ေတြးေတြးၿပီး ရင္ထဲ နင့္ခနဲ ေနသြားတယ္ ။ မျဖစ္သင့္တာေတြ ျဖစ္ကုန္ၿပီ လုိ႔လည္း ခံစားရတယ္ ။

ညေနေရာက္ေတာ့
မစ္(စ္) သြန္းသြန္း ဘေလာ့ကုိ ၾကည့္တယ္ ။ ဖတ္လုိ႔မရဘူး ။
ေနာက္ၿပီး ေတာင္ေပၚသားေလး ဘေလာ့ကုိ သြားၾကည့္တယ္ ။ ဖတ္လုိ႔မရဘူး ။
မခိုင္ျဖဴေဇာ္ ဘေလာ့ကုိ ဖြင့္ၾကည္တယ္ ။ ပုိစ္အသစ္ေတြဖတ္လုိ႔မရဘူး ။ ဘာလုိ႔လည္း မသိ ။
ျမန္မာ ၀ီကီကုိေ၇ာက္တယ္ ။ မက္ထရုိပုိလိတန္ ဘေလာ့ကုိေရာက္တယ္ ဗဟုသုတစံုတဲ့ ဘေလာ့တစ္ခုပဲ ။

အခု အလုပ္မွာ ၉ နာရီ အုိတီယူတယ္ ၀ီကီ ကုိ နည္းနည္ပါးပါး ၾကည့္တယ္ ။စိတ္ထဲ တစ္ခုခု ျဖစ္ေတာ့ေနတယ္ ။ ျပန္ေတာ့မယ္ ။