Monday, December 29, 2008

စူဇူကီးဖလား ခ်န္ပီယံ ဗီယက္နမ္

အေကာင္ငယ္ေပမယ့္ အဆိပ္ေလးေတြနဲ႔
ဗီယက္နမ္က ထုိင္းအသင္းကုိ ပထမအေက်ာ့
ထိုင္းႏုိင္ငံတြင္ ၂ ဂုိး ၁ ဂုိး၊ ဒုတိယ အေက်ာ့ ဗီယက္နမ္ ႏိုင္ငံတြင္ ၁ ဂုီးစီ သေရက် ကာ ႏွစ္ပြဲေပါင္း ရလဒ္ ၃ ဂုိး ၂ဂိုးျဖင့္ ဗိုလ္ဆြဲသြားပါသည္။ အခုလုိ ဗိုလ္ ဆြဲသြားတဲ့ ဗီယက္နမ္အသင္း မွာ စိတ္ဓာတ္ခိုင္မာျခင္း ၊ တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ အျပစ္မျမင္ျခင္း၊ ေဘာလံုး ပညာကၽြမ္းက်င္ ျခင္း၊ ေတြ အျပင္ အသင္းလုိက္ စုဖြဲ ကစားျခင္း အထူးေကာင္းမြန္ပါတယ္။

ဒီၿပိဳင္ပြဲကုိ 1996 ခုနွစ္က စၿပီ တုိက္ဂါး ဘီယာ စပြန္စာ နဲအတူ တုိက္ဂါးဖလားလုိ႔ ေခၚဆုိခဲ့ပါတယ္။
2004 ခုႏွစ္မွာေတာ့ တုိက္ဂါး ဖလားကေန ေအဆီယံ ဖလား အျဖစ္ သတ္မွတ္ေခၚဆုိၿပီး
ယခုနွစ္ စူဇူကီး မွ စပြန္စာနဲအတူ စူဇူကီးဖလား ဟု ေျပာင္းလည္း အမည္တြင္ေစပါတယ္။

ဒါနဲ႔ တုိ႔ျမန္မာႏိုင္ပီ ဆုိတာ သီခ်င္းထဲမွာ လားမသိဘူးေနာ္..
ငယ္ငယ္က ရြာမွာ ရုပ္ျမင္သံၾကား မရွိေသးဘူး ေရဒီယုိကတစ္ဆင့္ ေဘာလံုးပြဲ အစီစဥ္ေၾကညာ သံကုိ နားေထာင္ခဲ့ရတယ္။ (ျမန္မာခင္ဗ်..လိမ္တယ္ခင္ဗ်ာ..လိမ္တယ္ .အနားမွာ ရွိေနတဲ့ လူကုိေပးလုိက္တယ္ခင္ဗ်ာ.. အဲ.. သူလည္း လိမ္တယ္ခင္ဗ်.. ေနာက္တစ္ေယာက္အေပးမွာ တစ္ဖက္အသင္း ဦးသြားတယ္ခင္ဗ်ာ.. အခု..လုိက္ဖ်က္တယ္..အဲ..အင္း....အဲ... ျမန္မာ ျပန္ရ ပါတယ္ခင္ဗ်ာ..).
ဒီလုိနဲ႔ အားေပးၾကည့္ရႈခဲ့တာ.. ၂၅နွစ္ တိတိ။ သုိေပေသာ္လည္း အားေပးဆဲ..ထာ၀ရ ျမန္မာ။

Monday, December 22, 2008

က်ေနာ္ ထင္ရင္ လြဲခဲတယ္.

တကယ္ပါ.. ဗီယက္နမ္နုိင္ မယ္လုိ႔ ထင္တဲ့ အတုိင္း နိင္တယ္..ဗ်..
ႏိုင္တာမွ ထုိက္ထုိက္တန္တန္ႏိုင္တာ. ညစ္က်ယ္က်ယ္နဲ႔ ကစားတဲ့
အသင္း ရွံဳးတာေတာင္နည္းေသးတယ္။ လူခ်တယ္ ။ မေလးဒုိင္ကလည္း
ဘက္လုိက္တယ္ ။ စကၤပူက အိမ္ရွင္လည္းျဖစ္တယ္။ ပြဲၾကည့္ရတာ တကယ္ကုိ
အရသာရွိတယ္။
ဖုိင္နယ္မွာ ထိုင္းနဲ႔ေတြ႔မယ္။ ၾကည့္ျဖစ္ဦးမလား မေျပာတတ္ဘူး ။

Thursday, December 18, 2008

အာရွမွ အဆင့္ျမင့္ ေဘာလံုးအသင္း

အေရွ႔ေတာင္ အာရွ ေဘာလံုး ၿပိဳင္ပဲြ မ်ားကုိ တခုတ္တရ မၾကည့္ျဖစ္သည္ အတန္ၾကာခဲ့ၿပီ။ အဂၤလန္ ပရီးမီးယား ပြဲမ်ားအား စိတ္၀င္စား ခ်ိန္မွ စတင္ကာ အာရွပြဲ မည့္သည့္ပြဲကုိ မွ ၾကည့္မရေတာ့။ ေဘာလံုးရသ ေပးနုိင္မႈ အလြန္္နည္းသည္ ဟုထင္သည္။ သုုိ႔ေသာ္လည္း က်ေနာ္သည္ ေဘာလံုးကုိ တစ္စုိက္မတ္မတ္ ၾကည့္သူေတာ့ မဟုတ္ေပ။
မေန႔ညေနက စူဇူကီး ဖလား ဆီမီးဖုိင္နယ္ ဗီယက္နမ္ နွင့္ စကၤပူပြဲစဥ္ အား အစဆံုးၾကည့္ လုိက္ရေတာ့ ဗီယက္နမ္အသင္းအား မခ်ီးမြမ္းပဲ မေနနုိင္။ အရွံဳးအနုိင္ ရလဒ္သည္ သေရဟု ဆုိေသာ္ၿငား ပြဲစဥ္တစ္ေလွ်ာက္ ရသေပးစြမ္းနုိင္မႈက ဗီယက္နမ္ အသင္းမွာ အျပည့္ရွိသည္။ လက္ ေ၀ွ႔ ပြဲမ်ားလုိ ဒုိင္ပြဲရပ္ အနုိင္ေပး လုိ႔သာ ရရင္ က်ေနာ္ ဗီယက္နမ္ကုိ ပထမပုိင္း ကတည္းက အႏိုင္ေပးလုိက္မည္။ အထူးသျဖင့္ အေရွ႕ေတာင္ အာရွ ႏိုင္ငံငယ္ ေဘာလံုး အသင္း တစ္သင္းတြင္ ဒီေလာက္ ေဘာလံုပညာရပ္ အသင္းလုိက္ အတြဲညီညီ ကစားနုိင္မႈ ဒီေလာက္ရွိလိမ့္မည္ မထင္ခဲ့။ ဗီယက္နမ္ ေဘာလံုး အသင္းသည္ ဥေရာပ အဆင့္မီွ အသင္း တစ္သင္း ပင္ျဖစ္သည္။
ကစားပံုမွာ အာစင္နယ္မွ လူငယ္မ်ား အျမန္ေပး ကာ အတက္အဆင္း ကစားသလုိ ဆင္တူသည္။ တကယ္တန္း သူတုိ႔ကစားတာ နည္းမွန္သည္။ အာရွ ေဘာလံုးသမား တစ္ေယာက္ အေနႏွင့္ ကြင္း ၂ ပတ္ ၃ ပတ္ ေလာက္ ေျပးၿပီးပါက အေတာ္ ပင္ေမာေနၿပီ။ ေနာက္ၿပီ ခဏေလး ကစားရတာမဟုတ္ မီနစ္ ၉၀ တိတိ ကစားရတာ ဆုိေတာ့ တစ္ေယာက္တည္း အပင္ပန္းခံ ကစားတာမ်ိဳး လံုး၀မျဖစ္သင့္ဟု ထင္သည္။ ယခု ဗီယက္နမ္က အျမန္ေပးသည္၊ ေျခေထာက္ထဲ ေဘာလံုး ၾကာၾကာမထား အသင္းလုိက္ ေကာင္းသည္။ တစ္ဖက္လူ မကပ္ခင္ ေဘာလံုးကုိ ေပးေတာ့ ေဘာေပးလြဲတာ အျဖစ္နည္းသည္။ ေတာင္ပံႏွစ္ဖက္ တုိက္စစ္အား အထူးေကာင္းသည္။ ေနာက္တန္း အလယ္တန္း ေရွ႕တန္း အားလံုး နားလည္မႈရွိၿပီး အခ်ိတ္ဆက္မိသည္။
ဂိုးမရ ေသာ္လည္း လူတုိင္းပါးစပ္ျဖားမွာ ဗီယက္နမ္ ကြလုိ႔ တသသ ျဖစ္ရေလာက္ေအာင္ေကာင္းသည္။
စကၤပူဖက္မွ အထိုင္ကစားသည္. လူခ်သည္.. ဂိုးသမားတစ္ေယာက္သာ အရပ္ရွည္သျဖင့္ ေကာင္းသည္။
အဟတ္... စိတ္ဓာတ္ေရးရာလည္း တျခားဆီျဖစ္သည္။ သေရရဖုိ႔ မနည္းထိမ္း ကစားသြားသည္။
ျမန္မာေတြ အတူယူသင့္တာေတာ့ ဗီယက္နမ္ရဲ႕ ကစားနည္းကုိပါ။ အရပ္ေမာင္း လူလံုး အားျဖင့္ ျမန္မာ ေလာက္ရွိမည္ မထင္. သုိ႔ေပေသာ္လည္း ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္ေကာင္းရသလဲ ဆုိတာ..........

ေနာက္ပြဲ ကုိ စကၤပူေျမတြင္ ကစားရမည္ျဖစ္သည္။ ပြဲအေျခေန မည္သုိ႔ရွိမည္ ေစာင့္ၾကည့္ရဦးမည္။

Sunday, December 7, 2008

ေရထုတ္ထားေသာ ေဒါက္ (DocK)


အခုရက္ပုိင္း အလုပ္ပါးဆုိ ေျပာကုိ မေျပာျခင္ဘူး။ အထက္ ေဖၚျပပါပံု ကုိသာ ၾကည့္ပါ။
အ၀င္နည္းလုိက္တဲ့သေဘာၤ။ ဒါေပမယ့္ လည္း ဒါေပမယ့္ေပါ့ဗ်ာ..ကမၻာနဲ အ၀န္း ျဖစ္ပြား
ေနတဲ့ ျပသဏာကုိ ခုတုန္းလုပ္ၿပီး ပုိစ္ တစ္ခု ျဖစ္ေအာင္ ေရးလုိက္ပါတယ္။
စီးပြားေရး ရုိက္ခတ္မႈ ေၾကာင့္ သေဘာၤက်င္းလည္း သေဘာၤ အ၀င္နည္းတယ္။
ကား၀က္ေရွာ့မ်ာ ကားအျပင္ နည္းေတာ့ ၀က္ေရွာ့ အလုပ္ သမားေလး ေတြ ေဘာက္စူး
နည္းတာေပါ့။ ခုလည္း ဒီလုိပဲ . ျပင္စရာ သေဘာၤမရွိေတာ့ အုိတီ လုိ႔ ေခၚတဲ့ ဟာႀကီး
မရေတာ့ဘူးေပါ့။ မ်ားေသာအားျဖင့္ သေဘာၤက်င္း အလုပ္သမားမ်ား ဘ၀ကအုိတီ အေပၚ
မွီခုိေနရပါတယ္။ တစ္ေန႔ အလုပ္ခ်ိန္ ၈ နာရီနဲ႔ ကေတာ့ ဒီစကၤပူ၊ ဒီေစ်း ဒီႏႈန္း၊ ဒီအ ေဆာင္ စားရိတ္ေတြနဲ႔ အိမ္ျပန္လႊဲဖုိ ေနေန သာသာ ထမင္း နပ္မွန္ေအာင္ ေခ်ြတာ ခ်ိဳးၿခံ ေနရတယ္။
(မွတ္ခ်က္ အုိတီသည္ ႏွစ္ဆ ရ၏)။
အထိနာဆံုးက က်ေနာ္ပါ။ ဘာလုိ႔လည္းဆုိေတာ့ အလုပ္ေလးဗန္းျပၿပီေတာ့ အုိတီယူ
ၿပီး ဘေလာ့ရတာေလ။ ခုေတာ့ အဟင့္..အဟင့္... စိတ္ကူးနဲ႔ပဲ ဘေလာ့နုိင္တယ္..

Thursday, November 27, 2008

ကမၻာလံုးဆုိင္ရာ စီးပြားေရး က်ဆင္းမႈ

ဒီေန႔ မနက္ေစာေစာ
ရံုးကုိေရာက္တာနဲ႔ သိရတဲ့သတင္းက စိတ္မေကာင္းစရာပဲ။
ဒီဇင္ဘာ လကုန္ပုိင္းမွာ ပါမစ္သက္တမ္း ျပည့္ေတာ့မယ့္ က်ေနာ့္ company က
အတူေန သူငယ္ခ်င္းမ်ား အလုပ္လုပ္ခြင့္ ပါမစ္ မတုိးေပးေတာ့ဘူး ဆုိတာ
သိလုိက္ရတယ္. company က keppel ရဲ႕ လက္ေအာက္က ေလဘာဆပ္ပလုိင္း
နဲ႕ သေဘာၤျပင္ တဲ့ company တစ္ခုပါ ။ တကယ္ကုိ ထင္မထားခဲ့ပါဘူး ၊ သေဘာၤက်င္း
လုပ္ငန္းေတြ ကုိ ရုိက္ခတ္မယ္ မထင္မိဘူး ။ ေလာေလာဆယ္ ျမန္မာ ငါးေယာက္။
ေနာက္ထပ္ ဘယ္လုိေတြ လာမယ္ မသိေသးဘူး ။ အရင္က ပါမစ္ျပည့္လုိ႔ ျပန္မယ္ ဆုိ
မျပန္နဲ႔ လစာတုိးေပးမယ္ ဆက္လုပ္ပါဦး၊ မင္းကုိ ဖုိမင္ရာထူးေပးဖုိ႔ ရွိတယ္ စဥ္းစားပါဦး
ဘာညာ နဲ ေခ်ာ့ေျပာတယ္ ။ အခုေတာ့ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ကုန္ၿပီ။ လတ္တေလာ စီးပြားေရး
ျပသနာ မွာ စကၤပူ က ေတာ္ေတာ္ အထိနာတယ္ ထင္တယ္..
ေအာ္..... က်ေနာ္လား .. အင္း...ဟုတ္ကဲ့.. ဘေလာ့လုိ႔ ေကာင္းေနတုန္းပါ..:P...

Tuesday, November 25, 2008

ေဒါက္ထဲက သေဘာၤ


ဒီျမင္ကြင္း ကုိ စိတ္ကူးနဲ႔ ဓာတ္ပံု ရိုက္ေနတာ ၾကာၿပီ ။
ဒီေန႔မွပဲ အမိအရ ရိုက္နုိင္တယ္။ ကမ္းကပ္ၿပီး ျပင္တဲ့ သေဘာၤကုိ
ခဏသြားရင္းနဲ႔ အေတာ္ျဖစ္သြားတယ္ ။ ေရးျပတာထက္စာရင္
ပံုတစ္ပံုကေန ေတာ္ေတာ္ဖတ္လုိ႔ ရမယ္ထင္ပါတယ္ ။

Saturday, November 22, 2008

အမွတ္တရ ငယ္ငယ္က

က်ေနာ္ငယ္ငယ္က လက္ပန္းက်င္း ဆုိတဲ့ ရြာေလးက အလယ္တန္းေက်ာင္း
(ယခင္အေျခခံပညာ မူလတန္းေက်ာင္း၊ ယခု အေျခခံပညာအလယ္တန္းေက်ာင္း)
မွာ ပညာသင္ ၾကားခဲ့ပါတယ္ ။ (က်ေနာ္တုိ႔ ဆရာ ဦးၾကည္၀င္း ေျပာသလုိဆုိရင္
ပညာရည္နုိ႔ ေသာက္စုိ႔ခဲ့တယ္ေပါ့ဗ်ာ) အဲဒီရြာ ေလးမွာ နန္းထိုက္ ေခၚ နန္းႀကီးကုိက္၊
မင္းညြန္႔ ေခၚ ဟံသာပု ၊ ဆန္း၀င္း ေခၚ ငနီ ဆုိၿပီး သူငယ္ခ်င္း သံုးေယာက္ရွိတယ္ ။
ဒီအမည္နာမ မ်ားကုိ ဆရာႀကီး ဦးေရႊမန္း မွေပးခဲ့ပါတယ္ ။ ဆရာႀကီးဦးေရႊမန္း
ကိုေတာ့ ဆရာဦးၾကည္၀င္းကပဲ လက္ပန္က်င္းေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕ ပညာေရးဖခင္ လုိ႔
အမည္ေပးပါတယ္ ။ ဘာလုိ႔လည္းဆုိေတာ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း ပညာသင္ၾကား
ေရးမွ အစုိးရအသိမွတ္ျပဳ လက္ပန္က်င္း အေျခခံပညာမူလတန္းေက်ာင္း အျဖစ္
က်ိဳးစား တည္ေထာင္သူ၊ ေနာက္ဆံုး အလယ္တန္း ခြဲဖက္ ပြင့္တဲ့ အထိ ေက်ာင္း
အုပ္ႀကီး အျဖစ္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ၿပီး ဒီရြာေလးရဲ႕ ပညာေရးကုိ ဖြံ႕ၿဖိဳး ေစခဲ့သူမုိ႔ပါ။
က်ေနာ္တုိ႔ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေတြလည္း မူလတန္း (ပုဆုိးလြယ္သုိင္း အရြယ္) မွစ
အဌမတန္း (လူပ်ဳိေပါက္ အရြယ္) အထိ လည္တြဲ ညီညီ အတူသြား အတူစား
(အစားဆက္တူ) ေနလာခဲ့ၾကတယ္ ။ အခုေတာ့ သူတုိ႔ေတြက ရြာမွာ (တုိ႔တစ္ေတြက
တုိ႔ရြာမွာေန) ဆုိသလုိေပါ့။ အျခားသူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္တဲ့ ပထမဆံုးပဲခြဲစက္နွင့္
အ၀ီစိတြင္းပိုင္ရွင္ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း၏သား စုိးၿငိမ္းေအာင္ ေခၚ ပိုးစိ ၊ ဦးဆန္းေမာင္သမီး
ဥမၼာေခ်ာ၊ ဖုန္းဖုန္းမွာ ေက်ာက္ထုတ္ရွိတယ္ ယံုပါကြယ္ ဆုိတဲ့ သိခ်င္းနဲ႔ ရြာဇာတ္
မွာ နာမည္ ႀကီးတဲ့ ဦးသန္းရွိန္ သမီး ျဖဴတင္၊ အခုေတာ့ ဆရာမ လုပ္ေနတဲ့ ျမင့္ျမင့္ခုိင္၊
ေနထက္လင္းကုိ အရမ္းႀကိဳက္တဲ့ တင္ျမင့္ခုိင္ ေခၚ ၾကြက္မ ၊ ၇ တန္း ၈ တန္း ၉ တန္း
၁၀ တန္း နဲ႔ ဘြဲ႕ရသြားေသာ ယခု ကေလးကိုယ္စီ နွင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကုိ
သတိရလုိက္တာ ။ အမွတ္တရ ငယ္ငယ္က ေမ့မရႏုိင္ပါ။

လက္ပန္က်င္းဆုိတာ ရြာတန္းရွည္ ရြာအမ်ိဳးစားထဲမွာ ပါပါတယ္ ။
ေက်ာက္ပန္းေတာင္း ၿမိဳ႕ ကေန ၁၂ မုိင္ ေလာက္ေ၀းတယ္လုိ႔ ေျပာၾကတာပဲ ။
ရြာကေန ေနာက္တြဲပါထြန္စက္ (ၿမိဳ႕ျပတြင္ အမႈိုက္ကား) ကုိစီး ၿပီး သြားရင္
ေက်ာက္ပန္းေတာင္းၿမိဳ႕ကုိ ၄ နာရီေလာက္ေမာင္းရတယ္ ။ (ကားတာယာဖိနပ္
၂ ရံေတာ့မကုန္ပါ)။ က်ေနာ္တုိ႔ရြာရဲ႕ အေရွ႕ ဖက္မွာ ေအးျမၾကည္လင္တဲ့
(ငယ္ငယ္က ငါးဖမ္းေနၾက) ေတာင္က် ေခ်ာင္းေလး ရွိတယ္။ အမ်ားသိတဲ့
မႏၱေလးတိုင္း ၾကက္ေမာက္ေတာင္ဆည္ႀကီးမတည္ေဆာက္ခင္က ဒီေတာင္က်
ေခ်ာင္းဟာ ေရစီး အလြန္သန္တယ္လုိ႔ အသက္ ၈၀ ရွိ လူႀကီး သူမ မ်ားက
ေျပာပါတယ္ ။ ၂၁ ရာစုထိ ဒီေခ်ာင္းကေလး ရွိေနပါတယ္။ ရြာရဲ႕ အသက္ေသြးေၾကာ
ဆုိရင္လည္း မမွားပါဘူး ။ ေျပာဦးမယ္ဗ်ာ အခုန ဆရာ ဦးၾကည္၀င္း ကုိသတိရတာနဲ တစ္ဆက္တည္းဆရာ့အေၾကာင္း ေျပာရဦးမယ္ ။ ယခင္က ဆရာဟာ ရြာမွာ
တယ္လီဗီးရွင္း ေခၚ တီဗြီျပတယ္။ မ်ားမၾကာခင္ ေခတၱ္ ေရစီးေၾကာင္း အတုိင္းေပါ့
ဗြီဒီယို သုိ႔ ေျပာလဲျပသပါတယ္) ယခုအခါ ေက်ာက္ပန္းေတာင္း ၿမိဳ႕သုိ႔ ေျပာင္းေရႊ႕
ကာ ၉တန္း၊ ၁၀တန္း ေက်ာင္းသားမ်ား အား ေဘာ္ဒါ ဖြင့္ရ်္ စာျပပါတယ္။
ဆရာက ရပ္ေရး ရြာေရး ဆုိေလာ္စပီကာ (ဓာတ္စက္) ကုိဖြင္ၿပီး ဟန္ပါပါ ဟစ္ပါ
တယ္(ရပ္ေရးရြာေရးဆုိ မုိက္ခဲမယ္ဆုိတာ ဆရာေပါ့) အခုေတာင္ နားထဲမွာ
ဆရာ့အသံ ၾကားေရာင္ ေနပါတယ္ “လက္ပန္က်င္းေရႊၿမိဳ႕ ေတာ္မွာ ေနထုိင္ၾက
ကုန္ေသာ ရြာမိ ရြာဖ အေပါင္းတုိ႔ ခင္မ်ာ့...” ဒီလုိ ဒီလုိ။ ငယ္ငယ္က ေက်ာင္းမွာ
နွစ္စဥ္ မိဘဆရာ ေတြ႔ဆံုညွိနိဳင္းပြဲနဲ႔ တစ္နွစ္တာ ပညာရည္ခ်ြန္ဆုေပးပြဲေတြမွာ
လည္း ဆရာက အစီစဥ္ ေၾကညာ သူပါ ။ ဒီေလာက္ ေ၀းလံေခါင္းပါတဲ့ အရမ္မွာ
ဒီလုိ အစီစဥ္မ်ားကုိ ဆရာကဦးစီး ဦးရြက္ ျပဳခဲ့ကာ နွစ္စဥ္မျပတ္ က်င္းပခဲ့ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဆရာဟာ ရြာအတြက္ ေပးဆပ္သြား တာေတြကုိ လူေတာ္ေတာ္
မ်ားမ်ား မသိၾကပါဘူး ။ ၿမိဳ႕ျပ ေလလွိဳင္းေ၀းတဲ့ ေဒသေလးက ေလးတန္း ငါးတန္း
ေလာက္သာ ပညာသင္ခဲ့ရရွာ တဲ့ က်ေနာ္တုိ႔ မိဘေတြရဲ႕ ေခါင္းထဲကုိ ပညာေရး
ဆုိတဲ့ စကားလံုး အႀကီးႀကီးေတြ ပစ္ထည့္တာ ဆရာပါ ။ ကေနာ္တုိ႔ကုိ
“ယေနလူငယ္ ေနာင္၀ယ္ လူႀကီး ၊ အနာဂတ္မွာ တုိင္းျပည္တာ၀န္ ပခုံုးေျပာင္း
ထမ္းေဆာင္ရမယ့့္ နုိင္ငံသားေကာင္းေတြ” လုိ႔ တစ္ဖြဖြေျပာခဲ့တာ ဆရာပါ။
စာသင္ေနရင္းနဲ နုိင္ငံျခားကုိ ကုိယ္တုိင္သြားရ သလုိခံစားရေအာင္ ေျပာျပတတ္
တာ ဆရာပါ ။ ဆရာဟူသည္ စာကုိလည္းသင္ လူကုိလည္းျပင္ ဆုိတဲ့ ေဆာင္
ုုပုတ္ နဲအညီ ေက်ာင္းစည္းကမ္း ရြာစည္းကမ္း ေကာင္းေအာင္ ငါတုိ႔ လြတ္လပ္ေရး
ဖခင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ဘယ္လုိ မွာခဲ့တာ၊ နုိင္ငံႀကီးသား ေတြက ဘယ္လုိ
ဘာေၾကာင့္ ဆုိၿပီး ေျပာျပနုိင္ေအာင္ စာေပနဲ ဗဟုသုတ ျပည့္စံုပါတယ္။
ရြာသားဆုိၿပီး အားငယ္မေနရေအာင္ ပညာဆုိတာဘယ္လုိ လက္နက္ ျဖစ္တယ္
ဆုိတာ တစ္ဖြဖြ ေျပာပါတယ္ ။ ၅ တန္းကေန ၈ တန္းႏွစ္ အထိ ဆရာ လက္ေအာက္
မွာ ႀကီးျပင္းခဲ့တာ အရမ္း တန္ဖိုးရွိိပါတယ္။ ဆရာေျပာတဲ့ လက္ပန္က်င္း ေရႊၿမိဳ႕
ေတာ္ႀကီး တုိးတက္ဖို႔ တပည့္ စဥ္းစားတတ္ေနပါၿပီဆရာ။ ဆရာက်န္းမာပါေစ ။
ဆန္း၀င္း(ေက်ာက္ပန္းေတာင္း)

Sunday, November 16, 2008

သေဘာၤျပင္သည္ အပိုင္း (၄)


အခုျမင္ရတာ Dry Dock ေဒါက္ထဲက သေဘာၤပါ ။ သဘာ၀ကန္းေျခ ကုိ အားျပဳၿပီး
တည္ ေဆာက္ထားတဲ့ Dry Dock ။ ပင္လယ္ဖက္ျခမ္းမွာ Dock Gate ေခၚတဲ့
ေရတခါး ရွိတယ္ ။ ေရတံခါးကုိဖြင့္ ေရသြင္း ၿပီးရင္ သေဘာၤကုိ Air winch နဲဆြဲတယ္
Boat ေလးေတြနဲ တြန္းၿပီး Guite line အတုိင္း ေဒါက္ထဲကုိ သြင္းပါတယ္ ။ သေဘာၤ
ေဒါက္ထဲေ၇ာက္ေတာ့ေရတခါး ကုိျပန္ပိတ္ ေရကုိ Pump နဲ ျပန္ဆုပ္ ထုတ္ပါတယ္ ။
အခုျမင္ေနရတဲ့ သေဘာၤက Tanker အမ်ိဳးစား၊ ဆီတင္ တဲ့သေဘာၤ ။ ၂၀၀၃ ခုနွစ္က
လုပ္တာဆုိေတာ့ အားလံုး အေကာင္းတုိင္း ပဲရွိ ေသးတယ္။ ရက္ကလည္း သိပ္မၾကာဘူး
၁၅ ရက္ေလာက္ပဲ ။ ေဒါက္ထဲကုိ သေဘာၤေရာက္တာနဲ အလုပ္မ်ားၿပီပဲ ။ Painting
Company က ေဆးအေဟာင္းခြာ ေဆးသုတ္တယ္ ။ Steel Repairing company က အေဟာင္းမ်ားျဖတ္ေတာက္ ကာ အသစ္ျပဳျပင္။ Mechanery က စက္ေတြ ေမာ္တာ
ေတြျပင္တယ္ ။ သေဘာၤကုိ ေမာင္းနွင္တဲ့ Engine ေတြျပင္တယ္ ။ ဆီ ထုတ္သြင္းတဲ့
Pump ေတြ ။ သေဘာၤကုိပင္လယ္ျပင္မွာLevel ခ်ိန္ညွိတဲ့ ေရထုတ္သြင္း တဲ့ pump
ေတြျပင္တယ္ ။ Piping Company က Oil line, Gas line, Air line, Hydraulic line
ေတြ ျဖဳတ္တပ္ ျပင္ဆင္တယ္ ။ ပ်ားပန္းခတ္ေနတဲ အလုပ္ သမားေတြ Company
ေပါင္းစံုက အျမန္ဆံုးၿပီးေအာင္ တြန္းအားေပး ၿပီးလုပ္ခိုင္းၾကတာေပါ့ ။ ဒီေတာ့ လည္း
အႏၱရာယ ္အရမ္း မ်ားတယ္။ ဒါေပမယ့္ Safety ဆုိၿပီး အနီ၀တ္စံုနဲ အဖြဲ႔ ရွိ တယ္ ။
Work place safety အေၾကာင္း မနက္အလုပ္မစခင္ မွာ ေျပာတယ္ ။ လုိက္နာ ရမယ့္
စည္းကမ္းခ်က္မ်ား နဲ ဆုေပး ဒဏ္ေပး စနစ္ကုိလည္း သံုးပါတယ္ ။ အလုပ္မွာ Personal
Protective Equipment ဆုိတဲ့ helmet, Safety glass/spec, Safety Boot/shore,
Body harness, Ear plug စံုေနတာပဲ အဲဒါေတြ ျပည့္စံုမွ အလုပ္လုပ္ရတယ္ ။
သနားစရာေကာင္းတဲ့ ျမန္မာျပည္ က အလုပ္သမားမ်ားက်ေတာ့ Grinding သမားလည္း
ဘာ အကာမွမပါဘူး ။ Welding သမားလဲ ဒီတိုင္း ေဆာ္တာပဲ ။
ေအာ္... ကုိယ္ျဖစ္ကုိယ္ခံစနစ္ နဲ႔တူတယ္ ။
စက္ပစၥည္းနဲပတ္သက္ၿပီး >
အလုပ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ Air Pressure ေလအားကုိသံုးတယ္ ။
winch ၀န္ခ်ီစက္ ေတြ၊ Crane ကရိန္းေတြ လည္ပတ္ရာမွာ ေလအားကုိ သံုးတယ္။
Welding ၀ရိန္ ကုိ ညီေအာင္ တုိက္စားရာမွာ သံုးတဲ့ Grnding mechane ေတြလည္း
Air pressure ပဲ ။ သေဘာၤမွာ ေဆးအေဟာင္းမ်ား ၊ သံေခ်းခြာခ် ရာမွာ လည္း
Air pressure ကုိပဲ သံုးတယ္ ။
မုိးေပၚကုိ ထုိးထြက္ေနတဲ့ ကရိန္းေတြ ၊ ကုန္ပစၥည္း တန္ခ်ိန္ အမ်ားၿပီးတင္နုိင္တဲ့
Hydraulic နဲေမာင္နင္တဲ့ ကားကရိန္းမ်ား စက္မႈ အေျခခံ ပစၥည္းေတြ ေပါမ်ားေတာ့
အလုပ္လုပ္ရတာအရမ္းေကာင္းတယ္ ။ မနုိင္မနင္းသယ္၇တာ တစ္ခုမွာ မရွိဘူး ။
မ်ားလုိက္တဲ့ အလုပ္သမားေတြ ကလားေတြ ။ ဘဂၤလားေတြ ၊ ဖိလစ္ပုိင္ေတြ ၊
တရုတ္ေတြ ရုိက္သတ္လုိ႔မကုန္ဘူး ။
တစ္ခါတစ္ေလမ်ား ေတြးမိပါတယ္ ျမန္မာျပည္မွာ ဒီလုိလုပ္ငန္းခြင္ ရွိရင္
က်ေနာ္တုိ႔လုိ ျမန္မာေတြ သူမ်ားနုိင္ငံထြက္ အလုပ္လုပ္ စရာ မလုိေတာ့ဘူးေပါ့ ။
အဲဒီလုိ ႀကီးမားတဲ့ နိုင္ငံျခားရင္ႏွီးျမဳတ္ႏွံမႈ ေတြ ရရွိဖုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္ ။
ကမၻာနဲ ဆက္ႏြယ္တဲ့ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ား ထူေထာင္နုိင္ဖုိ႔ တည္ၿငိမ္တဲ့ နုိင္ငံေရး
ခုိင္မာ မွန္ကန္တဲ့ ဥပေဒ ၊ တုိင္းျပည္ကုိ ခ်စ္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ ေကာင္းေပၚေပါက္
ဖုိ႔ ေမ်ာ္လင့္မိပါတယ္ ။
ဟား ဟား ...
ေရးရင္နဲ လမ္းလြဲသြားလုိ႔ ေတာ္ၿပီ.......ရပ္လုိက္ၿပီ ။

Tuesday, November 11, 2008

လက္ က် ရာ ေရး လုိက္ တယ္

ဒီရက္ပုိင္း ဘာလုပ္ျဖစ္လဲဆုိေတာ့..
gtalk မွာ စကားေျပာတာ ကုိ ေလွ်ာခ်ျဖစ္တယ္ .
ဘေလာ့ကုိ ဖြင့္ၾကည့္တဲ့ အေရ အတြက္လဲ ေလွ်ာ႕က်သြားတယ္ ။
ဟုိလုိလုိ ဒီလုိလုိ အေတြးေတြလည္း သိပ္မရွိေတာ့ဘူး ။
မယ္လုိဒီေမာင္ရဲ ပုိစ္တစ္ခု ကလည္း အင္အားေတြ နဲ အျမင္ကုိ ရွင္းလင္းေစတယ္ ။
အိမ္ (ရြာ) ကို ဖုန္ေခၚျဖစ္သြားၿပီ အေမနဲ စကားျပာျဖစ္တယ္ ။
အေမ့အသံၾကားရရံုနဲ အေမ့ရင္ခြင္ထဲ ေရာက္ေန သလုိ ခံစားရတယ္ ။ ေအးျမတယ္ ။
ညီငယ္ကုိလည္း လမ္းေၾကာင္းတစ္ခု ခ်ျပနုိင္ခဲ့တယ္ ။

ဒီေန႔..ဘာလုပ္ျဖစ္လဲဆုိေတာ့..
လက္ရွိ ကုမၼဏီက က်ေနာ့္ အလုပ္ေတြ တစ္၀က္ေလာက္ ၿပီးသြားတယ္..
ဒီေတာ့ နည္းနည္း ေခါင္းေအးသြားတယ္.

ဒါနဲ ဘေလာ့လစ္ထဲက အေပၚဆံုးက ဘေလာ့ကုိ ဖတ္ၾကည့္တယ္..
သတင္းတစ္ခု.. စိတ္မေကာင္းစရာသတင္းတစ္ခု ကုိ ဖတ္မိတယ္ ။
ေတြးေတြးၿပီး ရင္ထဲ နင့္ခနဲ ေနသြားတယ္ ။ မျဖစ္သင့္တာေတြ ျဖစ္ကုန္ၿပီ လုိ႔လည္း ခံစားရတယ္ ။

ညေနေရာက္ေတာ့
မစ္(စ္) သြန္းသြန္း ဘေလာ့ကုိ ၾကည့္တယ္ ။ ဖတ္လုိ႔မရဘူး ။
ေနာက္ၿပီး ေတာင္ေပၚသားေလး ဘေလာ့ကုိ သြားၾကည့္တယ္ ။ ဖတ္လုိ႔မရဘူး ။
မခိုင္ျဖဴေဇာ္ ဘေလာ့ကုိ ဖြင့္ၾကည္တယ္ ။ ပုိစ္အသစ္ေတြဖတ္လုိ႔မရဘူး ။ ဘာလုိ႔လည္း မသိ ။
ျမန္မာ ၀ီကီကုိေ၇ာက္တယ္ ။ မက္ထရုိပုိလိတန္ ဘေလာ့ကုိေရာက္တယ္ ဗဟုသုတစံုတဲ့ ဘေလာ့တစ္ခုပဲ ။

အခု အလုပ္မွာ ၉ နာရီ အုိတီယူတယ္ ၀ီကီ ကုိ နည္းနည္ပါးပါး ၾကည့္တယ္ ။စိတ္ထဲ တစ္ခုခု ျဖစ္ေတာ့ေနတယ္ ။ ျပန္ေတာ့မယ္ ။

Friday, October 31, 2008

ခ်စ္ေသာ ဘေလာ့ (Blog)

က် ေနာ္ ေလ ဘ ေလာ့ ေတြ ထဲ မွာ ဆန္း ၀င္း ဆုိ တဲ့ က် ေနာ့္ ဘ ေလာ့ ေလး ကုိ အ ခ်စ္ ဆံုး အ ႀကိဳက္ ဆံုး ပါ ။ ဘာ လုိ႔ လည္း ဆုိ ေတာ့ ဒီ ဘ ေလာ့ ေလး ျဖစ္ ေျမာက္ လာ ဖုိ႔ နား မ လည္ ပါး မ လည္ အ လုပ္ ပ်က္ အ ကုိင ္ပ်က္ ရူး သြပ္ ခဲ့ တာ ေလ ။ သူ မ်ား ေတြ ေရး သ လုိ ေရး ျခင္ တာ ။ ျမန္မာ ျပည္ သူ /သား ေတြ ေနာင္ လာ ေနာင္ သား ေတြ အတြက္ GENERAL information ေပး ျခင္ တဲ့ ဘ ေလာ့ ဂါ အကုိ အစ္မ ေတြ ရဲ႔ ေမတၱာ ေစတနာ ေရာင္ ျပန္ ဟပ္ ၿပီး ရ လာ တဲ ဘေလာ့ ေလး မုိ႔ ပါ ။

က် ေနာ့္ ဘ ေလာ့ ေလး ကုိ - အ ၿမဲ မ ျပတ္ အား ေပး ေသာ - မည္ သူ မွန္း မ သိ ခင္ က တည္း က အကုိႀကီး လုိ႔ ေခၚ ေ၀ၚ ႏႈတ္ က်ိဳး ခဲ့ ေသာ၊ မ အား လပ္ တဲ့ ၾကား က လာ ေရာက္ လည္ ပတ္ အား ေပး ေသာ Dr.Nyan . တစ္ ေျဖး ေျဖး ႏွင့္ မည္ သူ မည္ ၀ါ မွန္း သိ လာ ေသာ အစ္မ ေဒၚ ၀ါ၀ါ ခုိင္မင္း (ေလး စား မႈ ျဖင့္ ေခၚ ပါ သည္)။ ဘ ေလာ့ နွင့္ ပတ္ သက္ လာ ရင္ ေမး ျခင္ တာ ေမး ႏုိင္ ေသာ MBS က ကုိ ပီ ေက ၊ ေတာင္ ေပၚ သား ေလး ကုိ စုိး မင္း ထုိက္ ၊ အၿမဲ အ လည္ လာ အား ေပး ေသာ အစ္မ မသက္ဇင္ ၊ ဘ ေလာ့ အ စ က အ ခက္ ခဲ မ်ား ကူ ေျပာ ေပး ေသာ မစ္ (စ္) သြန္း သြန္း၊ ေနာက္ ထပ္ အ မ်ား ႀကီး ပဲ ဗ်ာ - အ ျခား ဘ ေလာ့ ဂါ သူ ငယ္ ခ်င္း မ်ား အား လံုး လဲပါပါတယ္ ဒီကေန ေက်း ဇူး တင္ ေၾကာင္း ေျပာ ပါ ရ ေစ ။

ကုိယ္ တုိင္ ဘေလာ့ေလး ျဖစ္ေျမာက္ လာမွ ေတာ္ရံု တန္ရံုနဲ႔ ပုိစ္ တစ္ခု ျဖစ္လာဖုိ႔ မလြယ္ဘူး ဆုိတာ သိလုိက္ ရတယ္ ။ ေပးလုိက္ ရတဲ အခ်ိန္ေတြ ေလ ။ က်ေနာ္ေတာ့ ဒီေနထိ ပုိစ္ တစ္ခုကုိ ႏွစ္ရက္ သံုးရက္ မေရးဖူး ေသးဘူး ။ ကုိယ္ပုိင္ ကြန္ပ်ဴတာ မရွိတာကို အေၾကာင္း ျပထားတာပါ ။ ဆုိင္ ေတာ့ မဆုိင္ပါဘူး ေနာ္။ လာ ျခင္ ရင္ အနီးေလး ရယ္ေနာ္ ။ ဒါေပမယ့္ ရင္ထဲမွာ ဘေလာ့ရွိတယ္ ။ ဘေလာ့ကုိ ခ်စ္တယ္ ။ ဘေလာ့ ေလာ့က ကုိခ်စ္တယ္ ။ အဲဒါ တစ္ကယ္ပါ ။

အခု က်ေနာ္ --
အ လုပ္ လုပ္ ရင္းနဲ႔ part time ေက်ာင္း တက္ ျခင္ လုိ႔ ျပင္ ဆင္ စ ရာ ေလး ေတြ ျပင္ ရ ဦး မယ္ ။ ေက်ာင္း ကုိ apply လုပ္ ဖုိ႔ ရယ္ ဘာေတြ ဘယ္လုိ ဆုိတာ ဂဃနဏ သိေအာင္ လုပ္ရ ဦးမယ္ ။ အခု လာမယ့္ april မွာ တက္ျဖစ္ျခင္တယ္ ။ အလုပ္ ကုိ လည္း ဖိလုပ္ ေပးလုိက္ ဦးမယ္ သေဌး သေဘာက်ေအာင္ ။

အလုပ္မ်ား ေၾကာင္း၊ အမွန္ တကယ္ မအား ေၾကာင္း ႀကိဳ တင္ အသိေပး ျခင္းလည္း တစ္မ်ိဳး ေပါ့ဗ်ာ. ေနာက္ပီး စိတ္ကူး တစ္ခုရွိ ေသးတယ္။ ကြန္ပ်ဴတာ ၀ယ္ၿပီး မွ အားရပါး႔ရ ၊ မအိပ္ပဲ ဘေလာ့ပစ္ ဦးမယ္ ။ ဂါဂါ တုိ႕ ဘယ္ေျခ လွမ္းရင္ ဘယ္ေျခ ၊ ညာေျခလွမ္းရင္ ညာေျခ ၊ ဘေလာ့ေရစီး ရဲ႕ သံစဥ္နဲ အတုိင္း ခ်ီတက္ မယ္ ။

Sunday, October 26, 2008

လက္ေတြ႔ ဘ၀ က ဒီလုိပါ.


ေနာက္ က ျမင္ ေန ရ တာ ကမ္း နား ပင္ လယ္ ပါ ။ အ ေျပာ က်ယ္ တဲ့ ပင္ လယ္ ရဲ တစ္ ပိုင္း တစ္ စ ေပါ့ ။ ဘ ၀ ခ ရီး သြား ေန သူ ဟာ ပင္ လယ္ ျပင္ ခ ရီး ထြက္ တဲ့ သူ လုိ ပဲ ။ ပင္ လယ္ ျပင္ ကုိ ျဖတ္ ရင္ လႈိင္း ၾကမ္း ေတြ ၊ မုန္ တုိင္း ေတြ မ လြဲ မ ေသြ ရင္ ဆုိင္ ႀကံဳ ေတြ႔ ရ မွာပါ ။ မုန္ တုိင္း ၿပီး ရင္ ေလ ေျပ ေလ ညင္း ကုိ လည္း ရွဴ ရႈိက္ ခြင့္ ရ မယ္ ။ သိ ထား ရ မွာ က သ တိ တစ္ ခ်က္ လြတ္ ရင္ ကမၻာ ေက်ာ္ တုိက္ တန္း နစ္ လုိ ေရ ခဲ ေတာင္ နဲ တုိက္ မိ ၿပီး ဒုကၡ နဲ လွ လွ နဲ႕ ေတြ႔ တတ္ တယ္ ။ မုန္ တုိင္း ကုိ အံ တု ၊ ဇ န က ထံုး မူ ၿပီး ဘ ၀ ခ ရီး ကုိ ကူး ခတ္ မယ္ ။

sentosa ေရာက္တုန္းက


ရုပ္ရွင္မင္းသား လုပ္ဖုိ႔ေတာ့ စိတ္ကူးမရွိဘူး ကုိယ့္ဘေလာ့ ကုိယ္မင္းသားေပါ့

sentosa ေရာက္တုန္းက


ရြာသားဆုိေတာ့ အက္ရွင္ သိပ္မရ ဘူးေပါ့ဗ်ာ

Thursday, October 23, 2008

စတီးကလစ္ တပ္ရာတြင္ သံုးသည္.


ဒီ ေန႔ Heli deck မွာ safety wire netting ဟယ္ လီ ေကာ္ ပ တာ ဆင္း တဲ့ အ ခါ ေဘး ကင္း ေအာင္ ကာ ကြယ္ တဲ့ ၀ါ ယာ ပုိက္ ကြန္ ေတြ တပ္ တဲ့ အ လုပ္ ကုိ သြား ၾကည့္ ရင္း လက္ လွည့္ စက္ က ေလး ကုိ ဓါတ္ ပံု ရုိက္ လာ တယ္ ။ ပံု ထဲ မွာ ျမင္ ရ တာ က Steel Bandage က လစ္ ပါ၊ ၀ါ ယာ ပုိက္ ကြန္ ကုိ ပုိက္ ဖ ရိန္ နဲ ထိမ္း ရာ မွာ ၀ါ ယာ နဲ ပုိက္ ကုိ က လစ္ နဲ ဖမ္ ခ်ဳပ္ ပါ တယ္ ။ အဲဒီကလစ္ ကို တပ္ဆင္ရာမွာ အခုျမင္၇တဲ့ လက္လွည့္ စက္ကေလး ကုိ အ သံုး ျပဳ ပါ တယ္။ သူ မွာ က လစ္ စ တီး ျပား လမ္း ေၾကာင္း ၊ က လစ္ စ တီး ျပား ကုိ ေခ်ာ္ မ ထြက္ ေအာင္ ထိမ္း တဲ့ အ ထိန္း ခ လုပ္၊ ၀က္ အူ လမ္း ေၾကာင္း နဲ ဆြဲ ၿပီး တင္း ၾကပ္ ဖုိ႔ မူ လီ ၊ လက္ ကုိင္ နတ္ ေခါင္း အ လွည့္ နဲ စ တီး က လစ္ ျပား ကုိ ျဖတ္ တဲ ဓါး ပါ ပါ တယ္ ။ ျမန္ မာ အ ကုိ ႀကီး အ လုပ္ လုပ္ ေနတဲ့ ပံု ကုိ ၾကည့္ ရင္ ပုိ ရွင္းပါတယ္ ။ ဘာ ရယ္ မ ဟုတ္ ဘူး Sample mechanic ပ ညာ ရပ္ ကေလး ပါ ။

အ လုပ္ လုပ္ ေန ေသာ ျမန္ မာ အကုိႀကီး




Wednesday, October 22, 2008

Part time deploma form Ngee Ann

ယမန္ေန႔ 21.10.08 ေန႔စြဲနဲ စကၤပူ Ngee Ann Polytechinc က
april 2009 Semester အတြက္ အခ်ိန္ပုိင္း ဒီပလုိမာ အတန္းမ်ား ေလွ်ာက္လြာ ေဖာင္ဖြင့္ ပါတယ္ ။
ေဖာင္ပိတ္ရက္ ေဖၚျပထားျခင္း မရွိေသးပါဘူး ။ ဘာသာရပ္ ၉ ခု ရွိပါတယ္ ။
1. Technology (Aerospace)
2. Technology (Buliding service)
3. Technology (Electronics)
4. Technology (Electrical)
5. Technology (Logistics)
6. Technology (Mechanical)
7. Technology (Mechatronics)
8. Technology (Marine and Offshore)
9. Water Technology
စကၤပူမွာ ႏွစ္ရွည္ အလုပ္လုပ္ ေနတဲ ျမန္မာ ႏုိင္ငံသား (work permit) သမားမ်ား အေန နဲ ကေတာ့
ဒီေက်ာင္းကုိ တက္သင့္ပါတယ္ ။ တကၠသုိလ္ ၀င္တန္း အမွတ္ျဖင့္ တုိက္ရိုက္ ၀င္ခြင့္ မရပါက ၀င္ခြင့္ စာေမးပြဲအား ေျဖဆုိ တက္ေရာက္ ႏုိင္ပါတယ္ ။
အေသးစိတ္ သိလုိပါက ေအာက္ပါဆုိဒ္ တြင္ ၾကည့္ႏုိင္ပါသည္ ။

http://www.np.edu.sg/cet/Pages/default.aspx

ဆန္း၀င္း (ေက်ာက္ပန္းေတာင္း)

Tuesday, October 21, 2008

စိတ္ နဲ သတိ

အခုတေလာ
ငါ့ကိုယ္ငါ ေဒါကန္ေနတယ္ ။
အပ်င္းထူလြန္းလို႔ ၊ ေႏွးေကြးလြန္းလုိ႔ ။
တစ္ေန႔တာ လုပ္စရာရွိတာ မၿပီးလုိ႔ ။
အခုတေလာ
ငါ့စိတ္ေတြရုိင္းေနတယ္ ။
ေတြတဲ့သူကုိ ဘုေဘာက္ေျပာျခင္ေနတယ္ ။
အေတြးေတြကလည္း ရွင္းရွင္းလင္းလင္းမရွိဘူး ။
အခုတေလာ့
ငါ့စိတ္က ထိမ္းရင္းနဲ လြတ္လြတ္သြားတယ္ ။
ေပါ့ေပါ့ေလးေတြး ၿပီး ေပါ့ေပါ့ေလး ေနျခင္ေနတယ္ ။
ေခါင္းထဲကုိ အမႈိက္ေတြ ထည့္ျခင္ေနတယ္ ။

ငါသတိ ထားမွျဖစ္မယ္ ။
အထူးသတိထားရမယ္။

Sunday, October 19, 2008

ေမြး ရပ္ ေျမ အ တြက္

ဒီ ေန႔ သူ ငယ္ ခ်င္း စိ ုးၿငိမ္း ေအာင္ နဲ စ ကား ေျပာ ၿပီး ဟုိ အ ရင္ တည္း က လုပ္ ျခင္ ေန တဲ့ က် ေနာ့္ ေမြး ရပ္ ရြာ နာ မည္ နဲ ဘ ေလာ့ ေလး ကုိ လုပ္ ျဖစ္ ပါ တယ္။ သူ ငယ္ ခ်င္း က လည္း လုိ လုိ ျခင္ ျခင္ တုိက္ တြန္း ေတာ့ လုပ္ ျဖစ္ သြား တယ္။

http://latpangyin4.blogspot.com/

ဘာ မွ ေတာ့ မ ျပင္ ဆင္ ရ ေသး ဘူး ။ google က ေပး တဲ့ အ တုိင္း လုပ္ ထား တယ္.။ ဆႏၵ ေတာ့ အ ထ ေျမာက္ သြား တယ္ ။ ေျဖး ေျဖး ျခင္း ျပဳ ျပင္ ယူ မယ္ ။ ေျပာ သာ ေျပာ သာ ရြာ မွာ ဘ ေလာ့ ကုိ သိပ္ မ သိ ၾက ဘူး ။ ေျဖး ေျဖး ျခင္း နား လည္ လာ ၾက မယ္ ထင္ ပါ တယ္ ။ သ ဘာ ၀ စစ္စစ္ ပိုစ္ ေလး ေတြ နဲ စည္ ပင္ ေန တဲ့ စိတ္ ကူး ထဲ က ဘေလာ့ေလး ကုိ ျမင္ ေရာင္ ျပီး ပီ တိ ျဖစ္ မိ ပါ ရဲ႕ ။

ငယ္ ငယ္ က ဘူရားပြဲ၊ အလွဴပြဲ မ်ားတြင္ ဒုိးပတ္ႏွင့္ သိဆုိ ခဲ့ေသာ က်ေနာ္ရြာ ဖြဲ႔ သီခ်င္းေလး အကုန္ေတာ့ မရေတာ့ဘူး ။ တစ္၀က္ပဲ ရတယ္။

လာလည္ပါ ေလးရြာတစ္တန္း စခန္းသာ..
ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ဖိတ္ေခၚေနလွ်က္ ေသြမပ်က္ပါ..
ျပည္ေရႊပင္ ေျမာင္းေဘာင္စခန္းထိ..
လွမ္းၾကည့္ေမွ်ာ္တဲ့ အခါ..
ဒုိ..ျပည္သူ႔စုိက္ပ်ိဳးေရးအတြက္..
ျပည္သူ႔ ယာခင္းေတြကသာ..
သာယာတဲ့ လူေဘာင္စခန္းကုိ လွမ္းစုိ တူမကြာ..
လက္ပန္က်င္းေခၚ ေလးရြာတစ္တန္းကုိလာေရာက္လုိ႔ ေလ့လလည္ စမ္းပါ…

ဆန္း၀င္း
လက္ပန္က်င္း

Friday, October 17, 2008

အေမ့ကုိယ္စား

ဇြန္လ ၂၁ ရက္ေန႔က တင္ထားတဲ ပုိစ္ေလး အဂၤလိပ္မူရင္း ၀တၱဳတုိေလးကုိ ကုိပီေကရဲ႕ ဘာသာျပန္ေလးနဲ တြဲတင္လုိက္တယ္။

My mom only had one eye. I hated her... she was such an embarrassment.
She cooked for students & teachers to support the family.
There was this one day during elementary school where my mom came to say hello to me.
I was so embarrassed. How could she do this to me?
I ignored her, threw her a hateful look and ran out.
The next day at school one of my classmates said,
"EEEE, your mom only has one eye!"I wanted to bury myself.
I also wanted my mom to just disappear.I confronted her that day and said,
" If you're only want to make me a laughing stock,why don't you just die?"
My mom did not respond...I didn't even stop to think for a second about what I had said,
because I was full of anger.I was oblivious to her feelings. I wanted out of that house, and
have nothing to do with her.So I studied real hard, got a chance to go abroad to study.
Then, I got married. I bought a house of my own.I had kids of my own.
I was happy with my life, my kids and the comforts,
Then one day, my mother came to visit me. She hadn't seen me in years and she didn't even meet her grandchildren. When she stood by the door, my children laughed at her, and I yelled at her for coming over uninvited.
I screamed at her,"How dare you come to my house and scare my children
!GET OUT OF HERE! NOW!!!"
And to this, my mother quietly answered, "Oh, I'm so sorry.
I may have gotten the wrong address," and she disappeared out of sight.

One day, a letter regarding a school reunion came to my house.
So I lied to my wife that I was going on a business trip.
After the reunion, I went to the old shack just out of curiosity.
My neighbors said that she died.I did not shed a single tear.
They handed me a letter that she had wanted me to have.

"My dearest son,I think of you all the time. I'm sorry that I came to your house and
scared your children.I was so glad when I heard you were coming for the reunion.
But I may not be able to even get out of bed to see you.
I'm sorry that I was a constant embarrassment to you when you were growing up.
You see........when you were very little, you got into an accident, and lost your eye.
As a mother, I couldn't stand watching youhaving to grow up with one eye.
So I gave you mine.
I was so proud of my son who was seeing a whole new world for me,
in my place, with that eye.
With all my love to you,

Your mother.

ဘာသာျပန္ေလး ဖတ္ၾကည့္ပါဦး။
အေမ့ကုိယ္စား
က်ေနာ့္ အေမမွာ မ်က္လံုးတစ္လံုးတည္း ပါတာဗ်။ က်န္တဲ့ တစ္ဖက္က ခ်ဳိင့္ၿပီး မ်က္လံုး ေဟာက္ပတ္ႀကီး ျဖစ္ေနတယ္။ အီး .... ဘယ္ေလာက္ ရွက္စရာ ေကာင္းသလဲဗ်ာ။ ေၾကာက္လည္း ေၾကာက္စရာႀကီး။ က်ေနာ္ သူ႕ကို မုန္းတယ္။ သူက က်ေနာ္ေနတဲ့ မူလတန္းေက်ာင္းမွာ အလုပ္လုပ္တယ္ဗ်။ ေက်ာင္းက ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ဆရာေတြအတြက္ ထမင္းဟင္း ခ်က္ေပးရတယ္။မူလတန္း ေက်ာင္းသား ဘ၀တုန္းကေပါ႔။ တစ္ေန႔ အေမ က်ေနာ့္ အခန္းလာၿပီး က်ေနာ့္ကို လာႏႈတ္ဆက္တယ္။ က်ေနာ္ ရွက္လိုက္တာဗ်ာ။ သူ ဘာလို႔ ဒီလုိ လုပ္ရတာလဲ ဆုိတာ က်ေနာ္ စဥ္းစားမရဘူး။ က်ေနာ္ စူးစူးရဲရဲႀကီး ၾကည့္ၿပီး မ်က္ေစာင္း ထုိးပစ္လိုက္တယ္။ ေနာက္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး က်ေနာ္ သူမရွိတဲ့ေနရာမွာ သြားပုန္းေနလိုက္တယ္။ ေနာက္ေန႔ အတန္းထဲမွာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ေျပာတယ္။“အီး ..... မင္းအေမရဲ႕ မ်က္လံုးက တစ္ဘက္တည္း”ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတ္သာ ေသလိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္ဗ်ာ။ ေနာက္ၿပီး အေမ့ကို က်ေနာ့္ ျမင္ကြင္းထဲက ေပ်ာက္ကို သြားေစခ်င္တယ္။ အဲဒီေန႔က သူ႔ကုိ က်ေနာ္ ေတြ႕ၿပီးေတာ့ သူ႔ကုိ ေျပာခဲ့တယ္။“က်ေနာ့္ကို အျမဲ ေပ်ာ္ရႊင္ ရယ္ေမာေနတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ျမင္ခ်င္ရင္ ခင္ဗ်ားႀကီး တစ္ေနရာမွာ သြားေသလိုက္ပါလားဗ်ာ”
အေမ က်ေနာ့္ကို ဘယ္လိုမွ မတုန္႔ျပန္ခဲ့ပါဘူး။ က်ေနာ့္မွာ ေဒါသျဖစ္လြန္းလို႔ က်ေနာ္ ေျပာခဲ့တာေတြကို စကၠန္႔မလပ္ ျပန္ျပန္ၿပီး စဥ္းစားေနမိတယ္။ အဲဒီလို ေျပာလိုက္လို႔ သူ ဘာျဖစ္သြားသလဲ က်ေနာ္ သတိမထားႏိုင္ေတာ့ဘူး။ျမင္တုိင္း ရွက္မိေနေတာ့ အိမ္မွာ ေနစရာ အေၾကာင္းကလည္း မရွိေတာ့ဘူး။ ေနလည္း မေနခ်င္ဘူး။ သူငယ္ခ်င္း အိမ္မွာပဲ ေက်ာင္းစာ အသည္းအသန္ လုပ္ျဖစ္ေတာ့ ႏိုင္ငံျခားမွာ ပညာသြားသင္ဖုိ႔ အခြင့္အေရး ရလာခဲ့တယ္။ေနာက္ေတာ့ က်ေနာ္ အိမ္ေထာင္ က်ခဲ့တယ္။ ကိုယ္ပိုင္ အိမ္ေလးတစ္လံုး ၀ယ္ႏိုင္လာၿပီး သားသမီး ရတနာေတြနဲ႔လည္း စည္ကားလို႔ေပါ႔။ အခု လက္ရွိအေနအထားမွာ သားသမီးေတြနဲ႔ က်ေနာ့္ဘ၀ေလးကို ေပ်ာ္ေနခဲ့တယ္။တစ္ေန႔ အေမ က်ေနာ့္ဆီ လာလည္တယ္။ က်ေနာ္နဲ႔ မေတြ႕တာလည္း ႏွစ္ေတြ အေတာ္ၾကာၿပီ။ သူ႔ ေျမးေတြကိုဆို ျမင္ေတာင္ မျမင္ဖူးဘူးေလ။ သူ အိမ္တံခါးေရွ႕ လာရပ္ေတာ့ က်ေနာ့္ ကေလးေတြက ေလွာင္ေျပာင္ေနၾကတယ္။ သရဲမႀကီး၊ သရဲမႀကီးေပါ႔။ မဖိတ္ဘဲ လာတဲ့ သူ႔ကို က်ေနာ္ ေငါက္လႊတ္လိုက္တယ္။“ခင္ဗ်ားႀကီး က်ဳပ္အိမ္ကို လာၿပီး က်ဳပ္ကေလးေတြကို လာေျခာက္ေနတာလား။ သြား ... အခုခ်က္ခ်င္း ထြက္သြား။”အဲဒီလို ေျပာသံလည္း ၾကားလုိက္ေရာ အေမက ေျဖးေျဖးေလး ျပန္ေျပာၿပီး လွည့္ထြက္သြားပါတယ္။“ေအာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြယ္။ အေမ လိပ္စာ မွား၀င္လာမိလို႔ပါ။”တစ္ေန႔ အိမ္ကို စာတစ္ေစာင္ ေရာက္လာတယ္။ က်ေနာ္ ငယ္ငယ္က ေနခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းရဲ႕ ေက်ာင္းသားေဟာင္း စံုညီပြဲအတြက္ ဖိတ္စာပါ။ အဲဒီမွာ အေမ ရွိေနမွာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ့္ ဇနီးကို အလုပ္ကိစၥအတြက္ ခရီးထြက္ဖုိ႔လို႔ ညာလိုက္ရတယ္။စံုညီပြဲၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ငယ္ငယ္က ေနခဲ့တဲ့ အိမ္အိုေလးဆီ သြားခဲ့တယ္။ အံ့ၾသလြန္းလို႔ပါ။ က်ေနာ္ ေရာက္ေတာ့ အိမ္နီးနားခ်င္းေတြက အေမ ဆံုးသြားၿပီ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ ေအာ္ ... က်ေနာ္ မ်က္ရည္ တစ္စက္ေတာင္ မက်ပါလား။က်ေနာ္ ဖတ္ဖုိ႔ အေမ စာတစ္ေစာင္ ထားခဲ့ပါတယ္။ ဒီစာကို ဖတ္ အၿပီးမွာေတာ့ .....ခ်စ္သားအေမ သားကုိ အခ်ိန္တိုင္း သတိရေနတာပါ။ ဟိုတစ္ေန႔က သားရဲ႕အိမ္ကို လာေတာ့ အေမ့ေျမးေလးေတြကို ေျခာက္လွန္႔သလို ျဖစ္သြားတာ အေမ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ သား စံုညီပြဲကို လာတက္မယ္ဆိုတာ သိလိုက္ရေတာ့ အေမ အတိုင္းမသိ ၀မ္းသာသြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ သားကို ေတြ႕ဖုိ႔ အိပ္ယာကေနေတာင္ အေမ မထႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ သား ႀကီးျပင္းလာတဲ့ ကာလတေလွ်ာက္လံုး သားကို အရွက္ရေအာင္ အျမဲလုိလို လုပ္ေနမိတဲ့အတြက္ အေမ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ သား ဟုိး ငယ့္ငယ္အရြယ္တုန္းက ထိခိုက္ဒဏ္ရာ ရၿပီး မ်က္လံုးတစ္လံုး ကြယ္သြားခဲ့တယ္။ အဲဒါ သား ဘယ္ မွတ္မိေတာ့မလဲ။ မ်က္လံုးတစ္လံုးတည္းနဲ႔ ႀကီးျပင္းရမယ့္ သားတစ္ေယာက္ကို အေမတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဘယ္လို ခြန္အား အစြမ္းသတၱိနဲ႔ ၾကည့္ေနရက္မွာလဲ သားရယ္။ ဒီေတာ့ အေမ့ မ်က္လံုး သားကို ေပးခဲ့တယ္ေလ။ အေမ သိပ္ ဂုဏ္ယူပါတယ္။ အခုဆို အေမ့သားႀကီး ကမၻာေလာကတစ္ခုလံုးကို၊ သားရဲ႕ ဘ၀ေလးကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး ႐ႈျမင္ေနႏိုင္ၿပီ။ အဲဒီ မ်က္လံုးႀကီးနဲ႔ေလ။ အေမ့ေနရာကေနေပါ႔။

အလံုးစံုေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာျဖင့္မင္းရဲ႕ အေမ

ဘာသာျပန္ = ကုိပီေက
http://pikay.myanmarbloggers.org/2008/04/blog-post_30.html

သေဘာၤျပင္သည္ အပုိင္း(၃)

အ ခု က် ေနာ္ တုိ႔ ကုမၼဏီ က ဆီ သေဘာၤ တစ္စီး ကုိ ျပင္ ေနပါတယ္။ က်ေနာ္ တုိ႔ ကုမၼဏီ တစ္ ခု တည္း ေတာ့ မ ဟုတ္ဘူး။ တစ္ဆင့္ ခံ ကုမၼဏီ ေတြ အ မ်ား ႀကီး ပါ။ က် ေတာ္ သိ သ ေလာက္ ေတာ့ piping ပိုက္ ကုမၼဏီ ။ mechanary မစ္ရွင္ နရီ (စက္ျပင္) ကုမၼဏီ ။ painting ေဆး သုတ္ ကုမၼဏီ ။ electronic အီ လက္ ထ ေရာ နစ္ ကုမၼဏီ ။ electrical အီ လက္ ထ ရီ ကယ္။ carpenter ကာ ပန္ တာ (လက္သမား) ကုမၼဏီ ။ heavy steel job စ တီး အ ႀကီး စား ျပင္ ကုမၼဏီ ။ light steel စတီး အ ေပါ့ စား ျပင္ ကုမၼဏီ ။ staging ညဏ္းဆင္ ကုမၼဏီ ။ insulation အ ပူ ခံ တပ္ ဆင္ တဲ့ ကုမၼဏီ ။ crane service ကုမၼဏီ ။ အ မ်ား ႀကီး ပါပဲ။

သေဘာၤ က 254000 မီလီမီတာ ရွည္ပါတယ္။ ျပဳျပင္ျခင္း ကေတာ့ project type ပါပဲ။ conversion လုပ္တယ္ လုိ႔လည္း ေခၚတယ္။ schedule က်ေတာ့ ၆ လ လုိ႔ ေျပာ တယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ႏွစ္ လည္း ျဖစ္ျခင္ ျဖစ္သြား တာပဲ။ ဒီလုိ project သေဘာၤ ေတြ ၃ စင္။ တစ္လ နွစ္လ သေဘာၤ ေတြက ၅ စင္း ေလာက္ တစ္ၿပဳိင္ တည္း ျပင္ ၾက တယ္။

က်ေနာ္ ကုမၼဏီ က repairing ကုမၼဏီ ျဖစ္ေတာ့ light steel စတီး အေပါ့ စားျပင္ ပါတယ္။ light steel ဆုိေပ မယ့္ foundation တစ္ ခုကုိ ၃ တန္ ေလာက္ ရွိတယ္။ အဲဒါ light steel job တဲ့။ တစ္ခါ တစ္ခါ လည္း အလုပ္ တစ္ခုကုိ ဘာမ မယ္မယ္ ရရ မဟုတ္ဘူး။ မူလီေလး လဲ လုိက္တာ ေလာက္ပဲ။ .. အလုပ္ လုပ္ရ တာေတာ့ ေပ်ာ္စရာ ပါပဲ။ အျခား သေဘာၤနဲ မတူလုိ႔ပါ။ ဒီသေဘာမွာ ျမန္မာ ေတြမ်ားတယ္။ ကုမၼဏီ တုိင္း ျမန္မာ ေတြရွိတယ္။ ျမန္မာျပည္လား ေအာင္းေမ့တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ဟုတ္ဘူး။

ဒီရက္ ပုိင္းေတြ အလုပ္ထဲ စိတ္ မေရာက္လုိ႔. မ နည္း အလုပ္ကုိ ဖိလုပ္ ေနရတယ္။ သေဘာၤ က်င္း မွာ ရွိ တုန္း ေတာ့ အခြင့္ေပး သေလာက္ ၊ က်ေနာ္ သိသေလာက္ ေရး ဖုိ႔ စဥ္းစား ထားပါတယ္။ fabrication နဲပတ္သက္ၿပီး fitting ဖစ္တာ လုပ္ငန္း။ welder လုပ္ငန္း။ marker မာကာ လုပ္ငန္။ QC အရည္ေသြး စစ္ျခင္း။ crane signaler ကရိန္း သမား။ work place safety အလုပ္ ခြင္ အႏၦရယ္ ကင္းရွင္းမႈ ။ အဲဒီလုိ ပုိစ္ေလး ေတြ ျဖစ္လာ ေအာင္ တင္ျခင္ ပါေသး တယ္။

ဆန္း၀င္း (ေက်ာက္ပန္းေတာင္း)

Thursday, October 16, 2008

ေက်ာင္း သား ျဖစ္ ျခင္ သည္

တကယ္က တကၠသိုလ္ ေကာင္းေကာင္းတစ္ခု မတက္ျဖစ္ခဲ့တာ မဟာအမွားႀကီးပါပဲ။
ဒါ ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္လည္း။ ငယ္ငယ္ကေတာ့ သူမ်ားကုိ လက္ညွိဳးထုိးခဲ့တယ္။
ေခတ္ကုိပုံခ်ခဲ့တယ္။ ဒါေတြကလည္းတကယ္ ရင္ဘတ္ႀကီးနဲ႔ ခံစားခဲ့ရတာပါ။
ရြာကထြက္လာကာစက ဘာမွမသိ ၁၆ ႏွစ္ ၁၇ ႏွစ္ အျဖဴထည္ေလးပါ။
ေလာကႀကီးရဲ မတရားမႈ ေတြက အသက္ဆက္ရွင္ဖုိ႔ေတာင္ စိတ္ကုန္ေစခဲ့တယ္။
ဘာပဲေျပာေျပာ ဘယ္သူမျပဳ မိမိမႈ ပါပဲ။
ပတ္၀န္းက်င္ေကာင္း မထူေထာင္ႏုိင္တာ၊ အထီးက်န္ တစ္ေယက္တည္းေနတတ္တာ။
ဒါေတြ မလုိပါဘူးကြာ၊ အလကားပါကြာ ဆုိတဲ့ အေတြးတစ္ခု နဲတင္ ေတာ္ေတာ္ကို
မွားေနၿပီ။ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္း ေတြ ေျပာင္းလည္းစီးဆင္းေနတယ္
ဆုိတာကုိ ကုိေမ့ထားခဲ့တယ္. စာေတြဘယ္ေလာက္ဖတ္ဖတ္ ေလာကတကၠသိုလ္မွာ
က်ေနာ္ စာမေတာ္ပါဘူး။က်ေနာ္ ျမတ္ေခ်ျဖတ္ခဲ့တဲ့ ပတ္၀န္းက်င္က
အခု က်ေနာ္ကုိ ၾကည္စားေနၿပီ။ငယ္ငယ္ကဘ၀ကုိ သတိရတယ္..
က်ေနာ္ ဆန္း၀င္း အသက္ ၂၆ ႏွစ္ မွာ ေက်ာင္းစာကို အထူးျခားဆံုး စာက်က္ခဲ့တာ
ဆုိလုိ႔ ဆယ္တန္းတုန္းကပဲရွိတယ္။ အေ၀းသင္ကဘြဲ႕ ဆုိတာ ေမးျခင္တာေမး ေရးျခင္တာ
ေရးေျဖလာတာပါ။ ငယ္ငယ္တုန္းက စြဲခဲ့တဲ့ အက်င့္ေလး မေျပာက္ေသးဘူးအခုထိ။
အလုပ္လုပ္တဲ့ေနရာမွာထ ဒုကၡေပးတယ္။ ဘာလည္းဆုိေတာ့ ငယ္ငယ္က..
စာက်က္ရင္..ျမန္မာစာ၊ အဂၤလိပ္စာ၊ သခၤ်ာ၊ သိပ္ပံတြဲ၊ ၀ိပ္ဇာတြဲ စာအုပ္ေတြ ထပ္ၿပီး
အစီစဥ္တုိင္း က်က္တယ္.စာေမးပြဲေျဖရင္ေတာင္ နံပါတ္ (၁)ကေန စၿပီး အစီ စဥ္တုိင္းေျဖတယ္ ။
ဒါေတာ့ အမွတ္မ်ားလုိ႔ အရင္ေျဖမယ္ ဆုိတာ မရွိဘူး ၊ မရတာလည္း မရွိခဲ့ဘူး၊
အလုပ္ထဲမ်ာလည္း တစ္ခါတစ္ခါ ဒီအက်င့္က လာလာၿပီးဒုကၡ ေပးေနတယ္။
ကိုယ္ပုိင္ အလုပ္မဟုတ္ေတာ့ ကုိယ္လုပ္ျခင္သလုိ မရဘူး။
ငယ္ငယ္က ေက်ာင္းစာမွာေတာ္တယ္ ။
ပတ္၀န္းက်င္ ေလ့လာမႈ မွာ ည့ံတယ္ ။
ပတ္၀န္းက်င္ ေလ့လာမႈ ၊
အေပါင္းသင္း ပညာရပ္၊
mind game လုိ႔ေခၚတဲ့ ပညာရပ္မွာ ညံ့တယ္။
ခုထိပါပဲ။
ဘာေတာ္လည္း ေမးရင္ အေျဖမရမယ့္ ေမးခြန္းေတြ ပတ္စဥ္းစားတဲ့ေနရာမွာ ေတာ္တယ္။
ကိုယ့္ေခါင္းကုိ ရႈတ္ေအာင္ လုပ္တဲ့ေနရာမွာ ေတာ္တယ္။
အခု က်ေနာ္ ေက်ာင္းသားျပန္ျဖစ္ျခင္ေနတယ္။ ျဖစ္ခြင့္ကလည္း ငါးဆယ္ရာခုိင္ႏႈန္းမက ရွိတယ္။ ေက်ာင္းတက္ျခင္တယ္။

Tuesday, October 14, 2008

Friday, October 10, 2008

လက္ ရွိ စိတ္ ကူး

က် ေနာ္ … အ လုပ္ ကုိ စိတ ္ပါ လက္ ပါ မ လုပ္ ပဲ ပစ္ ထား တာ ၾကာ ၿပီ ။ ကြန္ ပ်ဴ တာ မွာ အင္ တာ နက္ ရ ၿပီး ေနာက္ ပုိင္း ေပါ့ ။ အင္ တာ နက္ ေကာင္း လည္း ေကာင္း တယ္၊ မ ေကာင္း လည္း မ ေကာင္း ဘူး။ ေကာင္း တာ က သိ ခ်င္ တာ သိ ရ တယ္ ဒီ ဘ ေလာ့ ေလး ျဖစ္ လာ တယ္ ။ အ လုပ္ က - အင္ တာ နက္ မ သံုး ရ email မွ အပ ဆုိ ၿပီး တား ျမစ္ ထား တဲ့ ၾကား က လုပ္ ေန တာ ဒီ ဘ ေလာ့ ေပါ့ ။ မ ေကာင္း တာ က က် ေနာ္ စိတ္ - ႏွစ္ ပုိင္း မ ခြဲ တတ္ ဘူး - စိတ္ က အ လုပ္ ထဲ ကုိ မ ရွိ ဘူး ။

ပံု လည္း မ စြဲ ခ်င္ ေတာ့ ဘူး ၊ လက္ လည္း ၿငိမ္ ဘူး ။ စိတ္ မ ၿငိမ္ တာ လည္း ပါ တယ္။ အာ ရုံ ကုိ ႏွစ္ လုိ႔ မ ရ ျဖစ္ ေန တယ္ ။ အ ရင္ က အ လုပ္ တစ္ ခု ကုိ လုပ္ ရင္ print ထုတ္ ၿပီး စစ္ စ ရာ ကုိ မ လုိ ဘူး - ခု ေတာ့ ႏွစ္ ခါ သံုး ခါ ေလာက္ ထုတ္ စစ္ ေန ရ တယ္ ။ စာ ရြက္ အ ၾကမ္း ေတြ လည္း သူ မ်ား မ သိ ေအာင္ ၀ဲ ပစ္ ရ တယ္ ။ ခၽြန္ တြန္း ေတြ က ရွိ ေသး တယ္ ။ စိတ္ ၀င္ တ စား အာ ရံု မ စုိက္ ရင္ တစ္ ေန႔ နည္း နည္း ပဲ ၿပီး တယ္။ လုပ္ ဟ လုပ္ ဟ ဆုိ ၿပီး faster , faster ေျပာ မယ့္ သူ လည္း မ ရွိ ဘူး ။ ကုိယ့္ အ လုပ္ ကုိယ့္ ဘာ သာ ဆံုး ျဖတ္ ၿပီး ကုိယ့္ ေလွ ကုိယ္ ထိုး ဆုိ သ လုိ ပဲ ။ တစ္ ခါ တစ္ ခါ လည္း အ ရမ္း ပ်င္း တဲ့ က် ေနာ္ ကုိ အ လုပ္ က တြန္း တယ္၊ ဒီ လုိ မ်ဳိး ဆုိ ယား လုိ ႔ေတာင္ ကုတ္ ၾကား မ ရွိ ပါ ဘူး ။ တ ကယ္ ပါ ကိုယ့္ လုပ္ ရပ္ ကုိ မ ႀကိဳက္ တာ။ အေၾကြး ထား တာ ၾကာ ေတာ့ အ ခု အ လုပ္ ေတြ ပိ ေန ၿပီ ။ အ ာရံု ကုိ မရ - ရ ေအာင္ ႏွစ္ ပစ္ လုိက္ မယ္။

ဘ ေလာ့ အ တြက္ စ တင္ ျပဳ လုပ္ စဥ္က စိတ္ ကူး ထဲ မွာ ေတာ့ သ ေဘာၤ က်င္း အ ေၾကာင္း နဲ႔ လုပ္ ငန္း အ ေျခ ေန ေရး မယ္ စိတ္ ကူး ၿပီး တ ကယ္ တန္း ေရး ေတာ့ ခုိ လုိ ၿငီး တဲ့ အသံ နဲ ပုိစ္ ေတြ ျဖစ္ ေန တာ သ တိ ထား မိ တယ္ ။ ခု ေတာ့ အ လုပ္ ထဲ အာ ရံု စုိက္ ဦး မယ္။ ဘ၀အ တြက္ လည္း လုပ္ စ ရာ ေတြ အ မ်ား ႀကီး ရွိ ေသး တယ္။
သ တိ ရ လုိ႔ မ ေဗ ဒါ ရဲ႕ ေ၀ ဖန္ ခ်က္ က ေတာ္ ေတာ္ ေကာင္း တယ္ ဗ်ာ။ လက္ ရွိ ဘ ၀ ေလး မွာ ၿငိမ္ ေန တာ ေတာ့ မ ဟုတ္ ပါ ဘူး ။ ေက်ာင္း တက္ ဖုိ႔ လုပ္ ေန တယ္ ။ ျပင္ ဆင္ ေန တယ္ ဆုိ ရင္ ပုိ မွန္ လိမ့္ မယ္ ။ ဘြဲ လက္ မွတ္ တစ္ ခု ရဲ့ အ သံုး ၀င္ မႈ ကုိ သ ေဘာ ေပါက္ တယ္။ စ ကၤ ပူ က မ ေလး တ ရုတ္ ေတြ ရဲ့ စီး ပြား ရွာ အ ျမတ္ ထုတ္ မႈ ကုိ လည္း သ ေဘာ ေပါက္ တယ္ ။ အင္.. ငါ မွာ လုပ္ စ ရာ ေတြ အမ်ား ႀကီး ပါ လား .. ေနာက္ တစ္ ခါ ပုိစ္ တင္ ရင္ သ တိ ထား ၿပီး စာ ကုိ စာ လုိ ေရး ေတာ့ မယ္ ။

Monday, October 6, 2008

ေနာက္ က် ေန ေသာ ကၽြန္ ေတာ္

မ ေန႔ က မ သက္ ဇင္ ဘ ေလာ့ က ေန open engineering for Myanmar ကုိ ေရာက္ တယ္။ ဆုိဒ္ ေကာင္း တစ္ ခု ျဖစ္ ေတာ့ စိတ္ ၀င္ စား တယ္။ တစ္ နာ ရီ ေလာက္ ဖတ္ ျဖစ္ တယ္ ထင္ ပါ့။ ဆီ ပံုး မွာ ဘာ ညာ ဘာ ညာ ေရး ခဲ့ တယ္။ သူ ငယ္ ခ်င္း ၁၀ ေယာက္ ေလာက္ ကုိ လည္း http://www.engineer4myanmar.com/ လိပ္ စာ ေလး ေပး လုိက္ ပါ ေသး တယ္။

ဒီေန႔ ကၽြန္ ေတာ့္ ဆီ ပံု းမွာ ၾကည့္ ေတာ့ ကုိ ဘ လူး ဖီး နစ္ လာ ျပန္ လည္ တာ ေတြ႔ ရ တယ္။ ေန႔ ခင္း ေရာက္ ေတာ့ အဲ ဒီ open engineering for Myanmar တစ္ ေခါက္ ျပန္ သြား ျဖစ္ တယ္ ။ နဲ နဲ ပါး ပါး ၾကည့္ ၿပီး ၊ အဲ ဒီ က ေန တစ္ ဆင့္ ဘယ္ ကုိ ေရာက္ တယ္ မွတ္ လည္း ဗ်။ ၀ီ ကီ ျမန္ မာ http://www.wikimyanmar.org/ ဆုိတဲ့ ျမန္ မာ အြန္ လုိင္း ဆြယ္ စံု က်မ္း ကို ေရာက္ တယ္ ။

တ ကယ္ ေနာက္ က် တယ္ ေျပာ ရ မွာ ပဲ ။ ၀ီ ကီ ျမန္ မာ မွာ ပုိစ္ တစ္ ေထာင္ ေက်ာ္ ၿပီ ခု မွ ကၽြန္ ေတာ္ သိ တယ္။ အင္း ေျပာ ရ ဦး မယ္ မ သိ တာ မ်ာ ေတာ့ ေတာ္ ေတာ္ ဆုိး တယ္။ ၀ီ ကီ ဆုိ တာ ပါ လုိ႔ သာ ရယ္။ ႏုိ႔ မုိ႔ ဆုိ ဘာ မ်ား ပါ လိမ့္ လုိ႔ ေတြး ေန ဦး မွာ။ ဒါ ေပ မယ့္ ၀ီ ကီ အ ေၾကာင္း သိပ္ မ သိ ဘူး။ ၀ီ ကီ ျမန္ မာ ဘာ လည္း ဘယ္ လည္း ဆုိ တာ ေလ့ လာ ရ ဦး မယ္ ။ တစ္နာရီေလာက္ ဟုိၾကည့္ ဒီၾကည့္ နဲ ေန ရာ သစ္ တစ္ ခု ကုိ စံု စမ္း တဲ့ ပံု စံ ေပါ့ ဗ်ာ။ ဘယ္ သူ ေတြ ေရး တာ လည္း ဘာ ေတြ ေရး တာ လည္း သိ ခ်င္ တာ တယ္။ ရွာ ရန္ ေန ရာ ေလး က ေန ၿပီး ေတာ့ လည္း ျမန္ မာ လုိ ရိုက္ ၿပီး စန္း ၾကည့္ လုိက္ ေသး တယ္။ သူ တုိ႔ မ်ား သိ ရင္ ေတာ့ ရယ္ ၾက ေတာ့ မွာ ပဲ။ ရွာ ခ်င္ လုိ႔ ဟုတ္ ဘူ ေလ စမ္ းၾကည့္ တာ။

ပုိ႔စ္ တစ္ ေထာင္ မွာ ပါ တာ ေတာ့ ရွာ လုိ႔ ၇ မယ္ ဆုိ တာ ေတြး မိ ပါ တယ္။ ရွာ ရန္ ေန ရာေလး မွာ ရန္ ကုန္ လုိ႔ ရုိက္ ထည့္ ၿပီး ရွာ ၾကည့္ တယ္။ အင္း တယ္ ဟုတ္ ပါ လား .. ရန္ ကုန္ အ ေၾကာင္း ေပၚ လာ တယ္။ ဒါ နဲ ေက်ာက္ ပန္း ေတာင္း လုိ႔ ရုိက္ ၾကည့္ တယ္။ မ ေပၚ လာ ဘူး။ ေက်ာက္ ပန္း ေတာင္း ဆုိ တဲ့ ပုိစ္ မ ရွိ ပါ ဘူး တဲ့။ သင္ ခ ရီ ရိတ္ လုပ္ နုိင္ ပါ တယ္ တဲ့။ အဲ ဗ်ာ.. ကၽြန္ ေတာ့္ ေက်ာက္ ပန္း ေတာင္း သား ကုိ ေရး ခိုင္း ေန သ လုိ ပဲ။ စိတ္ ထဲ ေတြး မိ တယ္။ ေနာက္ ထပ္ အ ထင္ က ရ နာ မည္ ေတြ ရုိက္ ထည့္ ၿပီး ရွာ ၾကည့္ တယ္။ ရ တာ ရွိ သ လုိ မ ရ တာ ေတြ လည္း ရွိ တာ ေပါ့။

ကို ဘ လူး ဖီး နစ္ က ေျပာ ခဲ့ ေသး တယ္ ေဆာင္း ပါး ေရး ပါ ဦး တဲ့။ အင္း စမ္း ၾကည့္ ရ ဦး မွာ ပဲ။ ဒါ ေပ မယ့္ ကၽြန္ ေတာ္ ကိုယ့္ အ ေၾကာင္း ကုိ ေတာင္ အ စီ စဥ္ တည့္ ေအာင္ မ ေရး တတ္ ဘူး။ အ ခု ဒီ ဘ ေလာ့ ေလး http://sanwinkpg.blogspot.com/ က ကၽြန္ ေတာ္ ကုိ တြဲ ေခၚ ေန တယ္။ ဘာ မွ မ ဟုတ္ ေသး ဘူး ေမြး ကင္း စ ဘ ေလာ့ ေလး က ကၽြန္ ေတာ့္ ရဲ မ်က္ ေစ့ လုိ ပဲ လုိ႔ ခံ စား ရ တယ္။ အ ဆံုး သတ္ မွာ သံုး သပ္ ၾကည့္ ေတာ့ ကၽြန္ ေတာ္ ေတာ္ ေတာ္ ေနာက္ က် က်န္ ခဲ့ ပါ လား ဆုိ တာ စဥ္း စား ရင္း မင္း ေတာ္ ေတာ္ အ သံုး မ က် ပါ လား လုိ႔ ႀကိမ္ ဆဲ ရင္း ဒီ ပုိ႔စ္ ကုိ ေရး ျဖစ္ ပါ တယ္။

Saturday, October 4, 2008

ကြန္ပ်ဴတာထဲက သရဲ..

စိတ္က .. ဘေလာ့ေရးဖုိ႔ပဲ စိတ္ကူးေရာက္ေနတယ္.. တကယ္တန္း .. စာေရးျခင္ေနေပမယ့္ မေရးအားဖူးျဖစ္ေနတယ္. ေနာက္ၿပီး.. ဖတ္ေနက် ၊ အလည္မေခၚ ပဲသြားေနက် တူနယ္ခ်င္း ေတြဆီ ကုိသြားျခင္းေပမယ့္ လည္း မေရာက္ျဖစ္ဘူး.
ဒီေန႔ မနက္ေစာက ဘေလာ့ကုိ ဖြင့္ၿပီး ဘယ္သူေတြမ်ား မ်က္ေစ့ လည္ လမ္းမွားေရာက္ လာမလဲလုိ႔ သိျခင္စိတ္နဲ ကြန္ပ်ဴတာကုိ ဖြင့္တယ္..
ဘာျဖစ္ေနလည္း မသိဘူး ကၽြန္ပ်ဴတာက အရမ္းေလးေနတယ္ window တစ္ခု file တစ္ခုကုိ အၾကာႀကီး ဖြင့္ေနရတယ္.. ဒါနဲ ကြန္ပ်ဴတာထဲက အသံုးမ၀င္ေတာ့တဲ့ ႏွစ္ၾကာတဲ့ ဖုိင္ေတြ ဖ်က္ပစ္တယ္
ေနာက္ၿပီး ယာယီအင္တာနက္.(temporary internet file) ဖုိင္ထဲက ဖုိင္ေတြ ပံုေတြ ဖ်က္ပစ္လုိက္တယ္..
အဲဒီမွာဗ်ာ.. ပံုတစ္ပံု ကုိသြားေတြ႔တယ္.. bitmap ပံုေလး ငယ္ငယ္ေလးဆုိေတာ့ သိပ္ျမင္ရဘူး ပံုကေတာ့ ေကာင္မေလး ပံုေလးပဲ..
ဒါနဲ zoom လုပ္ၾကည့္လုိက္တယ္.. ဟာ..ေအာင္မေလး…ဗ်.. ေၾကာက္စရာေကာင္းလုိက္တာ.. သရဲ..ဗ်..သရဲ.. screen အျပည့္တက္လာၿပီး . မ်က္လံုးျပဴးျပေနသလုိ … တကယ္..ၾကက္သီးထတယ္ ..
လူကုိ ရင္တုန္သြားတာပဲ အျပာေရာင္၀တ္ထားတယ္. ပံုက သရဲမကုိ ေခါင္းေပၚက ရုိက္ထားတာ. အေပၚကုိေမာ့္ၾကည့္ေနတဲ့ပံု .. အနီးကပ္ မ်က္ႏွာကုိ ျမင္ၿပီး လန္႔လုိက္တာ..ေၾကာက္လုိက္တာဗ်ာ…ကၽြန္ေတာ္ သရဲေၾကာက္တယ္..
ေဘးမွာလည္း ဘယ္သူမွေရာက္ေသးဘူး.. ဒါနဲ .. ျမန္ျမန္ပိတ္ၿပီး delete လုပ္ပစ္ တယ္. ဘေလာကုိဖြင့္ ၾကည့္မွာ ေတာင္ မဖြင့္ရဲေတာ့ဘူး ဘယ္ကဘယ္ လုိေရာက္ေနတာပါလိမ့္ဗ်ာ… ကၽြန္ေတာ္လည္း သရဲ ဆုိဒ္ေတြ မၾကည့္ပါဘူးတခါတည္းနဲ႔ လန္သြားၿပီ ေနာက္ဆုိ ေဘးနားမွာ လူမရွိရင္ ကြန္ပ်ဴတာကုိ မဖြင့္ရဲေတာ့ဘူး…

ဒီေက်ာင္းကုိ တက္ခ်င္တယ္

http://www.np.edu.sg/soe/me/courses/mot/Pages/mot.aspx

Diploma in Marine & Offshore Technology (MOT)

Introduction
Remember the carefree childhood days of building toy ships with Lego bricks? Have you ever dreamt of building ships, streamlined like a shark’s body to reduce water resistance?

Now, you can realise your dreams and pursue a career in the maritime industry, with our Diploma in Marine & Offshore Technology (MOT)!

With the MOT diploma, you will possess the only and the highest level of qualification in naval architecture and offshore technology in Singapore.

Unique to MOT is the availability of many scholarships. They include the MOT-ASMI Scholarship at S$10,000 annually over three years. You can also vie for other scholarships like KC Lee, ASMI and those from shipyards like Keppel Offshore & Marine.
Career Prospects

With our MOT diploma, you will land a job quickly and enjoy an attractive pay package. You can find employment in the marketing, purchasing, designing, constructing and testing of marine vessels, oil rigs and semi submersibles. MOT graduates need not sail on board ships as seafarers.

Entry Requirements
To be eligible for consideration, candidates must have the following GCE ‘O’ Level examinations (or equivalent) results:

Subject 'O' Level Grade

English 1-7*
Mathematics (Elementary/Additional) 1–6
Science (with Physics or Chemistry or Biology component) or Design & Technology 1–6

The aggregate computation for selection is based on grades obtained for English, Mathematics, Science or Design & Technology and two other subjects.

** Candidates with English as a second language (EL2) must have attained a minimum grade of 6.
Candidates with hearing deficiency should not apply for the course.

Saturday, September 27, 2008

သေဘာၤျပင္သည္ အပုိင္း(၂)

ကၽြန္ေတာ္ ေဟာဒီ သေဘာၤက်င္းကုိ ေရာက္စကေပါ့ ..
လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္ အသားမဲ၊ အသားျဖဴ၊ အသားလတ္ ေတြစံုလုိ႔ ေတြ႕ရတယ္ ။ အလုပ္ထဲကုိ အ၀င္အထြက္ ေခၽြးနံ႔နံ ေနတဲလူအုပ္ၾကားမွာ တန္းစီၿပီး သြားရတာ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ပိန္တယ္။ အလုပ္စ ဆင္းခါစက သံေခ်းနံ႔ ေတာ္ေတာ္နံတာပဲ။ သေဘာၤ တစ္စင္းလံုးကုိ သံနဲခ်ည္း တည္ေဆာက္ထားတာ၊ သစ္သားဆုိ အမည္ ပါရံုေလာက္သာရယ္။ ေလာ့လာမႈ မရွိခဲ့ေတာ့ သိကုိသိဘူး၊
ေနာက္ၿပီး သေဘာၤ အေဟာင္းကုိ ျပင္တာ ေဘာ္ဒီ သံျပားေတြက ေဆးကုိ သံုးထပ္ တစ္ခ်ိဳ႕ဆုိ ငါးထပ္ သုတ္ထားတာ။ ဒါကုိ ဂတ္ စ္ မီးနဲ ျဖတ္ၾကတယ္. သံျပားကုိ အရည္ေပ်ာ္ေအာင္ လုပ္ၿပီးျဖတ္ရတာေလ အရင္က သုတ္ထားတဲ့ ေဆးအေဟာင္းေတြက မီးအပူမွာ ေလာင္ကုန္ တယ္။ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ နံလုိက္တဲျဖစ္ျခင္းဗ်ာ.. ဆီေခ်းနံ႔က နံ ေညွာ္ေစာ္နံနဲ အသက္ ဘယ္မွာ ရွဴရမွန္းေတာင္မသိဘူး ထူးပါဘူး ႏွာေခါင္းကုိ ၾကာၾကာပိတ္ အသက္ေအာင့္ ၿပီး ဘယ္ေလာက္ေန ႏုိင္မွာမုိ႔လဲ နံနံ ေစာ္ေစာ္ ရွဴရတာပဲေပါ့။ သိပ္မၾကာပါဘူး တစ္လ ေလာက္ လည္းရွိေရာ သံျပားေပၚထုိင္ေနတာေတာင္ သံေခ်းနံ႔ က မရေတာ့ဘူး၊ ေနပူပူထဲမွာ ေခၽြးတလံုးလံုးနဲ႔ ကိုယ့္ေခၽြးနံ႔ သူ႔ေခၽြးနံ႔ မသိေတာ့ပါဘူး။

ေရာက္စက စိတ္ပိန္တယ္ဆုိတာ စကားေျပာတဲ့ေနရာမွာ လည္းပါ တယ္။ ကုိယ့္မိခင္စကားမဟုတ္ေပမယ့္ အဂၤလိပ္စကားကုိ ထမင္းစား ေရေသာက္ ေရွးေဟာင္း ေႏွာင္းျဖစ္ ကုိယ္ေျပာျခင္တာကုိ ေကာင္းေကာင္း ေျပာႏုိင္ပါတယ္ ။ ေဟာၾကည့္-- သေဘာက်င္းကုိ ေရြးခ်ယ္မႈ မွား ၿပီးေရာက္လာ.. ဘာေတြေျပာမွန္း ကုိ သိဘူး. လူေပါင္းစံု ဘာသာေပါင္းစံု .. အဂၤလိပ္စကား ေျပာေနတာမွ ဟုတ္ရဲလား လုိ႔ထင္၇တယ္။ သူတုိ႔ဟာနဲ သူတုိ႔က်ေတာ့ဟုတ္ေနတာပဲ. ကိုယ္ဟန္ျပ စကားေျပာ နည္းကပါေသးတယ္။ ဒီၾကားထဲမွာ ေ၀ၚကီေတာ္ကီ နဲေျပာၾကတာ ဟားေတာ္ေတာ္ အံ့ၾသဖုိ႔ေကာင္းတယ္.. ေညွာင္တိေညွာင္နဲ အသံကုိ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ဘာမွန္းမသိ တဲ့အျပင္ ဟားတုိက္ ရယ္မိတာပဲ။ အဂၤလိပ္စာက တစ္လံုး မေလးစကားက တစ္လံုး တရုတ္စကားကတစ္လံုး အိႏိၵယ စကားက တစ္လံုး ေျပာခ်လုိက္တာမ်ား သူတုိ႔႔ေျပာ တာပဲ အမွန္ ။ ကုိယ့္ကုိ လာေမးေသးတယ္ အဂၤလိပ္စကားေျပာတတ္လားတဲ့.. ေနာက္မွ နားလည္မိတယ္ ေအာ္ အေမဇုန္ေတာထဲေရာက္ေနတာကုိ..

အလုပ္ထဲေရာက္စက မုိးေပၚကုိ ထုိးထုိးေထာင္ေထာင္ နဲ အခၽြန္တက္ ေတြ အမ်ားသားပဲ .. ဘာေတြလည္းသိလား ကရိန္းေတြေလဗ်ာ.. ျမန္မာျပည္နဲ ကြာတာ အဲဒါေပါ့.. ဟုိက္ေျဒာလစ္ ကုိ ပုိင္ႏုိင္ေတာ့ စက္ပစၥည္းက ပုိၿပီး အက်ိဳးရွိရွိ အသံုးခ်လုိ႔ရတာေပါ့။ ေရာက္စမုိ႔ ဟုိအေပၚက တစ္ခုခုျပဳတ္ က်လာမလား၊ ဟုိကရိန္းက သံျပားႀကီးေတြကုိ သေဘၤာ ေပၚတင္ေနတာ မေရာက္ခင္ ျပဳတ္က်ေတာ့ မလားနဲ ။ အသက္ေတာင္ ၀ေအာင္မရႈရဲဘူး၊ မ်က္ေတာင္လဲ မခတ္ရဲ ဘူးဗ်ာ.. ေခါင္းေပၚးမွာ ၀ဲ၀ဲ - ၀ဲ၀ဲနဲ႔။ အဲဒါ ဟုိေမာ့္ၾကည့္ ဒီေမာ့္ၾကည့္နဲ ဇက္ ေတာင္ေညာင္းတယ္…အဲ အဲ.. အထက္ကုိခ်ည္းေမာ့္ၾကည့္ေနလုိ႔ လဲ ျဖစ္ေသးဘူး လမ္းေပၚမွာ ေဖာ့ကလစ္ ကပုိက္ေတြတင္လာတယ္.. အစြန္းကုိ မလြတ္ဘူးဆုိတာ ဒါမ်ိဳးေပါ့ .. အဲဒီမွာ စေတြ႔တာပဲဗ်ာ..

ရာသီဥတုက ပြင့္လင္းရာသီ ပါပဲ မုိးလည္းမရြာဘူး ႏွင္းလည္းမက်ဘူး ေနလည္းပူေနတာပဲ ဒါေပမယ့္ ၀န္းက်င္တစ္ခုလံုး ၾကည့္စမ္းပါဦး အံုဆုိင္းဆုိင္းနဲ႔ ျမဴခုိးေတြေ၀ေနတာမ်ားလား။ မုိးရြျခင္လုိ႔လား၊ သို႔ေလာ သုိ႔ေလာ မေတြး လုိက္ပါနဲ.. အဲဒါ သေဘာက်င္းေနရာ တုိင္းမွာ ျဖစ္တတ္တဲ သေဘာပါ.. သံျပားအေဟာင္းမ်ားျဖတ္ထုတ္ျခင္းမွလာေသာမီးခုိးမ်ား၊ ၀ရိန္ေဆာ္ (welding) ရာမွ လာေသာမီးခုိးမ်ား ေနာက္တစ္ခုက ေဂါက္ခ်ာေတြ (gauging) ထုိးရာမွ ထြက္ေပၚလာေသာ အခုိးအေငြ႔မ်ား စံုလုိ႔ပါပဲ.. တကယ္ ေတ့ာ သေဘာၤက်င္းဆုိတာ ပုိက္စံရွိရင္ မေနသင့္တဲ မလာသင့္တဲ့ အရပ္ထဲမွာ ပါတယ္ဗ်ာ..

ဆန္း၀င္း (ေက်ာက္ပန္းေတာင္း)

Friday, September 26, 2008

အပ်င္းဖ်ားမွ အဖ်ားျပင္းၿပီး တုပ္ေကြး ေကြးျခင္း

အခုရက္ပုိင္း ရာသီဥတုက ကၽြန္ေတာ့္ကုိႏွိပ္ဆက္ပါသည္
အလုပ္မ်ားရတဲ အထဲမွာ ဖ်ားခ်င္သလုိလုိ မဖ်ားခ်င္သလုိလို ကုိယ့္ကုိယ္အားမရဘူးျဖစ္ေနပါသည္
အပ်င္းဖ်ား ရာမွ အခု အဖ်ားျပင္းလာသည္
စာေရးျခင္းႏွင့္ လုိက္လံဖတ္၇ႈျခင္းအား ေခတၱ နားထားပါသည္
လာလည္သူမိတ္ေဆြမ်ား အားအရမ္းေက်းဇူးတင္ပါသည္

Saturday, September 20, 2008

ဘေလာ့ ဘေလာ့ (blog)

မနက္ေစာေစာက.. ဘေလာ့ေလးဖြင့္ၾကည့္ေတာ့.. လာလည္ၾကသူေတြကို ေက်းဖူးတင္ ေၾကာင္းေျပာရင္း
မသက္ဇင္ ဘေလာ့မွာ သူတင္ထားတဲ ပုိ႔စ္ေတြထဲက တစ္ခု ကို ဖတ္ၿပီးေတာ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္။ ကိုယ္လည္း စုိးရိမ္စိတ္နဲ ဒီပုိ႔စ္ေလးကို ေရးျဖစ္ပါတယ္..
အေၾကာင္းအရာက C box (ဆီပံုး) ျပသနာ ေလ.. ကုိယ္ကလည္း မၾကာခင္ ရက္ပုိင္း ကမွ C box (ဆီပံုး)
ကုိတင္ၿပီးတာ.. ဟုိဖတ္ဒီဖတ္ ဟုိေမးဒီေမးနဲ႔ ဆီပံုးတင္နည္း လမ္းစေလး ေတြ႔တယ္ ၊ C box ဟာ ဘေလာ့ဂါ အသစ္ေတြ အတြက္ အရမ္း အကို အဆင္ေျပ ပါတယ္။ တကယ္ဗ်ာ..အစတုန္းက ဘေလာ့ကုိ ဘယ္သူလာလုိ႔
လာမွန္း မသိဘူး။ C box ေလး ထားလုိက္ေတာ့ ေဟာ.. လာလည္တယ္ ဘာညာ ဘာညာ ဆုိ ၿပီး ေျပာသြားၾက တယ္.. အႀကံညဏ္ေတြ ေပးသြားၾကတယ္၊
ဘေလာ့ဂါခ်င္းခ်င္း နားလည္မႈ ေတြနဲ႔ အားေပးမႈေတြ ရေတာ့.. တကယ္ ဘေလာ့ေရးရတာ အားရွိတယ္.
ဒါေပမယ့္ သူလုိျပသနာ ျဖစ္လာမွာ စိတ္ပူတာပဲ ။ ျပသနာကေတာ့ ဘယ္သူမွန္မသိ အမည္မေဖၚ ေအာ္သြား တာ၊ ရုိင္းျပတဲ စကားေတြ ေရး သြားတာ ေတာ္ေတာ္ ဆုိးပါတယ္.. ဒါထက္ဆုိးတာက ကုိယ့္နာမည္ ကုိသံုးၿပီး အျခား ဘေလာ့မွာ သြားေအာ္တာတုိ႔.. ႏုိင္ငံေရးနဲ ၿငီစြန္းတဲ့ စကားမ်ား လုိက္လံ ေျပာဆုိတာ တိုက်ေတာ့ (လံုး၀) မျဖစ္သင့္တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြပါ.. ကုိယ့္ဘေလာ့မွာ ကုိႀကိဳက္တာေရးေပါ့၊ နည္းပညာကို ကၽြမ္းက်င္တဲ့ အကုိ၊ အမ မ်ားက်ေတာ့ အုိင္ပီ ေတြ ဘာေတြ နဲ႔ ေဖၚထုတ္တတ္တယ္ ဘယ္ႏုိင္ငံက. ဘယ္အုိင္ပီ ဘာလာေရးသြားတယ္ ဘာေတြကို ကူးသြားတယ္ ဆုိတာ သိႏုိင္တယ္ေလ။ ကိုယ္က်ေတာ့ ဒီေလာက္ သိဘူေလ၊ တကယ္ပါ.. ကုိယ္ကုိတုိင္ စိတ္ကူးလုိ႔ေတာင္ မၾကည့္ ဖူးတဲ့ အဖ်က္လုပ္ရပ္ေတြ ရွိေနတယ္.. ဒါ ဘေလာ့ဂါအသစ္ေတြ အတြက္ သင္ခန္းစာေတြပါပဲ.. ပထမတုန္းက ဘေလာ့ေလာက ဒီေလာက္က်ယ္မွန္း လံုး၀မသိခဲ့ဘူး၊ ဒီလုိရုန္းကန္ ရမွန္းလည္း မသိဘူး.. ခုေတာ့ အခက္ခဲေတြနဲဘေလာ့ဂါဘ၀ကုိ နည္းနည္း သေဘာေပါက္ လာတယ္။

Wednesday, September 17, 2008

အခ်ိန္ကေျဖရွင္းေပးလိမ့္မည္

အဲဒီေနရာမွာ
သူတုိ႔ေတြ ရန္ျဖစ္ၾကတယ္.
ဘယ္ေနရာမွာလည္း
ဂါဂါေတြ. စံုေနၾက
အဂၤလိပ္ အကၡရာ သံုးလံုးနဲေနရာေပါ့..

ရန္ပြဲၿပီးသြားၿပီလား
ဘယ္လုိလုပ္သိမွာလည္း
စစ္ေအးကာလတုိက္ပြဲလုိပဲ
သူေလွ်ာ့ပါ ငါေလွ်ာ့နဲပါ နဲ
ေဘးကေန ေလနဲ႔ပင့္သူေတြလဲ အမ်ားႀကီးေပါ့..

ဘယ္လုိလုပ္ၾကမွာလည္း
အခ်ိန္ကေနေျဖရွင္းေပးလိမ့္မယ္.
တစ္ေန႔ အျမင္မွန္ ရၾကမွာပါ..
ကုိယ္က အငယ္ေလ ဘာမွေျပာခြင့္ ရွိဘူး..

ဘယ္လုိလုပ္ၾကမွာလည္း
အခ်ိန္ကေနေျဖရွင္းေပးလိမ့္မယ္.
တစ္ေန႔ အျမင္မွန္ ရၾကမွာပါ..

ခုေတာ့
လူေျခတိတ္တဲ့
အဲဒီေနရာေလးကုိ..
ကၽြန္ေတာ္ ေန႔တုိင္းေရာက္တယ္..
ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕ကလည္း
တစ္ေယာက္စ ႏွစ္ေယာက္စ ေျခရာေတြေတြရတယ္..
ေတြးေတြးၿပီး ရင္ထဲ တကယ္ မေကာင္းဘူး ..

Friday, September 12, 2008

ေက်းဇူတင္ေၾကာင္းေျပာလုိသည္

ဒီေန႔..ကၽြန္ေတာ့္ (office) ကြန္ပ်ဴတာက ေပ်ာက္ေနတာ ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့.
Option tools ကုိျပန္ရတယ္ဗ်ာ… ျဖစ္ပံုကဒီလုိ.. ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကာၿပီ.. သိတဲအတုိင္း ရံုးကြန္ပ်ဴတာ ဆုိေတာ့ personal ကိုထင္သာ ျမင္သာ မထားရဲဘူး။ ေကာင္မေလး (ဘယ္သူလဲလုိ႔ေမးနဲ႔) ပံုေတြပါ တဲ့ personal ဆုိတဲ folder ကုိ hidden လုပ္ထားတာ.. အဲဒီအခ်ိန္ တုန္း က ကြန္ပ်ဴတာ သံုးရတာ..အုိေအပဲ..ၾကည့္ခ်င္တဲ့အခါ.. tool > folder option> view က show hidden file ဆုိတာ ေလးကုိ ႏွိပ္ လုိက္တယ္..ၾကည့္လုိ႔ရတယ္.. ဒီၾကားထဲ..အလုပ္ေတြကမ်ားတယ္.. မၾကည့္ျဖစ္တာလည္းၾကာၿပီ။ ဒုကၡနဲ လွလွနဲေတာ့ ေတြ႕ၿပီ။ menu bar > folder options တစ္ခုလံုးေပ်ာက္ သြားတယ္.. တကယ္ကုိ ဒုကၡပါပဲ.. ဒီတုိင္းဆုိ ဘယ္လုိလုပ္ရပါ့မလဲ။ ၾကည့္ လုိ႔မရတာကျပသနာ အႀကီးႀကီးမဟုတ္ဘူ.. ဘယ္လုိျပန္ျပင္ရပါမလဲေပါ့။ စဥ္းစားတယ္..ဒါနဲ႔ ကုိေမာင္လွ..ဘေလာ့မွာ ဖတ္ဖူးတယ္ထင္တယ္..ျပန္ရွာ ဖုိ႔ အခ်ိန္ကလည္း..မေပးျခင္ဘူ.. ကုိေမာင္လွလား..ကုိညီလင္းဆက္လား ဘယ္သူ႔ဘေလာ့လည္း သိပ္မေသခ်ာဘူး ဒါနဲ႔..MBS မွာ ကုိေမာင္လွႀကီးကုိ ေမးရတယ္..သူ႔ေက်းဇူးေၾကာင့္..ခုေတာ့..option too ျပန္ရလုိ႔.. ပံုေတြလဲ ျပန္ရၿပီ..ေက်းဇူးအထူတင္ေၾကာင္း လူကုိယ္တုိင္ေတြ႔ၿပီး ေျပာလုိက္ျခင္တယ္ ဒီၾကားထဲမွာ..ေမးခြန္းေတြ English လုိမေတာက္တေခါက္ ေလးနဲ ေမးျမန္း ၿပီး ဒုကၡေပးမိတဲ့.. သူမ်ား (ဘေလာ့ဂါ) ကုိလည္း နားလည္းမႈလြဲေသာ အေျဖမ်ားအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါေၾကာင္း…

ကိုေမာင္လွဆီက ေျဖၾကားေပးတဲ..စာကုိ comment ကေန ကူထားတယ္.

*** Folder Options ေပ်ာက္သြားတဲ့ ကိုဆန္းဝင္းေရ... အဲဒါ virus ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္... registry ကို manual ျပင္တတ္မယ္ ဆုိရင္လည္း ျပင္လုိ႔ရပါတယ္... မျပင္တတ္ရင္

http://blog.mghla.com/2008/01/remove-restrictions-tool.html

ထဲက ဟာေလး download လုပ္ၿပီး ႀကိဳးစားၾကည့္ပါ ခင္ဗ်ာ ***
သူေျပာတဲ့အတုိင္းလုပ္တာ -- အုိေကတယ္..

မုိရြာၿပီးစ.အလုပ္ခြင္. ျမင္ကြင္း


မနက္ေစာေစာ မုိးေလးဖြဲဖြဲ ရြာေနတယ္..အလုပ္ကိုရပ္ၿပီး မုိးခုိလုိ႔ မရဘူး ။ ဒီမွာက မုိးကုိအစုိးမရဘူေလ။ အရမ္းႀကီးေတာ့မဟုတ္ဘူး ဖြဲဖြဲ-ဖြဲဖြဲ နဲ့..ရြာေန တာပဲ။ ေရာက္စကေတာ့ ဒီမုိးကုိ ေၾကာက္တယ္။ ခုေတာ့ က်င့္သားရသြားၿပီ။မုိးရြာၿပီးစ..ျမင္ရတဲ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္..ဘေလာ့ကုိ သတိရမိသြားတယ္.. ခုတေလာ ဘယ္လုိမွန္းကုိမသိဘူး တစ္ခုခု ဆုိ ဘေလာ့ကိုပဲ ေျပးေျပး သတိရမိတယ္.. ဒါေၾကာင့္ တင္ျဖစ္သြားတာ.. လက္က စာေတြေရးျခင္ေန တယ္။ အလုပ္က အခ်ိန္ေတြ အကုန္စားပစ္တယ္။ လူနဲစိတ္ကေတာ့ အတူ ရွိေနခ်ိန္ နည္းသလုိပဲ။

Saturday, September 6, 2008

သေဘာၤျပင္သည္ အပိုင္း(၁)

ႏွိဳးစက္သံက..“မလြမ္းရဲေသးဘူေမာင္ရယ္” ဆုိတဲ့သီခ်င္းေလးနဲအတူ အိပ္ယာထပါတယ္။ အတူေနေတြထဲမွာ တစ္ေယာက္ရွိတယ္ ႏွိဳးစက္သံကုိ အဆုိ၀ါးဆံုး ေပးထားတယ္ ၿပီးတစ္ခါမွ ပထမ ႏွိဳးစက္သံ နဲ႔ မထဘူ.. ေနာက္ဆံုးမွအိပ္ယာထတတ္ပါတယ္.. ေတာ္ေတာ္ခ်င္ဖုိ႕ ေကာင္းတယ္။ တန္းစီၿပီး-မ်က္ႏွာသစ္..သြားတုိက္…ေရအိပ္၀င္..ေရခ်ိဳး..ဘာညာေပါ့။ ၿပီးတာနဲ..အလုပ္၀တ္စံု၀တ္လုိက္တယ္.. အလုပ္သြားရင္ မပါမေနရ..ပါမစ္ရယ္..သေဘာၤေပၚ
တက္တဲ့ ကဒ္. စံုေအာင္ထည့္လုိက္တယ္..ၿပီးေတာ့..ေန႔ခင္းစာထမင္းဟင္းကုိုဗူးထဲထည့္ (မွတ္ခ်က္..ညထဲကအဆင္သင့္ ခ်က္ျပဳတ္ထားလၽွင္) ေႏွးေနလုိ႕မရဘူ.. ထမင္းဗူးယူၿပီး..
ဖယ္ရီရွိရာကို အျမန္ေျပးရတယ္..ေနာက္က်တဲေျခေထာက္..ကေတာ့..ကုိယ့္ဘာသာ.တကၠစီ ကိုငွားသြားရတယ္..ဒါမွမဟုတ္ရင္ေတာ့..ျပန္အိပ္ေတာ့..ဖယ္ရီကားဟာ..၆နာရီအတိမွာ ထြက္ပါတယ္..(သိုေပမယ့္ - ရံဖန္ရံခါ အေျပာင္းလဲရွိသည္)။ နံနက္ေစာေစာ ပ်ားပန္းခတ္ေန တဲ့လူေတြ ၾကားမွာ ကုိယ့္ဖယ္ရီကုိေရြးရင္း နဲ႕ အလုပ္ရွိရာ (KEPPEL SHIP YARD)ကို ေရာက္တယ္ေပါ့ဗ်ာ.. အလုပ္ထဲကုိမ၀င္ခင္..ေခတၱမွ်တန္းစီရ်္ ေစာင့္ဆုိင္းၿပီး.. ဂိတ္ေစာင့္မ်ားမွ ၀င္ရန္အခ်က္ေပးမွ ၀င္ရပါတယ္.. တန္းမစီပဲ ေက်ာ္တက္ရင္ စကၤပူေငြ ၅၀လခမွျဖတ္ပါတယ္. ဒီေတာ့ စည္းကမ္းေကာင္းတာေပါ့..
(ေက်ာသား ရင္သား မခြဲျခားပဲ တကယ္ျဖတ္တာ).
Keppel ship yard က ေတာ္ေတာ္ႀကီးပါတယ္.တစ္ၿပိဳင္တည္း သေဘာၤ ၁၀ ဆီးေလာက္ ျပင္ႏုိင္တယ္.. အင္း..အဲဒီမွာ..company ေတြကလည္းအမ်ားႀကီး ေပါ့. Keppel main company က section အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔..လုပ္ၾကတယ္..က်န္တဲ့..sub-contractor ေခၚတဲ့..labours supply company ေတြကလည္းအမ်ားႀကီးေပါ့။ လစာနည္းတာ..အလုပ္သမားကုိ ဖိခုိင္းတာ.. လစာကျဖတ္တာ ေတာက္တာ မ်ားတာ အဲဒီ sub-contractor ေတြေပါ့. လူညြန္႕ခူးစားတာ။ ေဘာနပ္စ္ ဆုိတာဘာႀကီးလဲလုိ႔ေမးယူရမွာပါ။
(ခံစားမႈ=ရတဲ့လခနဲ႕ လုပ္ေပးရတာနဲ႕ လံုး၀မတန္ပါေၾကာင္း)။
yard ထဲကုိေရာက္ေတာ့..cantee ရွိတယ္..အိႏၵိယအစားအစာ၊ မေလးအစားအစာ၊ တရုတ္ အစားအစာ ေတြရပါတယ္. စကၤပူမွာေတာ့ ေစ်းခ်ိဳတယ္လုိ႔ေျပာလုိ႔ရပါတယ္..ေကာ္ဖီ နဲ ေပါင္မုန္႕ လဲရတယ္.. ဆုိင္မွာမ၀ယ္ခ်င္ရင္..auto machine မွာအေၾကြထည့္ၿပီး၀ယ္လုိ႕ရ ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ခါ ပုိၿပီးျပန္အမ္းတတ္ပါတယ္ (ဒီဂြင္ကုိေစာင့္ေနတာ)။
ေျပာရဦးမယ္ yard ထဲမွာ..မိန္းကေလး..ေတာ္ေတာ္ရွားပါတယ္.. office staff မိန္းကေလးမ်ား သာရွိပါသည္။ ရံဖန္ရံခါ အင္ဂ်င္နီယာမိန္းကေလး .. အလုပ္ထဲလာၿပီး.. ဟုိၾကည့္ဒီၾကည့္ ဓာတ္ပံုရုိက္ျခင္း မွ အပ မေတြ႕ရပါ.. လာတဲမိန္းကေလးလည္း ေခၚေတာတစ္ေထာင္မက ႏုိင္ငံေပါင္းစံု မ်က္လံုး ေတြနဲ ေတြ႕မွာပဲ။ ေျပာရင္းနဲ..ေခါင္းစဥ္ လြဲသြားတယ္.. (ေစာရီး)
မနက္စာ ေအးေအးလူလူ စာၿပီး..နာရီ၀က္ေလာက္ နားလုိ႕ရေသးတယ္.. ကားအခက္ခဲ ေၾကာင့္ ေစာၿပီထြက္တာကုိ.. ၇း၁၅ နာရီမွာ အလုပ္စဖုိ႔ လူစုပါတယ္..မေလးလူမ်ိဳး ဖုိမင္ခ်ဳပ္မွ အလုပ္တြင္ ပါးေရနပ္ေရ ရွိဖုိ႔လုိေၾကာင္း..သူမ်ားမသိေအာင္ ယူတတ္ဖုိလုိေၾကာင္း..
အႏ ၱရယ္မ်ားေၾကာင္း၊ company မွ ပစၥည္းမ်ား (ဖ်က္ဆီး သို ပ်က္ဆီး) တစ္ခုခုျဖစ္ခဲ့လွ်င္.. လစာမွ ေငြျဖတ္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ျပသနာ တက္လွ်င္ ကုိယ့္ကိကၥ ကိုယ္ရွင္းရမွာျဖစ္ေၾကာင္း. အလြတ္တည္ကန္ေဘာမ်ားကန္သြင္း ၿပီး အလုပ္အားစတင္ဖုိ႔ လက္ကုိေ၀ွ႔ရမ္းၿပီးေျပာပါတယ္.
အားလံုးကလည္း ရိုးအီေနေသာ ေနစဥ္ဘ၀ကို..စိတ္ဓာတ္က်စြာျဖင့္ ျဖတ္သန္း စတင္ၾကပါတယ္..

ေနာက္ပုိ႕စ္တြင္ ..ဆက္လက္ေရးသားသြားပါမည္…
ဆန္း၀င္း (ေက်ာက္ပန္းေတာင္း)

Monday, September 1, 2008

စကၤပူ လူလိမ္ပြဲစား အေၾကာင္း

ဒီပိုစ့္ေလးကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာက အလုပ္လာရွာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို အသိေပးခ်င္တဲ့ အေနနဲ႔ ျပန္လည္ေဖာ္ျပေပးျခင္း ျဖစ္ပါတယ္.. ေရးသားေပးတဲ့ တန္ခူးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.. အဲဒီေအးဂ်င့္ကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ၾကံဳဖူးပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ္က ၁၂က်ပ္ေပးလိုက္ရတာမဟုတ္ဘူး.. ၂၀ေပးလိုက္ရတာ.. း(ျမန္မာေတြကိုပဲ ေရြးလုပ္သည္ ဆိုေတာ့ အေတာ္ခံျပင္း ေဒါသထြက္သြားသည္။ အဲဒီလို ကလိန္ကက်စ္နည္းျဖင့္ မသိနားမလည္ေသာ သူေတြဆီက ေခါင္းပံုျဖတ္ စီးပြားရွာတာေတာ့ အေတာ္ရုပ္ဆိုးလြန္းသည္။ျဖစ္ပံုက ဒီလိုပါ။ ကြ်န္မအိမ္မွာတည္းၿပီး အလုပ္ရွာေနသည့္ မိတ္ေဆြညီမေလး ဟိုတေန႔က အင္တာဗ်ဴးေခၚသည့္ အီးေမးလ္ရေတာ့ အေတာ္ေပ်ာ္သြားသည္။ ပထမဆံုး အင္တာဗ်ဴးဆိုေတာ့ ေပ်ာ္ေပမေပါ့။ ခဏၾကာေတာ့ သူနဲ ့အတူ အလုပ္ရွာေနသည့္ သူ ့ေမာင္ေလးပါ ဆင္တူ အင္တာဗ်ဴးေခၚသည့္ အီးေမးလ္ ရေတာ့ နဲနဲေတာ့ သံသယ၀င္သြားသည္။ သိပ္မေပ်ာ္ေနနဲ ့ ဒါေအးဂ်င့္ ျဖစ္ဖို႔မ်ားတယ္လို ့ သတိေပးရသည္။ ေနာက္နာရီ၀က္ေလာက္ၾကာေတာ့ သူတို ့နွင့္ မေရွးမေႏွာင္းလာသည့္ သူငယ္ခ်င္းပါ တေနရာထဲမွ ဆင္တူ အီးေမးလ္ရသည္ဟု ဖုန္းဆက္လာျပန္သည္။ သံသယက ပိုပိုႀကီးလာေပမယ့္ သူတို ့ စိတ္ဓါတ္မက်ေအာင္ သြားၾကည့္လိုက္ေပါ့လုိ ့ တိုက္တြန္းလိုက္ရသည္။အိမ္က ညီမေလးက ကံဆိုးစြာ အရင္ဆံုးသြားရသည္။ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ၀တ္ဆင္ျပီး ေသခ်ာျပင္ဆင္သြားသည္။ သြားခါနီး ျမန္မာျပည္က အေမေတာင္ ဖုန္းဆက္ျပီး လွမ္းကန္ေတာ့ကာ ဆုေတာင္းေပးဖို ့မွာလိုက္ေသးသည္။ သူ႔ခမ်ာ အေမအိုၾကီး လုပ္ေကြ်းခ်င္လို ့ ထြက္လာတာ အလုပ္ျမန္ျမန္ရပါေစလို ့ ကိုယ္ေတာင္၀င္ဆုေတာင္း ေပးလိုက္ ေသးသည္။ေန႔လည္က်ေတာ့ ဖုန္းဆက္လာသည္။ တကယ့္ အင္တာဗ်ဴး မဟုတ္။ ၀န္ထမ္းဆိုလို ့ မိန္းမ ႏွစ္ေယာက္သာ ရွိသည့္ အခန္းက်ဥ္းေလး။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း form ျဖည့္ခိုင္းျပီး သူတိို ့ဆီမွာ အလုပ္ႏွစ္ခုရွိေၾကာင္း ေျပာျပီး ပိုက္ဆံ ၁၂ ေဒၚလာ ေတာင္းသည္။ သူကလဲ ပထမဆံုး အေတြ ့အႀကံဳအလုပ္ကလဲ လိုခ်င္ေတာ့ ပိုက္ဆံေပးခဲ့သည္တဲ့။ မွားသြားလားလို ့ေမးေတာ့ ကြ်န္မ ဘာေျပာရမွန္းမသိ။ အလုပ္လိုခ်င္သူေတြ အတြက္ ၀န္ေဆာင္ခ ယူ၍ လုပ္ေပးေသာ တရား၀င္ ၀န္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္း (ေအးဂ်င့္) ေတြ ရိွေသာ္လည္း ခုလို မရိုးသား အင္တာဗ်ဴး အေယာင္ေဆာင္ျပီး ပိုက္ဆံေတာင္းတာေတာ့ ခုမွ ၾကားဖူးသည္။လိမ္တာ ျဖစ္ဖို ့မ်ားတယ္လို ့ ေျပာလို ့မွ မဆံုးေသး၊ ခုတင္ အင္တာဗ်ဴးက ျပန္လာရုံ ရွိေသး အရင္ေန ့က အီးေမးလ္ အတိုင္း စာသား တထပ္ထဲႏွင့္ ေနာက္တၾကိမ္ ေရာက္လာျပန္သည္။ ပထမေတာ့ ဒုတိယအၾကိမ္ အင္တာဗ်ဴးေခၚသည္ အထင္နွင့္ ေပ်ာ္ေနၾကသည္။ သူ ့ေမာင္ေလး အီးေမးလ္ကို စစ္လိုက္ေတာ့ သူ ့အတိုင္း အီးေမးလ္ တခု ထပ္ရျပန္သည္။ ေလာဘတက္ၿပီး ပို ့ျပီးသားလူလား၊ လာျပီးသားလူလား မသိပဲႏွင့္ အသဲအသန္ ပို ့ေနျခင္းပင္။ေနာက္တေန ့ သူ ့ေမာင္ေလးက လိမ္တာ ေသခ်ာေအာင္ သြားေလ့လာသည္။ သူ ့အမတုန္းက လိုပဲ သူတို ့မွာ အလုပ္ ႏွစ္ေနရာရွိသည္ဟု လိမ္ျပန္သည္။ ေမာင္ႏွမမွန္း မသိ။ ဒီတခါေတာ့ ေကာင္ေလးက ဟန္မပ်က္ form ျဖည့္ျပီး ပိုက္ဆံ ၁၂ ေဒၚလာ ေတာင္းေသာအခါ မပါလာေၾကာင္းေျပာျပီး မေပးခဲ့။ ဒီေတာ့ ပိုက္ဆံမေပးရင္ သူတို ့ အလုပ္ရွာမေပးႏို္္င္လို ့ ခပ္တင္းတင္း ျပန္ေျပာသည္တဲ့။ ေကာင္ေလးနဲ ့ အ၀င္အထြက္ လာသမွ် ျမန္မာေတြ ခ်ည္းပဲဆိုပဲ။မေန ့ညက ဒီအေၾကာင္းကို အလုပ္ရွာေနသည့္ အသိအမၾကီး တေယာက္အား ေျပာျပ သတိေပးေတာ့ လြန္ခဲ့တ့ဲႏွစ္လေလာက္က သူ ့သူငယ္ခ်င္းတေယာက္လဲ အဲဒီလို ခံခဲ့ရသည္တဲ့။ company နာမည္က အတူတူ။ သတင္းစာထဲမွာ ဟုတ္တိပတ္တိ တလက္မ ပတ္လည္ေလာက္ႏွင့္ ေၾကျငာတာလဲ အတူတူ။ သူ ့တုန္းက ေဒၚလာ ၂၀ ေပးခဲ့ရသည္တဲ့။ ျမန္မာေတြကိုသာ ေရြးလိမ္သည္။ အလုပ္လဲ တကယ္ရွာမေပးပါတဲ့။ခုတေလာ ျမန္မာျပည္က အလုပ္လာရွာ သူေတြ လွိမ့္၀င္လာေတာ့ သူတို ့လို လိမ္စားေနသူေတြ အတြက္ေတာ့ အကြက္။ တေယာက္ကို ၁၂ ေဒၚလာ။ တေန ့ အေယာက္ ၂၀ ဆို ေဒၚလာ ၂၄၀။ တလဆို ေဒၚလာ ၄၈၀၀။ အင္း… အေတာ္္ကို အၾကံပက္စက္ပါေပ့။ေနရာက China Town ပတ္၀န္းက်င္မွာ လွည့္ပတ္ က်က္စားေနသည္။ မဟုတ္တာ လုပ္သူဆိုေတာ့ တေနရာထဲမွာ အေျခမက်ရဲ။တကယ္လို ့ အသိေတြထဲမွာ အလုပ္ရွာေနသူမ်ား ရိွခဲ့ရင္ လက္တို ့ သတိေပးဖို ့ ဒီီpostေလးကို ေရးလိုက္ရတာပါ။ ျမန္မာေတြကို လူလည္က် စီးပြားရွာေနသူေတြ အတြက္ သင္ခန္းစာေပးဖို ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ ့ပါ။ အလုပ္ရွာေနေသာ ျမန္မာ အေပါင္း လိမ္ညာသူေတြနဲ ့ ကင္းေ၀းျပီး ေကာင္းမြန္ေသာအလုပ္ အျမန္ဆံုး ရၾကပါေစလို ့….။သူတို႔အင္တာဗ်ဴးရွိတယ္ ဆိုၿပီးကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီကို ပို႔လိုက္တဲ့ Email မူရင္းကို ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္...
From: jssjs@singnet.com.sg
To: ------@gmail.com
Subject: RE: Application of Auto Cad Draftsman Post
Date: Fri, 7 April 2008 19:45:45 +1000

Hi
Thanks for your application. In this case, can we see u for an interview onWed Fri/4/08 10.00 am? Please advice.
151 Chin Swee Road #14-09 Manhattan House.

Direction:- Take MRT down to Chinatown station and exit from D. U can go to OG taxi stand there and walk towards the direction of some HDB at Chin Swee Road . Go straight until u can see Seng Siong ….We are just behind Seng Siong. U can ask people around there ..:)

(If u have been here or applied with us before, please do not reapply again)

Appreciate that.RegardsVathi

This post is copy from တန္ခူး

Friday, August 29, 2008

ဘာအလုပ္ကို လုပ္ပါသလဲ..


အလုပ္လား.. ကင္မရာတစ္လံုးနဲ႔..ေပါ့..
ေမာင္ဒယ္ဂဲလ္.. ေလးေတြကိုရုိက္ရတာေတာ့ ..ဟုတ္ဘူး..
တစ္ေန႕..တစ္ေန႕..သံတုန္းသံခဲေတြ..ကိုပဲလုိက္ရိုက္ေနရတယ္။
တခါတခါ..ဓာတ္ျပတ္တယ္.. ျမင္ကြင္းကလည္းတေန႕တေန႕ ဒါပဲေလ။ ေအာ္... အလုပ္..အလုပ္..... သေဘာၤက်င္းအလုပ္.. ဘာမွလုပ္စရာမရွိေတာ့လည္း ပ်င္းတယ္.. လုပ္စရာရွိျပန္ေတာ့လည္း..ယားလုိ႕ေတာင္ကုတ္ၾကားမရဘူး သံတုန္း..သံျပားနဲ႔.. ႏွစ္ပါးသြားေနရတယ္.. ဓာတ္ပံုရုိက္ရင္ေတာင္..ေထာင့္ေတြကပဲ ေရြးေရြး ၿပီး ရုိက္တာမ်ားေတာ့.. အက်င့္ပါေနၿပီ..လူပံုေတာင္မရုိက္တတ္ေတာ့ဘူေကာင္မေလးကေတာ့.. ျငိဳျငင္ေတာ့မွာပဲ.. ဘ၀.. ဘ၀.. ဒီလုိပဲ..

ေစာင့္တတ္သူ..တဲ့ပံုျပင္ေလးပါ..

သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ပုိ႕လုိက္တာ.. ဖတ္ၾကည့္ပါဦး..
ပံုျပင္ေလးပါပဲ…
ဟုိးေရွးေရွးတုန္းက လိပ္မိသားစုတစ္စုဟာ ေပ်ာ္ပြဲစားထြက္ဖုိ႕ျပင္ဆင္ၾကပါတယ္။ သဘာ၀ကုိက ေႏွးေကြးတဲ့လိပ္ေတြဟာ ေပ်ာ္ပြဲစားထြက္ဖုိ႕ျပင္ဆင္ၾကတာ..၇ ႏွစ္ေတာင္ၾကာ ပါသတဲ့.. စားစရာေသာက္စရာေတြ စုမိေတာ့ လိပ္မိသားစုဟာ အိမ္ကထြက္လာၿပီး သင့္ေတာ္ တဲ့ ေနရာကုိရွာေဖြၾကပါတယ္။ ၂ ႏွစ္အၾကာမွာ သူတုိ႕အတြက္ အေကာင္းဆံုးေနရာတစ္ခုကို ရွာေတြ႕သြား ၾကပါတယ္။
အဲဒီေနရာေလးမွာ သန္႕ရွင္းေရးလုပ္တာတုိ႕ ေပ်ာ္ပြဲစားအတြက္ စားစရာ ေသာက္စရာေတြ ျခင္းေတာင္းထဲကထုတ္ၿပီး ျပင္ဆင္ၾကတာ တုိ႕ကို ၆ လ အၾကာမွာ ၿပီးဆီးသြားၾကပါတယ္။
အင္း..အဲဒီအခါၾကမွ ဆားေမ့က်န္ခဲ့တာကိုသိလုိက္ရပါတယ္တဲ့။ ဆားမပါတဲ့ေပ်ာ္ပြဲစားဟာ ဘယ္ လုိမွ ေကာင္းမွာ မဟုတ္ဘူ လုိ႕အားလံုးက ထင္ၾကတယ္။ ဒီကိစၥ ကိုေဆြးေႏြးတုိင္ပင္ ၾကၿပီး သူတုိ႕ထဲမွာ ငယ္ရြယ္ၿပီး သြက္လက္သန္မာတဲ့ လိပ္ကုိ တာ၀န္ေပးလုိက္ၾကပါတယ္။
ဒီလိပ္ကေလးဟာ မိသားစု အလယ္မွာ လွိမ့္ပိန္႕ၿပီး ငိုယုိပါေတာ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့လည္း အားလံုးကေတာင္းဆုိတာေၾကာင့္ ကတိတစ္ခုေတာင္းၿပီး သြားမယ္လုိ႕ သေဘာတူပါတယ္။
သူေတာင္းတဲ့ကတိကေတာ့ ဘယ္သူမွ သူျပန္မေရာက္မခ်င္း အစားအေသာက္ေတြ မစားပါဘူး ဆုိတဲ့ ကတိပါပဲ။ တစ္မိသားစုလံုးကသေဘာတူလုိက္ေတာ့မွ လိပ္ကေလး ထြက္သြားပါေတာ့တယ္။
ဒီလုိနဲ႕ သံုးႏွစ္ၾကာတဲ့အထိလိပ္ကေလးျပန္ေရာက္မလာပါဘူ။ ေလးႏွစ္.. ငါးႏွစ္..ေျခာက္ႏွစ္… ခုႏွစ္ေျမာက္တဲ့ေန႕မွာေတာ့ အသက္အႀကီးဆံုးလိပ္က ဗုိက္ဆာတဲ့ဒဏ္ကို မခံႏုိင္ရွာေတာ့ဘူး။
ဒါေၾကာင့္ သူစားေတာ့မယ္လုိ႕ေျပာၿပီး အသားညွပ္ေပါင္မုန္႕ကုိ ဖြင့္လုိက္ပါေတာ့တယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ.. လိပ္ကေလးဟာ သစ္ပင္ေနာက္နားကေန ရုတ္တရက္ထြက္လားၿပီး ေအာ္ေျပာ လုိက္ပါတယ္။
ေတြ႕လား!! သားကုိေစာင့္ၾကမွာ မဟုတ္ၾကဘူးဆုိတာ သိသားပဲ။ ေတာ္ၿပီ… သြားမယူ ေတာ့ဘူး……. ။ ။ ။
** လူတစ္ခ်ိဳ႕ဟာ အျခားသူေတြကုိ ကုိယ္ေမွ်ာ္လင့္ထားသလုိ လုပ္ေပးဖုိ႕ ေစာင့္ေမွ်ာ္ရင္းနဲ႔ပဲ ကိုယ့္အခ်ိန္ေတြကို ျဖဳန္းပစ္တတ္ၾကပါတယ္။ သူမ်ားေတြ ဘာလုပ္သလဲ ဆုိတာကို အေလးထား စိတ္၀င္စားေနရတာနဲ႔ပဲ ကိုယ့္အတြက္ေတာင္ဘာမွ မလုပ္ျဖစ္လုိက္ၾကဘူး **

Wednesday, August 27, 2008

က်ေနာ္ MBS အဖြဲ႕၀င္....

Mbs ကို..မန္ဘာ၀င္ကတည္းက..ကုိယ့္ဘေလာ့လုိ႕သေဘာထားပါ တယ္.. ကုိယ့္အဖြဲ႕စည္းလုိ႕လည္းသေဘာထားတာပါ.. ဘယ္သူမွ မဖိတ္ေခၚပဲ ေ၇ာက္လာခဲ့တာပါ.. စေရာက္စက မန္ဘာ ၂၀၀ ၀န္းက်င္ ေလာက္ရွိမယ္ထင္တယ္… ခုဆုိ ၆၀၀ ေက်ာ္လာၿပီ.. ကႊ်န္ေတာ္ နာမည္ႀကီး ဘေလာ့ဂါ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေပါ့ ေတြ႕ဖူးၿပီး ပါၿပီ.. ဘာလုိ႕နာမည္ႀကီးတာလည္း.. အမ်ားအက်ိဴးသယ္ပုိးလုိ႕.. ေစတနာထားၾကလုိ႕.. ဒီ mbs မွာ နာမည္ရ အမ်ားက်ိဳးေဆာင္ ဘေလာ့ဂါေတြမ်ားသေလာက္.. ေလးနက္တဲ့အေတြးနဲ ေတြနဲ႕.. တုိင္ ပင္ေဆြးေႏြး ၾကတာလည္းရွိပါတယ္…. လက္လွမ္းမွီရာကုိ ေဆြးေႏြး ျဖစ္ပါတယ္..၀င္ေရာက္ေဆြးေႏြး ပညာရွာရတာကိုလည္း အဖြဲ႕၀င္ ျဖစ္ရျခင္းအတြက္..ဂုဏ္ယူမိပါတယ္..
မနက္က..မေနတတ္ေတာ့.. ၀င္ျငင္းမိတယ္.. မိန္မ နဲ႕ ေယာကၤ်ား ဘယ္သူျမတ္သလဲတဲ့..ကုိယ့္ထင္ျမင္ခ်က္ကုိ ၀င္ေျပာမိပါတယ္.. အမွန္တကယ္က..စကားစဲေစျခင္တာရယ္.. အလုပ္မရွိအလုပ္ရွာၿပီး ျငင္းေနၾကတာ.. မျဖစ္ေစျခင္တာရယ္ .. ၀င္ေျပာမိတယ္ ။ ငယ္ငယ္က အကၡရာ က ႀကီးကို.. သူငယ္ခ်င္ႏွစ္ေယာက္မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ ထိုင္ၾကည့္ ၿပီး ကႀကီးကြ.. ယပက္လက္ကြ… ျငင္းေနသလုိ ရွင္းတာကုိရႈပ္ေအာင္ လုပ္ၿပီး ေခါင္းစဥ္ထူၿပီး ေျပာေနၾကတာ မေကာင္းပါဘူး .. ၀င္ေျပာမိတဲ့ကုိယ့္ကုိကုိယ္ လည္း ေဒါကန္မိပါတယ္.. MBS မွာ …ဘေလာ့အတုလုပ္ၿပီးမန္ဘာ၀င္တာေတြကုိ..လံုး၀မႀကိဳက္ ပါဘူး..

Friday, August 22, 2008

အညာ ခ်ဥ္ေပါင္ ကုိ လြမ္းတယ္

သေဘာၤျပင္သည္..
ေျပာသာေျပာသာရယ္… ရြာမွာတုန္းက.. ဒီေလာက္ႀကီးတဲ့သေဘာ .. မျမင္ဖူးဘူး. အညာသား ဆုိေတာ့ေလ…ဆည္ နဲ႔ ေခ်ာင္း ပဲ ျမင္ဖူးတာကုိ .. အလုပ္က ပင္ပန္းတယ္ဆုိၿပီး အသက္ အႏၱရယ္မ်ား တယ္ ဆုိၿပီး မလုပ္ပဲၾကေတာ့ ေနလုိ႕မွမရတာ… ပင္ပန္းသမွ်…ရသမွ် ေအးဂ်င့္ကုိ ေပးခ့ဲရတဲ့ မိဘေခၽြးနည္းစာ ေလး ျပန္ရေအာင္လုပ္ရတာပဲ။ မလုပ္လဲ အိမ္က ရွာေပးတဲ့ အရင္းအႏွီး ဘယ္လုိလုပ္ ျပန္ရပါမလဲေနာ.. အထင္နဲ႕ မျမင္ေတာ့ တက္တက္ စင္ေအာင္ လြဲတာပဲ.. ကုန္ေစ်းႏႈန္း ကလည္း ႀကီးမွႀကီး.. ဆန္ေစ်းေတြဆုိ ခုန္တက္သြားတာ ႏွစ္ဆေတာင္မကဘူ… ဒီေရာက္မွ အညာမွာလုိ ခ်ဥ္ေပါဟင္းစားခ်င္တာ လည္း ေစ်းႀကီးလုိ႕မစားနုိင္ဘူး… ၾကက္သားနဲ႕ၾကက္ဥ ေတာ့ မဆုိးဘူး ေစ်း ကုိေျပာတာ.. စားလုိ႕က်ေတာ့ မေကာင္းပါဘူး…ေျပာရဦးမယ္ .. အညာက ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္းကုိ လြမ္းတယ္ဗ်ာ…
အလုပ္ၾကေတာ့…
သေဘာၤေတြ.. ကား၀က္ေလွ်ာ႕မွာ .. ကားေတြ တစ္စင္းၿပီးတစ္စင္း.. ျပင္ၾက.. ၿပီးတဲ့အစင္းက ထြက္သြား.. အဲဒီအတုိင္ပဲ… မတူတာက.. သေဘာၤျပင္ရင္.. အနံ႕အသက္ လံုး၀မေကာင္းဘူး..
သေဘာၤေဆးနံ႕..ဆီေခ်း (ဂီ်း)နံ႕.. ဓာတ္ေငြ႕နံ႕.. စံုလုိ႕ပဲ.. က်န္းမာေရးနဲ႕ လံုး၀ မညီညြတ္ဘူး..
ကုိယ္နီင္ငံမွာ.. ဒီလုိမ်ားလုပ္ရင္.. ဟြန္း… သေဌးျဖစ္တာၾကာေပါ့… ဒါေပမယ့္ .. ဘယ္မွာလည္း အလုပ္… ေတာင္သူ ေတြ ေတာင္ လယ္ယာေလးေတြရွီေနလုိ႕… ေျပာကိုမေျပာခ်င္ဘူ..
စကၤပူမွာ…အခ်ိန္ပုိ..ဆုိတာ ဘာလည္းလုိ႕ေတာင္..ေမးရမယ္..သူ႕နုိင္ငံသားေတြ အတြက္ေတာ့ ေကာင္းမွေကာင္း…သူမ်ားနုိင္ငံသား..ေတြၾကေတာ့…(အလုပ္သမား-အလုပ္ပါမစ္) အခ်ိန္ပုိ မရွိေအာင္..ပဲ..
စိတ္ကူရလုိ စကၤပူကုိလာမယ္ဆုိရင္…အက္စ္ပါ့စ္ နဲ့ေတာ့ လာျဖစ္ေအာင္လာပါ…
အလုပ္ပါမစ္နဲေတာ့..မလာသင့္တဲ့ စကၤပူပါ… ေနရတာ..အခန္းတစ္ခန္းကုိ..၁၈ ေယာက္..
အိပ္ရေတာ့ ႏွစ္ထပ္စင္အိပ္ယာ.. မနက္မနက္ဆုိ ..စိတ္ညစ္လြန္းလုိ႕.. အေစာႀကီးထရတာက တေမွာင့္.. ထမင္ဟင္ခ်က္ခန္းမွာ လူကျပည့္လုိ႕.. ေရခ်ိဳးခန္းမွာ တန္းစီလုိ႕.. အလုအယက္ လုပ္ရတယ္.. ေနာက္က်ရင္..ဖယ္ရီ..မမွီေတာ့ဘူး .. တက္ဆီ ငွားၿပီးအလုပ္သြားမွာလား..
အိပ္မွာလား တစ္ခုခုသာေရြး.
စကၤပူမွာ .. တန္းစီရတဲ ဒုကၡကလည္းမေသးဘူး.. ဘာလုပ္လုပ္တန္းစီ… ဘဏ္ေငြထုပ္ခ်င္ရင္..တန္းစီ.. ဘတ္စ္ကားစီးမယ္ဆုိတန္းစီ.. ေစ်း၀ယ္မယ္ဆုိတန္းစီ.. မဂြတ္ဘူးး…..

Saturday, August 16, 2008

စကၤပူ သေဘာၤက်င္း အလုပ္သမား ဘ၀

သေဘာၤက်င္းကို.. လမး္မွားၿပီးေရာက္လာတယ္. ငယ္ငယ္က..ေပခဲ့ေတခံတာလည္းတာေပါ့. ပညာကိုေလ့လာရေကာင္မွန္း မသိတာေလ… တစ္လကို ေငြေလး ေလးငါး သိန္း ေလာက္ရဖုိ႔ အေရး.. မနက္ ငါးနာရီခြဲ ထရ.. ညေန ေျခာက္နာရီခြဲထိ လုပ္ရတယ္… အုိတီ ဆိုတာကလည္း ဆယ္တစ္နာရီထိ တခါခါလုပ္ရေသး .. ဒါတင္ဘယ္ကမလဲ.. စေန၊ တနဂၤေနြလဲ မနားရဘူးေလ..
စင္ကာပူေရာက္ပါတယ္ တကယ္ ကၽြန္မွ ကၽြန္ အစစ္ပဲ…
ဒီၾကားထဲမွာ အႏၵိယကလားရယ္ ဘဂၤလားကလား ရယ္ က ႀကီးစုိးေသးတယ္…
တရုတ္ႀကီးက လဲ… ေနရာတကာ…ဗုိလ္က် … မေလးတရုတ္က စိတ္ဓာတ္ ရုတ္ညံ့တယ္… အလုပ္သမားျခင္းတူတူ ေတာင္….ျမန္မာ ကဘာေၾကာင့္မ်ား ေအာက္က်ရပါလိမ့္…… သိေတာ့သိ တယ္ မေျပာေတာ့ဘူး……

အလုပ္ထဲမွာလား.. ေျပာကုိ မေျပာျခင္ပါဘူ.. ဒါေပမယ့္ ေျပာရဦးမယ္..
သေဘာၤအေဟာင္းေတြျပင္ၾကတာေလ.. ဆီသေဘာၤေတြ၊ ဂတ္စ္သေဘာၤေတြ… ကားသေဘာၤေတြ.. အဆုတ္ ေတြ စံုလုိ့ပဲ။ သေဘာၤတစ္စီးလံုးကို သံျပားေတြနဲ႔ လုပ္ထားတာ…
သံျပားကို ဂတ္စ္နဲ႕ ျဖတ္ၾကတယ္… ဘာေျပာေကာင္းမလဲ.. ေညွာ္ေဆာ္နံလုိက္တာ…
ဆီေဟာင္းေဆာ္နံ.. မီးေလာင္မွာကေၾကာက္ရေသး.. အင္း..မလြယ္ဘူး..
ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ အညာသားအတြက္ အရမ္းႀကီး အထူးျခားပါဘူး.. ရန္ကုန္က လူငယ္ေလးေတြ..
အရမ္းၿငီးတာပဲ…ေနာက္ေန႕မွ ဆက္ေျပာမယ္..

အစမ္း....ျမန္မာေဖာင့္တင္ၾကည့္ျခင္း

ဒီေနရာမွာ စာရုိက္လုိ႕မရဘူးျဖစ္ေနတယ္.
ေကာ္ပီ ေပ့စ္လုပ္မွရတယ္ ဒီလုိပဲတင္ေနရတယ္ ။ ဘာလုိ႕လည္း.......မသိ။

Tuesday, July 1, 2008

ဟုိဖက္ ကမ္းက သေဘာၤက်င္း


အေ၀ကို ေမွ်ာ္ေငးရင္း.. ရင္ထဲမွာေတာ့.. ဟာတာတာနဲ႔ လြမ္းေနတယ္
ဘယ္ကုိၾကည့္ၾကည့္ ဒီျမင္ကြင္းေတြခ်ည္းပဲ။ မုိးေပၚကုိ ထိုးထြက္ေနတဲ့
ခၽြန္တက္တက္ အရာေတြ .. မိွဳင္းျပျပ တိပ္ဆုိင္ေတြ နဲ႔ ပင္လယ္ျပင္ကုိ
ျဖတ္ၿပီး တုိက္ခတ္လာတဲ့ေလ ပင္လယ္နံ႔ကုိ ရူရွိက္ရင္း . ျမင္ေနၾက ျမင္
ကြင္းကလည္း ရုိးအီေနၿပီ ။

Saturday, June 28, 2008

လူသူကင္းမဲ့ကမ္းေျခကို.. ၾကည့္ရင္း..


ဘယ္ဆီကုိေမွ်ာ္မွန္းပီး လြမ္းရပါ့.. ရြာကုိမျပန္နုိင္တဲ့ ကိုယ္လုိလူသား ... ကိုယ္ရယ္ပါ... ဟား.. ဟား..ဟား....

At Early Morning


Tuesday, June 24, 2008

သေဘာၤျပင္သည့္... စကၤပူနုိင္ငံ..


ိDry Dock ထဲမွာေပါ့.. သေဘာၤေဆးအေဟာင္းေတြ.. Blasting လုပ္တယ္
ေဆး အသစ္ျပန္သုတ္တယ္.. ေလေကာင္းေလသန္႕ေတာ္ေတာ္ ရွားပါတယ္.. မ်ားေသာအားျဖင့္ အိႏၵိယ၊ ဘဂၤလားက အလုပ္သမားေတြလုပ္ၾကတယ္.. ျမန္မာေတြကေတာ့.. electrical ပုိင္းမွာ မ်ားတယ္ဗ်.. fitter ေတြလည္းရွိတယ္..agent fee ျပန္ရရင္.. အလုပ္ေျပာင္းၾကတယ္။ သက္သက္သာသာ ရံုးအလုပ္ရရင္ေတာ့..

Container Carrier in Yard Dry Dock.


Sunday, June 22, 2008

NO ONE BUT YOURS

Nobody knows how weak I am,
better than You;
Nobody sees all of my needs,
better than You.
And nobody has the power to change me,
from what I was born to be.
Nobody's eyes see through my soul,
better than Yours;
Nobody's love can make me whole,
no one but Yours.

Saturday, June 21, 2008

MonT PopA


ေမြးရပ္ေျမကုိ လြမ္းလုိ႔ desktop မွာတင္ထားတဲ့ပံုေလးပါ..
ဒီပံုေလးျမင္ရင္..ရာဇ၀င္ေတြနဲ႔ ေဒသေလးကုိ..လူတုိင္းသိၾကမွာပါ.. ေ၀းေတာ့ေ၀းတယ္ေလ.. စကားပန္းေတြနဲ..ပန္းေပါင္းစံုတဲ့..ပုပါးေတာင္ ရဲ႕ ေဖးမႈေၾကာင့္..ကၽြန္ေတာ့္တုိ႔ ရြာေလးဟာလည္း ေရရွားျခင္းေဘးမွ ကင္းေ၀းပါတယ္.. ဟုိးအရင္တုန္းက မုိးအခါ ပုပါးေတာင္းမႀကီး ကေန စီးက်လာတဲ့ေရ ေတာင္စဥ္ေခ်ာင္းေရဟာ ေတာ္ေတာ္ေလးမ်ားၿပီး ေရစီးသန္ပုံရပါတယ္ .. ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရြာေလးဟာ အဲဒီ ေတာင္စဥ္ ေခ်ာင္းေဘးက ရြာတန္းရွည္ရြာေတြထဲက တစ္ရြာေပါ့။ အခုလုိ ေမြးရပ္ေျမနဲ႔ ေ၀းကြာေနခ်ိန္မ်ိဳးမွာ ေမြးရပ္ေျမကုိ အရမ္းလြမ္းတယ္။ ဇာတိပုည ဂုဏ္မာန တဲ့.. ကိုယ့္ေမြးရပ္ေျမနဲ ေဆြမ်ိဳးေတြ၊ ငယ္ငယ္ကသူငယ္ ခ်င္းေတြ ၊ ေရေျမေတာေတာင္ ဘသာ၀ေတြ ကုိ မလြမ္းသူ ဘယ္သူရွိပါမလဲ.. ရြာျပန္ေရာက္မွ ရြာကေန လွမ္းျမင္ရတဲ့ ပုပါးရဲ..အလွကို တင္ပါဦးမယ္.. ေစာင့္စားၾကပါဦးလုိ႔…

Popa Moutain (Near My Home Town)


ရြာကုိလြမ္းတယ္။
လြမ္းတယ္ဆုိမွေတာ့ လြမ္းတယ္ေပါ့ဗ်ာ…. စာဥေတြ ခါဥေတြ ခ်ိဳးဥေတြ ေၾကာင့္ဟုတ္ဘူး.. ကုိယ္ေဒသမုိ႕ ေျပာတာဟုတ္ဘူး ေတာ္ ေတာ္ေလး ေနခ်င့္စဖြယ္ေလးရွိတယ္.. မွတ္ခ်က္ sky beer အလြန္ ေပါ၏…

TruE LovE StorY

TruE LovE StorY


A woman came out of her house and saw 3 old men with long white beards sitting in her front yard.
She did not recognize them. She said 'I don't think I know you, but you must be hungry.
Please come in and have something to eat.'
'Is the man of the house home?', they asked. 'No', she replied. 'He's out.'
'Then we cannot come in', they replied. In the evening when her husband came home, she told him what had happened. 'Go tell them I am home and invite them in!' - The woman went out and invited the men in
'We do not go into a House together,' they replied.
'Why is that?' she asked. One of the old men explained: 'His name is Wealth,' he said pointing to one of his friends, and said pointing to another one, 'He is Success, and I am Love.'
Then he added, 'Now go in and discuss with your husband which one of us you want in your home.' The woman went in and told her husband what was said. Her husband was overjoyed. 'How nice!!', he said.
'Since that is the case, let us invite Wealth. Let him come and fill our home with wealth!'
His wife disagreed. 'My dear, why don't we invite Success?'
Their daughter-in-law was listening from the other corner of the house. She jumped in with her own suggestion: 'Would it not be better to invite Love? Our home will then be filled with love!'
'Let us heed our daughter-in-law's advice,' said the husband to his wife. 'Go out and invite Love to be our guest.' The woman went out and asked the 3 old men, 'Which one of you is Love?
Please come in and be our guest.' Love got up and started walking toward the house.
The other 2 also got up and followed him. Surprised, the lady asked Wealth and Success: 'I only invited Love, Why are you coming in?'

The old men replied together: 'If you had invited Wealth or Success, the other two of us would've stayed out, but since you invited Love, wherever He goes, we go with him. Wherever there is Love, there is also Wealth and Success!!!!!!'
MY WISH FOR YOU...
-Where there is pain, I wish you peace and mercy. -Where there is self-doubting, I wish you a renewed confidence in your ability to work through it. -Where there is tiredness, or exhaustion, I wish you understanding, patience, and renewed strength. -Where there is fear, I wish you love, and courage.

I like MU.

I like MU (EU champion)


အႏ ၱရာယ္မ်ားသည့္ gas carrier ship.


ဒီလုိသေဘာၤေတြျပင္ရတာ..အသက္အႏၱရယ္ရွိတယ္..အခန္႔မသင့္ရင္ အသက္အႏၱရာယ္ပါ ႀကံဳရတတ္ပါတယ္။

MOTHER

MOTHER STORY
My mom only had one eye. I hated her... she was such an embarrassment. She cooked for students & teachers to support the family. There was this one day during elementary school where my mom came to say hello to me. I was so embarrassed. How could she do this to me? I ignored her, threw her a hateful look and ran out. The next day at school one of my classmates said,
"EEEE, your mom only has one eye!"
I wanted to bury myself.
I also wanted my mom to just disappear.
I confronted her that day and said, " If you're only want to make me a laughing stock,
why don't you just die?" My mom did not respond...
I didn't even stop to think for a second about what I had said, because I was full of anger.
I was oblivious to her feelings. I wanted out of that house, and have nothing to do with her.
So I studied real hard, got a chance to go abroad to study.
Then, I got married. I bought a house of my own.
I had kids of my own. I was happy with my life, my kids and the comforts,
Then one day, my mother came to visit me. She hadn't seen me in years and she didn't even meet her grandchildren. When she stood by the door, my children laughed at her, and I yelled at her for coming over uninvited. I screamed at her,
"How dare you come to my house and scare my children!
GET OUT OF HERE! NOW!!!"
And to this, my mother quietly answered, "Oh, I'm so sorry. I may have gotten the wrong address," and she disappeared out of sight.
One day, a letter regarding a school reunion came to my house. So I lied to my wife that I was going on a business trip. After the reunion, I went to the old shack just out of curiosity.
My neighbors said that she died.
I did not shed a single tear. They handed me a letter that she had wanted me to have.
"My dearest son,
I think of you all the time. I'm sorry that I came to your house and scared your children.
I was so glad when I heard you were coming for the reunion. But I may not be able to even get out of bed to see you. I'm sorry that I was a constant embarrassment to you when you were growing up. You see........when you were very little, you got into an accident, and lost your eye. As a mother, I couldn't stand watching you
having to grow up with one eye. So I gave you mine. I was so proud of my son who was seeing a whole new world for me, in my place, with that eye.
With all my love to you,
Your mother.

Ocean Background View In Yard


I can publish my photo at internet........ very very happy....... :)

ThiS is my WorK PlacE


ThE FirsT ExperiencE of BlogginG ............ :P