Monday, June 8, 2009

စကားေျပာေသာ ခေရပန္း

က်ိဳ႕ကုန္း ဘူတာက ထြက္လုိက္လုိ႔
ဒီ ခေရပင္တန္း ကုိျဖတ္ေလွ်ာက္မိရင္
တခါက ခေရေကာက္ဖူးတဲ့ အတိတ္ဆီကုိ
စိတ္၀ိညွဥ္က ျပန္ေရာက္သြားတယ္။

မုခ္ဦးမွာ ဖီးဆင့္စက္ဘီးေတြ တန္းစီလုိ႔
ေစတီႀကီးဘုရားရင္ျပင္ေတာ္မွာ ခ်စ္သူစံုတြဲမ်ား သစၥာျပဳ။
မိသားစုေတြ ကေလးေတြလည္း ဘုရားဖူးလို႔ ေနၾကတယ္။
ခေရနံသင္းတဲ့ ေလႏုေအးကုိရွဴ ၊ ေအးျမတဲ့ ေၾကြျပားအခင္းေပၚမွာ ထုိင္လုိ႔
ကမၻာေျမ ေအးခ်မ္းေစဖုိ႔ ေတာင္းဆုေတြျပဳ။

ခေရပင္ေအာက္မွာ ခေရခ်စ္သူေတြ ခေရပန္းေကာက္ေနၾကတယ္။
ခေရပြင့္ေလးေတြ ေၾကြက်လာတာဟာ
ဟုိး.. ေကာင္းကင္က ၾကယ္ေလးေတြ ေၾကြက်လာသလုိပဲ။
ေဟာ.. ဟုိမွာၾကည့္ ေလထဲမွာ ၀ဲပ်ံလုိ႔ ခ်စ္စရာေလး။
ေလေျပ အေ၀ွ႔မွာ ခေရပန္းေလးေတြ ၀ဲပ်ံလုိ႔က်လာတယ္။

တပင္တည္း ခေရပင္မွာ ခေရပန္းေကာက္သူေတြကမ်ားလွတယ္။
ေလထဲမွာ ၀ဲပ်ံေနတဲ့ ခေရပန္းေလးေတြ ေမာ့္ၾကည့္လုိ႔
ေျမေပၚမက်ခင္ ဖမ္းနုိင္ဖုိ႔ ျပင္ေနၾကတယ္။
ေအာ္.. ခေရပင္ႀကီးရယ္ ခေရခ်စ္သူေတြရယ္ ေပ်ာ္စရာ အတိ။

တခါက ညခ်မ္းေလေျပရယ္။
တခါက ခေရပင္ႀကီးရယ္။
တခါက ခေရခ်စ္သူေတြရယ္။
ေလမွာ ၀ဲပ်ံတဲ့ခေရပန္းေလးေတြ ေကာက္ခ်င္ေသးတယ္။

ေခါင္းခ်င္းတုိက္မိ စိတ္မရွိေၾကးေပါ့။