က်ေနာ္ ဒီအရြယ္ထိ ေငြကုိ မဆုဖူး ပါ။ ဘယ္လုိဆုရမည္လည္း မသိပါ။ အမွန္တုိင္း ေျပာရလွ်င္ ေငြကုိခင္းၿပီး ေလွ်ာက္ေနတယ္။ စိတ္ကူးေပါက္ရာ လုပ္ပစ္လုိက္တယ္။ ေနာင္ခါလာ ေနာင္ခါေစ်း ဆုိသလုိေပါ့။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္က မွ ေငြကုိ မခင္တာ ေငြဆုိတဲ့ အရာက က်ေနာ့္ အနားမွာ ဘယ္ရွိပါမလဲေနာ္။
စီးပြားေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စာအုပ္ေတြဖတ္ သူမ်ားေျပာရင္ ဆရာႀကီးလုိလုိ ဘာလုိလုိနဲ႔ ေ၀ဖန္ေရးလုပ္။ ဘယ္စာအုပ္မွာေတာ့ ဘယ္လုိေရးတာ။ အမွန္ကေတာ့ မမွားဘူး။ လက္ေတြ႔မွာေတာ့ ရွိရင္ရွိသလုိ မရွိရင္ ဗိုက္ေမွာက္ ေရေသာက္မယ့္ အစား။ က်ေနာ္ လက္သံုး စကား တခုရွိတယ္ဗ်။ ငါက ေငြေနာက္လိုက္ေနတာ မဟုတ္ဘူး စိတ္ခ်မ္းသာမႈ ေနာက္လုိက္ေနတာကြ။ ရခဲလွတဲ့ ဘ၀မွာ ေပ်ာ္သလိုေနတယ္။ ေငြေနာက္လုိက္ ရင္ေငြရမယ္ - ဆုိတာမ်ိဳးေပါ့။
ကိုယ္ပိုင္ ဥစၥာတဲ့။ ဘယ္မွာလဲ ဆန္း၀င္း မင္းမွာ ဘာရွိလဲ။ ခရီးသြား အိတ္တလံုး။ အ၀တ္အစား ေလးငါးစံု။ ႏုိကီယာ ဟန္းဖုန္းတလံုး ။ ဟား .ဟား.. ေအာ္ ျဖစ္ရေလ။ ေငြရဲ႕ေက်းကၽြန္ မျဖစ္ေစနဲ႔လုိ႔ ေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကုိ ခဏခဏ ေျပာမိပါရဲ႕။ တကယ္တန္းက်ေတာ့ အဲဒီ ေငြကို ကၽြန္ အျဖစ္ ခုိင္းစားဖုိ႔ ၊ ေငြကိုေငြနဲ႔ ရင္းဖုိ႔ ဘယ္မွာ လဲ မင္းဆုထားတာ။ ေတာ္ေတာ္ အသံုးမက်တဲ့ေကာင္။
ေငြအေၾကာင္းေျပာရတာလဲ သိပ္မေကာင္းဗ်။ အေပါင္းသင္းဖ်က္တာ ေငြတဲ့။ ေငြက မိတ္ပ်က္ေစတယ္ေလ။ မိဘ ေမာင္ႏွမ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္း စိတ္၀မ္းကြဲေအာင္ ခြဲတတ္တယ္တဲ့။ အင္း ခက္ေတာ့ အခက္သားလား။ မရွိမေကာင္း ရွိမေကာင္း။ မရွိလဲေကာင္း ရွိလဲေကာင္တဲ့။
(စကားမစပ္ဗ်ာ.. အခုတေလာ နားပါဦးမည္ ဆိုတဲ့ ဘေလာ့ဂါေတြ မ်ားမ်ားလာတယ္ ၊ က်ေနာ့္အထင္ေတာ့ ေငြရွာေတာ့မယ္ထင္တယ္။ နည္းလမ္းရွိရင္ ေျပာၾကဦးေနာ္)
No comments:
Post a Comment