မလွ်ိဳ႕မ၀ွက္ ေတြ႕ဆံုၾကသည္။

၂၀၀၉ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ ၂၀ ရက္။ တနဂၤေတြေန႔ ။
အဆုိပါေန႔ မြန္းလြဲ ၂ နာရီတြင္ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းအသင္း ၀င္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ကုိေအာင္မ်ိဳးမင္၊ ကုိေက်ာ္ႏိုင္ထြန္း၊ ကုိညီညီ နွင့္ စာေရးသူတုိ႔သည္ စကၤပူႏိုင္ငံ ပင္နီစူလာ ပလာဇာတြင္ မလွ်ိဳ႕မ၀ွက္ ေတြ႔ဆံုခဲ့ၾက သည္။ ဇာတိခ်က္ေၾကြ ေမြးရပ္ေျမ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းျမိဳ႕ မွ အေ၀းေရာက္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ေက်ာက္ပန္းေတာင္းအသင္း အင္တာနက္ ဆုိဒ္အား အေျချပဳက ေတြ႔စံုၾကျခင္းျဖစ္သည္။

ပထမဦးဆံုးအေနျဖင့္ စာေရးသူသည္ ပါစင္နယ္ ကိစၥတစ္ခု ျဖင့္ ပင္နီစူလာ ပလာဇာသုိ႔ ႀကိဳတင္ကာ ေရာက္ႏွင့္ ေနသည္။ မ်ားမၾကာမွီ ေရာက္ရွိလာသူမွာ ကုိညီညီျဖစ္သည္။ သူသည္ အသားျဖဴသည္။ မ်က္မွန္တစ္လက္ျဖင့္ ခန္႔ေခ်ာ ေခ်ာသည္။ ႏူးည့ံစိတ္ထားရွိသူျဖစ္သည္။ သူနွင့္ ေတြ႔စဥ္ ကၽြန္ေတာ္သည္ ပင္နီစူလာ ပလာဇာ ေလးလႊာရွိ သုခ အင္တာနက္ ဆုိင္တြင္ ျဖစ္သည္။ ဖုန္းေလးကိုင္လွ်က္ႏွင့္ “ကၽြန္ေတာ္ ညီညီပါ အကုိ” ဟု စတင္မိတ္ ဆက္လာသည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း - “အား.. ညီ.. အကို ဆန္း၀င္းပါ..” ဟုေျပာကာ ႏွစ္ဦးသား လက္ဆြဲမိတ္ဆက္ၾကသည္။ သုိ႔ႏွင့္ စကၤပူတြင္ နာမည္ႀကီး ရဲရင့္ လကၹက္ ရည္ ဆုိင္တြင္ ထုိင္ရန္ ခံုေနရာလြတ္ရွာၾကည့္ေသာ္ မရွိသျဖင့္ ေျမေအာက္ထပ္ရွိ စားေသာက္ ဆုိင္သို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ ၾကသည္။ လက္ဖက္ရည္ နွင့္အေၾကာ္မွာကာ စကား စမည္ေျပာဆုိလွ်က္ ေနာက္ထပ္ေရာက္လာမည့္သူမ်ား အားေစာင့္ေနလုိက္သည္။

ထုိ႔ေနာက္ ကြမ္းတယာညွပ္ခန္႔ၾကာေသာ္ အကုိေအာင္မ်ိဳးမင္ ေရာက္လာ၏။ ကိုေအာင္မ်ိဳးမင္းသည္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ထဲတြင္ အႀကီးဆံုးျဖစ္သည္ (အသက္ )။ ကုိရီးယား မင္းသားကဲ့သုိ႔ ရွည္ေသာအရပ္၊ က်စ္လစ္သန္မာေသာ ခႏၱာရွိသည္။ အကုိ အကုိ နမ္စားသံုးကာ စကားအေျပာေကာင္းသည္။ မ်က္ႏွာခ်ိဳ၍ ပြင့္လင္းေဖာ္ေရႊသည္။ တစ္ခ်ိန္ တည္းမွာပင္ ရုရွားနုိင္ငံတြင္ ပညာသင္ယူေနေသာ ကုိရဲျဖိဳးသူ မွ ဖုန္းဆက္လာသည္။ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ကိုရဲၿဖိဳးသူ မွာ အဆက္သြယ္ရွိေနေသာေၾကာင့္ ႀကိဳတင္ ခ်ိန္းထားၿပီး သားျဖစ္သည္။ ကုိရဲၿဖိဳးသူ ႏွင့္ တစ္ေယာက္ခ်င္း ဆီ ဖုန္းေျပာၾကသည္။ အေၾကာ္ စားလုိ႔မရေပမယ့္ တစ္၀ိုင္း တည္းထုိင္ေနသလုိပင္ ျဖစ္သည္။ ကုိရဲၿဖိဳးသူသည္ ဘာသာေရးကိုင္းရႈိင္းသည္။ အေျပာအဆုိ ရည္မြန္သည္။ ကြန္ပ်ဴတာ ပညာရပ္တြင္ ႏွံစပ္သည္။

ထမင္းတအိုးက်က္ ခန္႔ၾကာေသာ္ မွ ကုိေက်ာ္နုိင္ထြန္း ေရာက္လာသည္။ ကိုေက်ာ္နုိင္ထြန္းသည္ စကားေျပာ လွ်င္ ၿပံဳးရယ္ဟား ေျပာတတ္သည္။ ခင္ခင္မင္မင္ရွိလွသည္။ ယခုမူ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ၀ုိင္းေလးသည္ လူစံုသြားၿပီ ျဖစ္သည္။ သုိ႔ႏွင့္ ဇာတိေျမ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းၿမိဳ႕၏ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ ပညာေရး အေၾကာင္းမ်ား စကားျမိဳင္ လာသည္။ ယခု ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြသည္ အျပင္ေလာက၍ တခါမွ ေတြ႔ဖူး ဆံုဖူးၾကျခင္းမရွိေပ။ ေမာင္ရဲျဖိဳးသူ တည္ေဆာက္ ထားေသာ ေက်ာင္ပန္းေတာင္းအသင္း အင္တာနက္ဆုိဒ္တြင္ ဆံုဆည္း ရင္းနီးၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိနည္းတူ အျခားအျခားေသာ မန္ဘာမ်ား ေက်ာက္ပန္းေတာင္းေျမမွ သူငယ္ခ်င္း မ်ားႏွင့္လဲ ေတြဆံုခ်င္ပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းျမိဳ႕ အေနျဖင့္ မူလပထမတည္းက စုစုစည္းစည္း ညီညီညြတ္ညြတ္ရွိ ၿပီးသား ဆိုတာ ျမန္မာတစ္ျပည္လံုးက အသိျဖစ္ပါတယ္။ ဘာသာသာသနာေရး အေနႏွင့္ပင္ၾကည့္ၾကည့္၊ စီးပြားေရး လူမႈေရးဘက္မွာ ၾကည့္ၾကည့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္မႈ အမ်ားသူငွာ အားက်ရေသာ အဆင့္မွာရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ၿမိဳ႕သူ ၿမိဳ႕သား လူငယ္မ်ား အေနျဖင့္လဲ အစဥ္လာေကာင္းမ်ားအား ထိန္းသိမ္းကာ လက္ဆင့္ကမ္းအေမြကုိ ပုခံုးေျပာင္းဆက္ခံဖုိ႔ တာ၀န္ရွိပါတယ္ လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ ျမင္ပါတယ္။

ယေန႔ အင္တာနက္ေခတ္မွာ အင္တာနက္ အီးေမးပုိ႔ျခင္း သည္ လုပ္ငန္းမ်ားစြာသုိ႔ ထုိးေဖာက္ေနရာယူ ေနသည္။ သတင္းႏွင့္ နည္းပညာ၊ ပညာေရး အႏုပညာ ေဖ်ာ္ေျဖေရး အစရွိသည့္ တုိ႔မွာ လူငယ္တုိ႔အား ဆြဲေဆာင္ေနသည္။ ဇာတိေျမမွာ စီးပြာရွာ၊ ပညာရွာ ၾကေသာ၊ ျမန္မာျပည္ အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္မွာ ဌာန လုပ္ငန္း ေပါင္းမ်ားစြာ၌ လုပ္ကုိင္ ေနၾကေသာ၊ ႏိုင္ငံရပ္ျခား အတုိင္းတုိင္း အျပည္ျပည္တြင္ သြားေရာက္ အလုပ္လုပ္ ပညာရွာေနၾက ေသာ အကို၊ အမ၊ ညီ၊ ညီမမ်ား အားလံုးလည္း မလြဲမေသြ အင္တာနက္ သံုးဖုိ႔ ႀကံဳလာမွာ ျဖစ္ပါ တယ္။ အဲဒီလုိ သံုးၾကတဲ့အခါမွာ ေက်ာက္ပန္းေတာင္ေျမ အသင္းမွာ စံုၾက သတင္းမ်ား ဖလွယ္ၾကကာ နဂုိမူလ စည္းလံုးမႈမပ်က္ အြန္လုိင္းထက္မွာလဲ စည္းစည္လံုးလံု ညီညီညြတ္ညြတ္ျဖင့္ ဇာတိေျမ အက်ိဳးကို သယ္ပုိးၾကစုိ႔ ရယ္လုိ႔ တုိက္တြန္း လုိပါတယ္။ ဒီထက္မက လူေတြ စံုလာတဲ့အခါ ဇာတိေျမအတြက္ ဘာသာေရး၊ ပညာေရး၊ လူမႈေရး အကူညီမ်ား ေပးနုိင္ဖုိ႔ လဲ စိတ္ကူးပါတယ္။

သုိ႔ကလုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေတြလည္း စကားေျပာဆုိၾကၿပီး အမွတ္တရ ဓာတ္ပံုမ်ားရိုက္ၾကသည္။ စကၤပူႏိုင္ငံ အထင္ကရ ေနရာ တစ္ခုျဖစ္ေသာ မရီနာေဘ သို႔ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း စကားေျပာရင္း ဓာတ္ပံုမ်ား ရိုက္ၾကသည္။ ညေန ပိုင္းေတြ လူစုခြဲကာ ျပန္ခဲ့ၾကသည္။ အခုလုိေတြ႕ဆံုတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အတြက္ ပထမ ဆံုးအႀကိမ္ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ အစီအစဥ္မ်ားကုိ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းေျမဆုိဒ္ တြင္ ေၾကညာ ေမာင္းခတ္ အသိေပးသြားမွာျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။

ဆန္း၀င္း (ေက်ာက္ပန္းေတာင္း)