Monday, July 5, 2010

ပုပၸါး(သုိ႔)စကားဝါေျမ

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ျမန္မာမွာ ကမၻာကေတာင္ သိတဲ့ သူမေပါ့..
သူမဟာ တစ္ဘဝက အလွ်ံတၿငီးၿငီးနဲ႔ ေဒါသႀကီးခဲ့တဲ့ မီးေတာင္ႀကီးရဲ႕ညီမေပါ့..
အခုေတာ့ စိမ္းစိမ္းစုိစုိ နဲ႔ ျမပုဝါကုိၿခံဳလုိ႔ လွပေနေလရဲ႕..
အညာရဲ႕ အုိေအစစ္လုိ႔ တင္စားခံရေလာက္ေအာင္ စိမ္းစုိၿပီး ေတာပန္းရနံ႕ေတြ လွိဳင္ေနတဲ့ သူမရဲ႕အတိတ္ဟာ ပန္းစားဘီလူးမ်ားရဲ႕ ေပ်ာ္စံရာတဲ့ေလ …
ပုဂံရာဇ၀င္ထဲက ကုိဗ်တၱနဲ႔ မယ္ဝဏၰဇာတ္လမ္းဟာ ျမန္မာေတြရင္ထဲ ခုထိေႏြးဆဲေပါ့…
ေက်ာက္ႏြားသုိးကုိးေကာင္နဲ႔ ပေဟဠိဆန္တဲ့ ဒဏၰာရီနဲ႔ သူမ..
ေစတီေက်ာင္းကန္ေတြနဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ထူးေတြရဲ႕ ထြက္ရာလမ္းကိုပါရမီျဖည့္တဲ့ သူမ..
ဗုဒၶ သာသန အရိပ္နဲ႔ ေခၽြးသိပ္ေပးတဲ့ သူမ..
ျမန္မာျပည္ တစ္နံတစ္လွ်ားနဲ႔ ကမၻာ့ခရီးသြားေတြ စည္ကားတဲ့ သူမ…
ဟာနဳမာ၇ဲ႕အမ်ိဳးေတြနဲ႔ ေ၀စည္တဲ့ သူမ…
စကားပြင့္ေတြကို ပုလင္းထဲေထာင္ခ်ၿပီး အလွဆင္တဲ့ သူမ..
ရာသီစာ ၾသဇာ၊ မာလကာနဲ႔ပိႏၷဲ၊ သရက္၊ သေဘၤာ၊ ငွက္ေပ်ာ၊ စေတာ္ဘယ္ရီက အစ ၾကြယ္ဝလွတဲ့ သူမ။
ေတာေတာင္လွ်ိဳေျမာင္ေတြၾကားက ေရထြက္စိမ့္စမ္းမ်ားနဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္ကုိ အလွဆင္တဲ့ သူမ..
ေက်းငွက္သာရကာတုိ႔ရဲ႕ ေတးသံနဲ႔ ခြန္းခ်ိဳဖြဲ႕တဲ့ သူမ ..
ေက်ာက္တုန္းေတြကိုထုဆစ္ အိမ္အျဖစ္ ဖန္ဆင္းတဲ့ သူမ…
ျမင္းၿခံ ေက်ာက္ပန္းေတာင္း ကားလမ္းရဲ႕နံေဘးမွာ လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြးထုိင္ေနတဲ့ သူမ..
သူမထံမွာ ကၽြန္ေတာ္ခဏသာ နားခုိဖူးေပမယ့္ တစ္ဘ၀လံုး တသသစြဲလန္းေနမိတဲ့ သူမ..
သေဘာ မေနာ ျဖဴစင္ၿပီး ရုိးသားလွတဲ့ ႏွလံုးသားမ်ားနဲ႔ သူမ…
သူမ.. သူမ.. ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းပဲ သတိရေနမိတယ္ …

အေနာ္ယထာ၌ တာဝန္က်စဥ္ သတိတယ
ကုိေဇာ္ႏိုင္ထြန္း
25th June, 2010

ဘေလာ့ဂ္ ေရးရင္း ခင္မင္ခြင့္ရေသာ မိတ္ေဆြ ကုိေဇာ္ႏိုင္ထြန္းမွ ပုပၸါး (သုိ႔) စကားဝါေျမ ဆိုတဲ့ ရင္တြင္းျဖစ္ ကဗ်ာေလးကုိ ေမးျဖင့္ မွ်ေ၀ပါတယ္။ ခြင္ျပဳခ်က္ယူကာ တင္လိုက္ပါတယ္။

No comments: