ေက်ာက္ပန္းေတာင္းၿမိဳ႕နယ္၊ ေက်းလက္ေတာရြာ တရြာမွာ -
ေရွးတုန္းက ေယာကၤ်ားမ်ား အသက္ရြယ္ ရလာရင္ ဒူလာ ရွဴနာ ရႈိဳက္ကုန္း ပိန္တိ ပိန္ေညာင္ျဖစ္လာတယ္။ ဒါဟာ ေရာဂါေၾကာင့္ ပိန္ျခင္းသာျဖစ္တယ္။ ေရွးဘဝကံ အက်ိဳးေပးေၾကာင့္ ၉၆ ပါးေရာဂါ ေဝဒနာ ခံစားရျခင္းျဖစ္တယ္ လို႔ ျမင္တယ္။ ဘဝကံ အက်ိဳးေပး မေကာင္းလုိ႔ ဒီလုိအျဖစ္ကုိ သနားၾကတယ္။ တစ္ဦးကို တစ္ဦး ေဖးမ လုိ႔ ကူညီၾကတယ္။ ေရာဂါ ေၾကာင့္ ဘဝ ကူးသြား ခဲ့လွ်င္ေတာင္မွ အသုဘ လုိက္ပုိ႔မည့္သူ မရွားပါ။ ဒီလုိ အျဖစ္မ်ိဳးေတြဟာ ကမၻာႀကီး ရြာတရြာ မျဖစ္ခင္က အမွန္တကယ္ ရွိခဲ့တာပါ။
ဒီအယူဆ အေတြး အျမင္ဟာ ေျပာင္းသြားခဲ့ပါၿပီ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ဆယ္စုနွစ္က စလုိ႔ ေယာကၤ်ား တစ္ေယာက္ ပိန္တိ ပိန္ေညာင္ ဝါးျခမ္းျပား အဝတ္ပတ္ ထားတဲ့ ပံုစံဆုိရင္ အက္စစ္ ကိုက္ေနတယ္ လုိ႔ အေျပာ ခံရပီသာ မွတ္ေပေတာ့။ အားလံုးရဲ႕ စိတ္မွာ ဆြဲထင္ေနတာ တေျဖးေျဖး ပိန္လာရင္ အက္စစ္ကိုက္ ခံေနရတယ္ မၾကာခင္မွာ ေရွာေတာ့မယ္တဲ့။ မိဘေတြက သားသမီးေတြကုိ ဆံုးမၾကတယ္။ အဲဒီလူက ကိုယ္က်င့္တရား ပ်က္တဲ့သူ။ ယုတ္မာတဲ့သူ၊ မေပါင္း မသင္းၾကနဲ႔။ ေဝးေဝး ေရွာင္ၾကလုိ႔။ ေက်းလက္ သားဖြား ဆရာမက အတင္း တုတ္ သလုိလုိ ပညာေပးေတာ့ လမ္းေၾကာင္း လြဲမွား သြားတာလဲ ရွိမယ္ ထင္ပါတယ္။ မည္သုိ႔ပင္ ျဖစ္ေစ အက္စစ္ ေရာဂါကေတာ့ ေတာနယ္မ်ား အထိ ေရာက္ရွိ ေနေလၿပီ။
အက္စစ္ေၾကာင့္ ကမၻာႀကီး ရြာတစ္ရြာအျဖစ္ ေျပာင္းလဲ လာတာကုိ အျပစ္ ဆုိရမလုိ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ တကယ္ေတာ့ ဆင္းရဲျခင္းက အဓိက ျပသနာ တခုပါ။
မုိးေခါင္ေရရွား အညာမွာ ႏွစ္စဥ္ လူဦးေရက မ်ားလာတယ္။ အေန အစား ေၿခြတာရတဲ့ဘဝမွာ မိသားစု စားဝတ္ေနရး နဲ႔ ေငြေၾကး အတြက္ လူငယ္ေတြ ၿမိဳ႕တက္ အလုပ္လုပ္ၾက တာ ရွိလာတယ္။ ငယ္ရြယ္သူ စိတ္က ထက္တယ္။ လုပ္ခ်င္ ကိုင္ခ်င္စိတ္ အျပည့္ရွိတယ္။ ဆူးစမ္းတတ္တယ္။ ၿမိဳ႕မွာ အလုပ္ လုပ္လုိ႔ လမ္းေၾကာင္း မွန္ကုိ ေရာက္တဲ့ လူငယ္ ရွိသလုိ လမ္းေၾကာင္းမွားတဲ့ လူငယ္ေတြလဲ ရွိလာတယ္။
လမ္းေၾကာင္းမွားတဲ့သူက ေငြစေလးေတြနဲ႔ ေက်းလက္ရြာကို အျပန္ အက္စစ္ သယ္လာတယ္။ အက္စစ္ေၾကာင့္ ေန႔ျမင္ ညေျပာက္ ေလးငါးေယာက္ရွိတဲ့ အခါ ေၾကာက္လန္႔လာၾကတယ္။ အဲဒီကစ သာမန္ က်န္းမာေရးေၾကာင့္ ပိန္လာတဲ့ သူေတြကိုပါ ေရာၿပီး ယုန္ထင္ေၾကာင္ထင္ ထင္ၾကတယ္။ အက္စစ္ ကိုက္ေနၿပီထင္တယ္။ မယံုရင္ ၾကည့္ေနေပါ့။ အက္စစ္က ေၾကာက္ဖုိ႔ တအား ေကာင္းတယ္။ သမားဆရာ တုိ႔ အဆုိရွိတာ အနာသိ ေဆးရွိတဲ့။ အခုေတာ့ ကုရာနတၱိ ေဆးမရွိ ဆုိတဲ့ ေရာဂါ အက္စစ္ ေပၚေလၿပီ။ ေက်းလက္နယ္တြင္ အက္စစ္အား ေၾကာက္လန္႔ ေနေသာစိတ္မ်ား လႊမ္းေန၏။
ေဖးမကူညီ အႀကံညဏ္ေပး ကုသရန္ စဥ္းစားၾကျခင္းထက္ ကိုယ့္က်င့္တရား ေဖာက္ဖ်က္ျခင္းအမႈကုိသာ ဖိေျပာေနၾကသည္။ အဆုိး မဆုိသာေခ်။ ျပသနာ သည္ ေျခေတာက္ေပါက္ကာ အလုိလုိေရာက္လာျခင္း မဟုတ္။ ျပသနာအား သယ္ေဆာင္လာသူသည္ အသိတရားလြတ္ ဗဟုသုတမဲ့စြာ ေနထိုင္ျပဳမူျခင္း ေၾကာင့္ျဖစ္၏။ သို႔ႏွင့္ အက္စစ္ ကုိက္ခံရသူသည္ လူ႕အသိုင္းဝုိင္းမွ ေဘးထြက္ ေနရန္မွတပါး အျခားမရွိ။ ကုသရန္ လမ္းေၾကာင္းကား ေျပာက္ဆံုးေန၏။
ထို႔ျပင္ အက္စစ္ေၾကာင့္ မိဘ ေဆြမ်ိဳး အသိုင္းဝုိင္း မွာလည္း မ်က္မွာ ပ်က္ရ၏။ သူတို႔သားေပါ့ အက္စစ္ကိုက္ ေသတာ။ အဲဒီရြာကလူေပါ့ အက္စစ္ကိုက္လုိ႔ ေသတာ ၂ ေယာက္ေတာင္ရွိေပါ့။ ေနရပ္ဇာတိ နာမည္ေကာင္းမရွိၿပီ။
ထုိမွတဖန္ ၿမိဳ႕နယ္ နာမည္ပ်က္ရ၏။ ထုိမွတဆင့္ …..ေရွးယခင္က သမုိင္းေကာင္းေသာ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းနယ္သည္ နာမည္ပ်က္ရ၏။
အဆုိေကာင္း ဒြန္တြဲေနေသာ သေဘာသည္ရွိ၏။ ဘာသာတရား ကိုင္းရႈိဳင္း ေသာ ရုိးသားေသာ ေဖာ္ေရႊေသာ သူမ်ားရွိရာ နယ္ေျမသုိ႔ အက္စစ္ ေရာက္ လာသည္။ အထက္ပါ ဥပမာသည္ အက္စစ္ လမ္းေၾကာင္းတခုသာျဖစ္၏။ အျခားအေၾကာင္းမ်ားလဲရွိ၏။ သိသေလာက္ေတာ့ ေရးဦးမည္။ ေအအိုင္ဒီ အက္စ္ ကူးဆက္ခံ ေဝဒနာရွင္မ်ား စာရင္းတြင္ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းက ပါေန၏။ ဘာေၾကာင့္လဲ။ HIV AIDS က လူကို ဘယ္လုိ ကူးဆက္တတ္သလဲ။ မကူးဆက္ေအာင္ ဘယ္လုိ ဆင္ျခင္ရမလဲ မသိလုိ႔။ အရက္ေသစာ ေသာက္စားကာ အေဖၚမပါပဲ ခရီးသြားမိလုိ႔ စသျဖင့္။
ေက်ာက္ပန္းေတာင္းၿမိဳ႕တြင္ ဟုိက္ေဝးေမာင္း ဆယ္ဘီးကားမ်ား ရွိ၏။ နာမည္ႀကီး၏။ ကားသမားသည္ နယ္စံု ေရာက္၏။ မိန္းမ လိုက္စား၏။ ကာမတႏွာ ေသြသားဆႏၵသည္ သတၱဝါတုိင္းရွိစၿမဲပင္။ နယ္စံုေရာက္ကာ နယ္စံုမွ ေရာဂါမ်ား သယ္လာျခင္းသည္ ျပသနာ တရပ္ျဖစ္၏။ ဤသည္မွာ အက္စစ္ လမ္းေၾကာင္းတခု ျဖစ္၏။ ဇာတ္သမ်ား ႏွင့္ နတ္သမာမ်ား သည္လဲ အက္စစ္ သယ္ေဆာင္ရာ လမ္းေၾကာင္း ဖန္တီးသူမ်ားတြင္ပါဝင္၏။ တသက္လံုး ဒီရြာမွာေန ဒီေရကုိ ေသာက္၊ ဒီလင္ ဒီမယား ေပါင္းသင္း ေနထိုင္ လာတာ ဘာမွ ျဖစ္စရာ အေၾကာင္း မရွိတာ လူတုိင္းအသိပါ။ နယ္လွည့္ ေနသူမ်ား သတိထားဖြယ္ ျဖစ္ပါသည္။
ေက်ာက္ပန္းေတာင္း ဆရာေတာ္ငယ္၊ ဆရာေတာ္ ႀကီးမ်ားသည္ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္တြင္ သာသနာ ျပဳၾက၏။ ဒုန္လဘ ကုိရင္ ဝတ္လုိသူ မ်ားအား သင္တုန္းဓါး အတူရိပ္၏။ ဇာတိျပန္ လာခဲ့ေသာ္ အက္စစ္ သယ္ေဆာင္ လာႏိုင္ မလာႏိုင္ မည္သူျငင္းမည္နည္း။ ေက်ာင္းသားလူငယ္ မ်ားလဲ ထည့္တြက္ရမည္။ ျမန္မာျပည္ အႏွံ႕ ပညာသြားသင္ၾကရာ ဇာတိေျမ သို႔ အက္စစ္ သယ္လာနုိင္၏။ အက္စစ္ ကူးဆက္ ျပန္႔ပြားျခင္း လမ္းေၾကာင္း အား ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္မ်ား ပုိမုိ ခန္႔မွန္းနိုင္လိမ့္မည္။
ဇာတ္သမားေတြေတာ့ မေကာင္းဘူး။ နတ္ကေတာ္ ေတြေတာ့ မေကာင္းဘူး။ ဘုန္းႀကီးေတြေတာ့ မေကာင္းဘူး။ ေက်ာင္းသားေတြေတာ့ မေကာင္းဘူးလုိ႔ ေျပာလုိသည္မဟုတ္။ အနီးစပ္ဆံုး ျဖစ္နုိင္ေျခ စဥ္းစားမိျခင္းသာျဖစ္၏။ အက္စစ္ကုိ ကာကြယ္ဖို႔ အဓိကကေတာ့ ပညာေပးျခင္း နွင့္ အကာကြယ္ ပစၥည္းမ်ား ျဖန္႔ေဝေပးျခင္းသည္ ထိေရာက္ မည္ထင္၏။ အားလံုးလဲ စဥ္းစားမိ ၾကမည္ ထင္ပါသည္။ အဲဒီေတာ့ နာမည္ဆုိးတဲ့ အက္စစ္ေၾကာင့္ ေက်ာက္ပန္းေတာင္း နာမည္မပ်က္ရေအာင္ ပညာေပး လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္း လုိပါတယ္။
ဇာတိေျမကိုခ်စ္ေသာ – ဆန္းဝင္း (ေက်ာက္ပန္းေတာင္း)။
No comments:
Post a Comment