အခုရက္ပုိင္း အလုပ္ပါးဆုိ ေျပာကုိ မေျပာျခင္ဘူး။ အထက္ ေဖၚျပပါပံု ကုိသာ ၾကည့္ပါ။
အ၀င္နည္းလုိက္တဲ့သေဘာၤ။ ဒါေပမယ့္ လည္း ဒါေပမယ့္ေပါ့ဗ်ာ..ကမၻာနဲ အ၀န္း ျဖစ္ပြား
ေနတဲ့ ျပသဏာကုိ ခုတုန္းလုပ္ၿပီး ပုိစ္ တစ္ခု ျဖစ္ေအာင္ ေရးလုိက္ပါတယ္။
စီးပြားေရး ရုိက္ခတ္မႈ ေၾကာင့္ သေဘာၤက်င္းလည္း သေဘာၤ အ၀င္နည္းတယ္။
ကား၀က္ေရွာ့မ်ာ ကားအျပင္ နည္းေတာ့ ၀က္ေရွာ့ အလုပ္ သမားေလး ေတြ ေဘာက္စူး
နည္းတာေပါ့။ ခုလည္း ဒီလုိပဲ . ျပင္စရာ သေဘာၤမရွိေတာ့ အုိတီ လုိ႔ ေခၚတဲ့ ဟာႀကီး
မရေတာ့ဘူးေပါ့။ မ်ားေသာအားျဖင့္ သေဘာၤက်င္း အလုပ္သမားမ်ား ဘ၀ကအုိတီ အေပၚ
မွီခုိေနရပါတယ္။ တစ္ေန႔ အလုပ္ခ်ိန္ ၈ နာရီနဲ႔ ကေတာ့ ဒီစကၤပူ၊ ဒီေစ်း ဒီႏႈန္း၊ ဒီအ ေဆာင္ စားရိတ္ေတြနဲ႔ အိမ္ျပန္လႊဲဖုိ ေနေန သာသာ ထမင္း နပ္မွန္ေအာင္ ေခ်ြတာ ခ်ိဳးၿခံ ေနရတယ္။
(မွတ္ခ်က္ အုိတီသည္ ႏွစ္ဆ ရ၏)။
အထိနာဆံုးက က်ေနာ္ပါ။ ဘာလုိ႔လည္းဆုိေတာ့ အလုပ္ေလးဗန္းျပၿပီေတာ့ အုိတီယူ
ၿပီး ဘေလာ့ရတာေလ။ ခုေတာ့ အဟင့္..အဟင့္... စိတ္ကူးနဲ႔ပဲ ဘေလာ့နုိင္တယ္..
No comments:
Post a Comment