စံပယ္ျဖဴ ပြင့္တုိင္းေမႊးေစ။

ခေရာင္းလမ္းမွာ
ဘယ္ေလာက္ၾကမ္းပါေစ
စိတ္အားမငယ္နဲ႔ အားတင္းထားေနာ္။

မုိးတြင္း မိုးရြာမယ္.
ေႏြမွာ ေနခ်စ္ခ်စ္ပူမယ္.
ေဆာင္းမွာ ခိုက္ခုိက္တုန္ေအာင္ေအးမယ္။

မုိးရြာလုိ႔ ပင္ေျခေရ၀ပ္
ပင္စီ ရုိးတံ ခ်ည့္နဲ႔ ေနပါေစ
စံပယ္ျဖဴကုိ ခ်စ္တဲ့ ဥယ်ာဥ္မွဴး ရွိတယ္။

ပင္ယံမွာ ႏွင္းေတြသီး
အသက္ရွဴရပ္မတတ္ ေအးခဲပါေစ
ေနေရာင္ခ်ည္နဲ႔တူတဲ့ ဥယ်ာဥ္မွူး ရွိတယ္။

ေႏြေန ၾကဲၾကဲမွာ
မေနရဲေလာက္ေအာင္ ပူပါေစ
ဥယ်ာဥ္မွဴး ရင္ခြင္မွာ ေအးျမေစမယ္။

ေလာဘနဲ႔ လူသားေတြက
စံပယ္ျဖဴ လုိခ်င္စိတ္နဲ႔
စိမ္းျမတဲ့ အရြက္ေတြေခၽြခ်တယ္။

ခါးသီးတဲ့ မွ်ားခ်က္ေတြၾကားမွာ
စိတ္ဆုိတဲ့ စိတၱဇနာမ္ကို မထိေစနဲ႔
သက္ရွိအားလံုး အေပၚမွာ ေမတၱာထား။

ေရွ႕ဆက္မယ့္ လမ္းေတြမွာ
ကံက်မၼာ အလွည့္ေျပာင္းေတြနဲ႔
စံပယ္ျဖဴ ပြင့္တုိင္း ေမႊးေစသား။