တနဂၤေႏြေန႔တုန္းက မေရာက္ျဖစ္တာ ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ ေရႊတိဂုံေစတီေတာ္ကုိ ေရာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အေရွ႕ဘက္မုခ္ကစလို႔ မေျပာင္းလဲေသးတာေတြကုိ ျပန္ေတြ႕ရတယ္။ ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ေပးၿပီး မုန္႔ဖိုးေတာင္းတဲ့ ကေလးေတြ ေပါ့ေလ။ သူတို႔ေလးေတြကုိ ျငင္းဆန္ေက်ာ္ျဖတ္ရင္း ရင္ျပင္ေတာ္ေပၚ ေရာက္သြားတယ္။ တန္ေဆာင္းတစ္ေလွ်ာက္က (နိဗၺာန္ေစ်းဆုိင္) လို႔ အမည္တပ္ထားတဲ့ ေဗဒင္၊ နတ္႐ုပ္၊ ဘိုးေတာ္အပါအ၀င္ သာသနာတြင္း/ပ အကုန္ရတဲ့ဆုိင္ေတြကုိလည္း အရင္အတိုင္း ေတြ႕ရေသးတယ္ေပါ့။ ဒါနဲ႔ပဲ ရင္ျပင္ေတာ္ေပၚ ေရာက္တယ္ဆိုပါေတာ့ေလ . . . ။
ပ်ားပန္းခပ္ လူးလာေခါက္တုံ႔ေနတဲ့ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕ တစ္ကုိယ္ေရ အေမႊးနံ႔သာနံ႔ေတြရယ္၊ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ထားၾကတဲ့ ပန္း၊ အေမႊးနံ႔သာတိုင္နံ႔ေတြ၊ မီးခိုးေတြၾကားမွာ ကၽြန္ေတာ္လည္း အရင္လိုပဲ စူးစမ္းရင္း ေလွ်ာက္လာခဲ့ တယ္။ ေစတီေတာ္ယဥ္ေက်းမႈက အရင္အတိုင္းပါပဲ။ အုန္းသီး၊ ငွက္ေပ်ာသီးနဲ႔ တံခြန္၊ ကုကၠားေတြ အေဖြးသား၊ အရဲသား၊ တခၽြန္ခၽြန္၊ တေျပာင္ေျပာင္နဲ႔ ရွိတုန္းပဲ၊ ေမြးေန႔ၿဂိဳဟ္တိုင္ ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ဘာရယ္မဟုတ္ ရပ္မိေနတယ္။ (အက်င့္ပါေနလို႔လည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္) ၿဂိဳဟ္တိုင္ကုိ ၾကည့္လိုက္၊ ေစတီေတာ္ ကုိ ေမာ့ၾကည့္လိုက္လုပ္ေနုတုန္း
” ပန္းလွဴမလား၊ ေရသပၸာယ္ရင္းနဲ႔ ၿဂိဳဟ္ေျပ၊ နာမ္ေျပ၊ ယၾတာေခ်လို႔ရတယ္” ဆိုတဲံ ေစတီေတာ္ႀကီးကုိ အမွီျပဳၿပီး အသက္ေမြးေနတဲ့ အေရာင္းအ၀ယ္ လုပ္သူရဲ႕ စကားသံက ကၽြန္ေတာ့္နားထဲေရာက္လာတယ္။ ဒါနဲ႔ သူ႕ကုိ ျပံဳးၿပီး “မလုပ္ေသးဘူးေနာ္”လို႔ ျငင္းလိုက္ရတယ္။ သူလည္း လွည့္အထြက္ ကၽြန္ေတာ့္အနားက ျမန္မာလို၀တ္ထားတဲ့ ႏုိင္ငံျခားသားစုံတြဲတစ္တြဲကုိ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကုိေမးတာ အလုပ္မျဖစ္ေတာ့ ျမင္ရတဲ့ ႏုိင္ငံျခားသားစုံတြဲကုိ ၿဂိဳဟ္တိုင္မွာ ေရသပၸာယ္လို႔ရတဲ့ အေၾကာင္း၊ ပန္းလွဴ လို႔ရတဲ့အေၾကာင္း အဂၤလိပ္တစ္၀က္၊ ျမန္မာတစ္ပုိင္း၊ ေျခဟန္လက္ဟန္နဲ႔ ေျပာပါတယ္။
အဲဒီအခါမွာ အမ်ဳိးသားႀကီးက ျပံဳးၿပီး ျပန္ေျပာပါတယ္။ “No! We are Theravada”တဲ့ တစ္ခြန္းတည္းပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲသည့္စုံတြဲက ဆက္ထြက္သြားတယ္။ ပန္းကပ္ဖို႔၊ ေရသပၸာယ္ဖို႔ ေျပာတဲ့ အမ်ဳိးသမီးက ေနာက္လူေတြနဲ႔ သူ႕အလုပ္ကုိ ဆက္လုပ္ဖို႔ ထြက္သြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္သာ အဲသည့္ၿဂိဳဟ္တိုင္ေရွ႕မွာပဲ ေရသပၸာယ္ေနတဲ့သူေတြကုိ ၾကည့္ၿပီး ရပ္က်န္ရစ္ခဲ့တယ္။ နားထဲမွာေတာ့ အမ်ဳိးသားႀကီးေျပာသြားတဲ့ စကားသံကုိ ျပန္ၾကားေယာင္မိတုန္း။ ဘယ္ေလာက္ အားရစရာေကာင္းသလဲဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ္က “မလုပ္ေသးဘူးေနာ္”လို႔ ျငင္းတာ။ ေနာင္လုပ္ခ်င္လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ သေဘာပါေနၿပီး သူျငင္းတဲ့ “No! We are Theravada” ဆိုတာကေတာ့
ျပတ္သားမႈအျပည့္နဲ႔ဗ်။ ဒါကုိ ေရးရတာကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတို႔လည္း ေနာင္မွာ ဒီလိုအျဖစ္မ်ဳိးၾကံဳခဲ့ရင္ ျပတ္သားႏုိင္ဖို႔ပါ။
သင့္တာရာ (ေမတၱာတံခြန္)
ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ သာသနာေတာ္ ဥပေဒသငါးရပ္
၁။ ယုံၾကည္မႈ သဒၶါတရား ရွိရမည္။ (ဤေနရာတြင္ ဗုဒၶ၊ ဓမၼ၊ သံဃ အေပၚ၌ အၿပည္႕အ၀ယုံၾကည္သူကုိ ဆုိလုိပါသည္။)
၂။ ေစာင္႕ထိန္းမႈ သီလရွိရမည္။ (ဤေနရာတြင္ ဗုဒၶသာသနာက သတ္မွတ္ထားေသာ ကုိယ္က်င္႕သီလကုိ ေစာင္႕ထိန္းသူၿဖစ္ရပါမည္။)
၃။ ေကာတုဟလမဂၤလာကုိ မယုံၾကည္ရ။ (ဤေနရာတြင္ ေကာတုဟလမဂၤလာဆုိသည္မွာ ရက္ရာဇာ၊ ၿပႆဒါး၊ ေနၾကတ္၊ လၾကတ္စေသာ
စိတ္ကူးယဥ္အေတြးတုိ႕၌ ယုံၾကည္ေနမႈကုိ ဆုိလုိပါသည္။)
၄။ ကံကုိသာ ယုံၾကည္ေနသူၿဖစ္ရပါမည္။ (ဤေနရာတြင္ မိမိ၏ကံႏွင္႕ကံ၏အက်ဳိးဆက္ကုိသာ ယုံၾကည္ရမည္။အၿခားယုံၾကည္မႈမ်ားကုိ မယုံၾကည္ရဟု ဆုိလုိသည္။)
၅။သာသနာေတာ္ၿပင္ပ ကုိးကြယ္မႈကုိ မရွာမွီးရ။ (ဤေနရာတြင္ သာသနာ ေတာ္မွအပၿဖစ္ေသာ ကုိးကြယ္မႈမ်ား၊ သာသနာၿပင္ပမွ အလႈခံပုဂၢဳိလ္တုိ႕ကုိ ရွာမွီး၍ မဆည္းကပ္ရပါ။ နတ္၊ သိၾကား၊ ၿဗဟၼာ၊ ၿဂဳိဟ္နတ္၊ ထြက္ရပ္ေပါက္၊ ဘုိးေတာ္၊ မယ္ေတာ္၊ ၀ိဇၹာ စေသာ သာသနာ႕ၿပင္ပကုိးကြယ္မႈမ်ားကုိ ေရွာင္ရွားရမည္ဟု ဆုိလုိပါသည္။)
ေရစၾကဳိ အရွင္ဧသိက၏ ‘ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ’ စာအုပ္ စာမ်က္ႏွာ ၁၇၂၊၁၇၃ မွေကာက္ႏႈတ္ခ်က္။
No comments:
Post a Comment