ညက အိပ္မက္ မက္တယ္ ။ အုိေဟာင္းစျပဳလာတဲ့ ခႏၱာက ႏွိပ္စက္လုိ႔ ညစာက သိပ္စားလို႔မရ ။ အနည္းငယ္စားပီး အိပ္လုိက္တယ္။ ညေနခင္းလုိ႔ ထင္မိတယ္ ။ အေမ နဲ႔ တူတူ စကားေျပာရင္း လမ္းေလွ်ာက္ အိမ္ျပန္လမ္းမွာ (ရြာထဲလမ္း) မွာ အိမ္နားေရာက္ေတာ့ အေဖက အေမ့ကုိ ဆူတယ္ ။ ဘယ္သြားမယ္ ညာသြားမယ္ ေျပာမသြားဘူး အိမ္ကုိ လူခေတာင္းသူေတြက လာတယ္ ။ ဘာျပန္ေျဖရမွန္းမသိဘူး ေပါ့ (အေဖက ကူလီ အလုပ္သမားေတြ လူခေတာင္းလာရင္ ခ်က္ခ်င္းေပးမွ ႀကိဳက္တယ္) အဲဒီလို အေဖက ဆူေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က အေမ့ဘက္က ၀င္ေျပာတယ္ ။ အေမကုိ ဘယ္သူက ေျပာေျပာ အေမ့ဘက္က အၿမဲရွိတယ္ ။ အေဖကလဲ ဒီအသက္ရြယ္ထိ အက်င့္ကမေျပာက္ဘူး အေမ့ကို အၿမဲဆူတယ္ လုိ႔ ေျပာမိတယ္ ။ (တကယ္ေတာ့ အေမကလဲ အေဖေျပာ တာ ဆူတာ မွာ ၾကည္ႏူးတယ္ထင္ပါတယ္ . တခါတေလ အေဖက သူ႔ဘာသူ ေနရင္ အေမ့မ်က္ႏွာ တစ္မ်ိဳးျဖစ္လုိ႔) ။
ဒီလုိနဲ႔ အေမက အိမ္ေရာက္ေတာ့ သူ႔အလုပ္သူဆက္လုပ္တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္က အေဖ့ညီ ဘေထြးေလး အိမ္ေရွ႕ ထန္းလက္ ကုလားထုိင္မွာ ထိုင္ေနတယ္ ။ အဲလုိ ထိုင္ေနတုန္း အလယ္တန္း ၄၅၆၇၈ အတန္းေတြမွာ အဂၤလိပ္စာ သင္ေပးတဲ့ ဆရာ (အေတာ္ၾကာပီ ဆရာက အရက္သမား ျဖစ္ေနတာ) သူေရာက္လာတယ္ ။ ဘေထြးေလး အိမ္ထဲက တန္းလ်ားေပၚမွာ အိပ္ခ်လုိက္တယ္ဗ်ာ ။ အဲဒီတန္းလ်ားက ညီ၀မ္းကြဲ အခုစကၤာပူမွာ ေရာက္ေနတဲ့ေကာင္ အိပ္ေနက် ။ ေႏြဘက္ဆုိ အိမ္မႀကီးေပၚ အိပ္သူမရွိ ။ ဆရာက အရက္သမားတာ ျဖစ္ေနရွာတာ အခုခ်ိန္ထိ ငါ့တပည့္ႀကီး လုိ႔ ေခၚတယ္ ။ ဘာေတြလဲ မသိဘူးေျပာတယ္ ။ အဲဒါ အသံၾကားေတာ့ ဘေထြး မိန္းမ အေဒၚက ဆင္းလာပီး ဗုိလ္ဆန္း မင္းဆရာ့ကုိ ကူတြဲပီး အိမ္ျပန္လိုက္ပို႔ လုိက္ပါလား လုိ႔ ေမးေငၚ့ ေျပာတယ္ ။ ဒါနဲ႔ ဆရာ့ကုိတြဲပီး ကၽြန္ေတာ့ အိမ္ဘက္ ေခၚလာတယ္ အိမ္ေရွ႕ ကြပ္ပ်စ္ေပၚမွာ လွဲေနတယ္ ။ ဆရာ ထမင္းစားခ်င္ေနမလာ ဆုိပီး ထမင္းခ်က္အိမ္ေပၚတက္ ထမင္းခူးမယ္ လုပ္ေတာ့ အစ္မငယ္ကုိ ေတြ႕တယ္ ။ (အစ္မငယ္က တကုိယ္ေကာင္ဆန္တယ္ လဖၹက္သုတ္ပီး တစ္ေယာက္တည္း စားေနတယ္) ။ အစ္မငယ္က အထက္ေအာက္ အသက္သိပ္ မကြာေတာ့ နင္ရယ္ ငါရယ္ ဘာျဖစ္ ညာျဖစ္ အျပစ္ေျပာမိတယ္ ။ ဆရာ့ကုိ ထမင္းေကၽြးမယ္ ျပင္တုန္း ေက်ာက္ပန္းေတာင္းမွာ အခု ေဘာ္ဒါအုပ္ ဆရာမ အစ္မ၀မ္းကြဲ ေရာက္လာတယ္ ။ အရက္ေသာက္လာတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ဆရာက သူ႔ဆရာပဲ ။
(ဆရာက အခု အရက္မူး သမားျဖစ္ေနတာ အရင္ကဆုိ တကယ့္ အားက်ေလာက္တဲ့ ဆရာ ။ ဆရာ အဂၤလိပ္ စာသင္တာ ေရွ႕ဆံုးတန္းမွာ ထုိင္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္က ဆရာ့ ခံတြင္းနံ႕ကုိ မွတ္မိေနတုန္း ။ ရြာမွာ မူတန္းေက်ာင္းသာ ပြင့္တဲ့အခ်ိန္ ဆရာရယ္ ဆရာ့သူငယ္ခ်င္း ၂ ေယာက္ရယ္ ေပါင္းပီး အလယ္တန္းကုိ ကုိယ့္ရြာမွာကုိ သင္လုိ႔ရေအာင္ က်ိဳးစားခဲ့ၾကတယ္ ။ လုပ္အားေပး ဆရာေတြ ရေအာင္ေခၚတယ္ ။ ရြာမွာ အလယ္တန္း မဖြင့္နုိင္ဘူးဆုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က အေ၀းႀကီးက မန္က်ည္းကုန္းကို သြားတက္ရတာ။ ပထမတုန္းက ဆရာက အရက္မေသာက္တတ္ ။ ေက်ာင္းစိမ္းပုဆုိးနဲ႔ တုိက္ပံုအျဖဴနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္ရင္ ေရွ႕တည့္တည့္ ၁၀ ေပ ေလာက္အတြင္းကုိ ၾကည့္ရင္ တစ္ခုခုကုိ စဥ္းစား ေလွ်ာက္တယ္ ။ ေက်ာင္းသားေတြ ညံေနလုိ႔ ဖုိးရာဇာ ေက်ာင္းေဆာင္ အေရွ႕ေပါက္က ေအာ္လုိက္ရင္ အေနာက္ေပါက္က ၃ တန္းကေလးေတြက အစ ၿငိမ္က် သြားတယ္ ။ ဆရာက စကားနည္းတယ္ အေတြးသမား တစ္ေယာက္ ။ ကၽြန္ေတာ္ ၈ တန္းေအာင္ပီး ၿမိဳ႕ေက်ာင္းေျပာင္း ၉ တန္း ၁၀ တန္း ေအာင္သည္ထိ ဆရာပံုစံ နဂုိအတိုင္းသား။ တကၠသိုလ္တက္ ရြာနဲ႔ အေတာ္ၾကာေ၀းေနခ်ိ္န္မွာ ဆရာ့ကုိ ရြာကလူေတြ တပည့္ေတြ အရုိေသေလွ်ာ့ပါးသြားၾကတယ္ ။ ..... ကၽြန္ေတာ္ ေနခဲ့တဲ့ ကုိယ့္အားကုိယ္ကုိး ခြဲဖက္ အလယ္တန္းေက်ာင္းကလဲ အစုိးရ အေျခခံပညာ အလယ္တန္းေက်ာင္း ျဖစ္ေနပီ ။ ဆရာနဲ႔ လက္တြဲေဖၚေတြက ၿမိဳ႕ေပၚေျပာင္းလုိ႔ ေက်ာက္ပန္းေတာင္ၿမိဳ႕ေပၚမွာ ေအာင္ျမင္တဲ့ ေဘာ္ဒါဆရာေတြ ျဖစ္ေနပီ ။ ဆရာကေတာ့ ရြာမွာပဲ ခရီးဆက္ေနတုန္း ။ .............. ။ ကၽြန္ေတာ္ ၾကားရသေလာက္ ဆရာ အရက္ေသာက္တတ္တာ .. (ပညာေရးမူသစ္နဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေၾကာင့္ လို႔ထင္တယ္ ) အစုိးရေက်ာင္းဆုိေတာ့ အသစ္ေရာက္တဲ့ ဆရာေတြ ေရာက္လာတယ္ ။ ေရာက္လာတဲ့ ဆရာသစ္ေတြထဲမွာ တစ္ေယာက္က အရက္ေသာက္တတ္တယ္ ။ စကားရႊင္တယ္ ။ အခန္းနားေတြ ဦးေဆာင္ လုပ္တတ္တယ္ ။ အစီးေ၀းပြဲ ပီးတာနဲ႔ ညေနပိုင္း (ရြာက အဖြဲ႕၀င္တစ္ေယာက္ေယာက္ အိမ္မွာ) ေသာက္ပြဲေလး လုပ္တဲ့ အက်င့္ေတြ ျဖစ္လာတယ္ ။
ဆရာ ဘာေတြကုိ ညစ္ေနတယ္မသိ ။ အရက္၀ုိင္းမွာ ေျမာပါသြားတယ္လုိ႔ ၾကားမိပါတယ္ ။ တကယ္ေတာ့ လူသာလွ်င္ အဓိကပါပဲ ) ဒါကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေလးစား အားက်တဲ့ ဆရာ့အေၾကာင့္ေပါ့ ။
အိပ္မက္က ဆက္ျပန္ေသးတယ္ ။ အစ္မ ၀မ္းကြဲက သူ႔ဆရာကုိ ကြပ္ပ်စ္ေပၚမွာ အဲလုိ ထားရပါ့မလား ဆုိပီး အျပစ္ေျပာကာ သူ႔တုိ႔ အိမ္ထဲ တြဲေခၚခဲ့ဖုိ႔ ေျပာျပန္တယ္ ။ အစ္မ ၀မ္းကြဲက ေဘာ္ဒါအုပ္ .. သူ႔ကုိ ေၾကာက္ရတယ္ ။ အဲလုိနဲ႔ အစ္မ၀မ္းကြဲ အိမ္မွာ ဆရာက စကားေတြေျပာေနတယ္ ။ ေမာင္ဆန္း၀င္း လူဆုိတာ ဘုိ႔ တစ္ဘုိ႔ထဲ မၾကည့္ရဘူးကြ ။ အမ်ားေကာင္းက်ိဳးအတြက္ အလုပ္လုပ္ရတယ္ ။ ကိုယ့္ဘုိ႔ပဲ ၾကည့္တဲ့လူက လူ႕အတၱသမားပဲ ။ ပညာသင္လာတာ ကိုယ္သိတဲ့ အသိပညာ အတတ္ပညာကုိ ပ်ံ႔ပြားေအာင္ မသိတဲ့သူကုိ သိေအာင္ ျဖန္႔ေ၀ရတယ္ ။ လက္ရွိ ကမၻာမွာ ဘာေတြျဖစ္ေနလဲ ေခတ္မွီသတင္းေတြ တြက္ခ်က္ ခ်ိန္ဆ ကိုယ့္ရြာက စာမဖတ္တတ္တဲ့ လူေတြကုိ အသိပညာေပးရတယ္ ။ ............................ ။ အိပ္မက္က အဲေလာက္ပဲ ။
ႏႈတ္ခမ္းေတြေျခာက္ အာေခါင္ေျခာက္လုိ႔ ေရထေသာက္တယ္ ။
ျပန္အိပ္ေတာ့ အိပ္မက္ မက္ျပန္တယ္ ။
မိန္းမရဲ႕ အမ်ိဳးဘက္က ဆရာေတာ္ တပါးကုိ မိန္းမရယ္ ေယာကၡမရယ္ သြားဖူးတယ္ ။ ဆရာေတာ္က အိပ္ယာထဲမွာ ျဖစ္ေပမယ့္ ဖူးေတြ႕ရတဲ့အခ်ိန္မွာ မ်က္ႏွာက ၾကည္လင္၀င္းလုိ႔ ၿပံဳးေနတယ္ ။ ပီတိေတြက ကူးဆက္လုိ႔ ကိုယ္ေတြလဲ ေပ်ာ္ေနတယ္ ။ အိပ္မက္က ႏိုးေတာ့ ျပန္ေတြးမိတာက ၾကည္လင္၀င္းပ တဲ့ မ်က္ႏွာ အၿပံဳးေတြက ဘ၀မွာ သံေရာဇဥ္ဆုိတဲ့ ႀကိဳးေတြကုိ ျပတ္ေအာင္ ျဖတ္နုိင္ျခင္းေၾကာင့္လုိ႔ ယူဆမိတယ္ ။
အိပ္မက္ ေပါင္းခ်ဳပ္ ။
အေဖ နဲ႔ အေမ ကုိ သတိရတယ္ ။
ဦးေလးေတြ အေဒၚေတြ
အကို အစ္မေတြ
၀မ္းကြဲ ညီကုိေတြ သတိရတယ္.
ငယ္ဆရာကုိ သတိရတယ္ .
မိန္းမကို သတိရတယ္.
ေယာကၡမလဲ ပါတယ္ ။
ဆရာေတာ္လဲ ပါတယ္ ။
ရစ္ပတ္ခ်င္တဲ့ ေႏွာင္ႀကိဳး အေၾကာင္းနဲ႔ ေျဖေလွ်ာ့ခ်င္တဲ့ ေႏွာင္ႀကိဳး ဆြဲအား ဘယ္သူပုိမလဲ .......... ။
စကၤာပူမွာ ေဆာင္းရာသီ မရွိ ။
No comments:
Post a Comment