အာရွမွ အဆင့္ျမင့္ ေဘာလံုးအသင္း

အေရွ႔ေတာင္ အာရွ ေဘာလံုး ၿပိဳင္ပဲြ မ်ားကုိ တခုတ္တရ မၾကည့္ျဖစ္သည္ အတန္ၾကာခဲ့ၿပီ။ အဂၤလန္ ပရီးမီးယား ပြဲမ်ားအား စိတ္၀င္စား ခ်ိန္မွ စတင္ကာ အာရွပြဲ မည့္သည့္ပြဲကုိ မွ ၾကည့္မရေတာ့။ ေဘာလံုးရသ ေပးနုိင္မႈ အလြန္္နည္းသည္ ဟုထင္သည္။ သုုိ႔ေသာ္လည္း က်ေနာ္သည္ ေဘာလံုးကုိ တစ္စုိက္မတ္မတ္ ၾကည့္သူေတာ့ မဟုတ္ေပ။
မေန႔ညေနက စူဇူကီး ဖလား ဆီမီးဖုိင္နယ္ ဗီယက္နမ္ နွင့္ စကၤပူပြဲစဥ္ အား အစဆံုးၾကည့္ လုိက္ရေတာ့ ဗီယက္နမ္အသင္းအား မခ်ီးမြမ္းပဲ မေနနုိင္။ အရွံဳးအနုိင္ ရလဒ္သည္ သေရဟု ဆုိေသာ္ၿငား ပြဲစဥ္တစ္ေလွ်ာက္ ရသေပးစြမ္းနုိင္မႈက ဗီယက္နမ္ အသင္းမွာ အျပည့္ရွိသည္။ လက္ ေ၀ွ႔ ပြဲမ်ားလုိ ဒုိင္ပြဲရပ္ အနုိင္ေပး လုိ႔သာ ရရင္ က်ေနာ္ ဗီယက္နမ္ကုိ ပထမပုိင္း ကတည္းက အႏိုင္ေပးလုိက္မည္။ အထူးသျဖင့္ အေရွ႕ေတာင္ အာရွ ႏိုင္ငံငယ္ ေဘာလံုး အသင္း တစ္သင္းတြင္ ဒီေလာက္ ေဘာလံုပညာရပ္ အသင္းလုိက္ အတြဲညီညီ ကစားနုိင္မႈ ဒီေလာက္ရွိလိမ့္မည္ မထင္ခဲ့။ ဗီယက္နမ္ ေဘာလံုး အသင္းသည္ ဥေရာပ အဆင့္မီွ အသင္း တစ္သင္း ပင္ျဖစ္သည္။
ကစားပံုမွာ အာစင္နယ္မွ လူငယ္မ်ား အျမန္ေပး ကာ အတက္အဆင္း ကစားသလုိ ဆင္တူသည္။ တကယ္တန္း သူတုိ႔ကစားတာ နည္းမွန္သည္။ အာရွ ေဘာလံုးသမား တစ္ေယာက္ အေနႏွင့္ ကြင္း ၂ ပတ္ ၃ ပတ္ ေလာက္ ေျပးၿပီးပါက အေတာ္ ပင္ေမာေနၿပီ။ ေနာက္ၿပီ ခဏေလး ကစားရတာမဟုတ္ မီနစ္ ၉၀ တိတိ ကစားရတာ ဆုိေတာ့ တစ္ေယာက္တည္း အပင္ပန္းခံ ကစားတာမ်ိဳး လံုး၀မျဖစ္သင့္ဟု ထင္သည္။ ယခု ဗီယက္နမ္က အျမန္ေပးသည္၊ ေျခေထာက္ထဲ ေဘာလံုး ၾကာၾကာမထား အသင္းလုိက္ ေကာင္းသည္။ တစ္ဖက္လူ မကပ္ခင္ ေဘာလံုးကုိ ေပးေတာ့ ေဘာေပးလြဲတာ အျဖစ္နည္းသည္။ ေတာင္ပံႏွစ္ဖက္ တုိက္စစ္အား အထူးေကာင္းသည္။ ေနာက္တန္း အလယ္တန္း ေရွ႕တန္း အားလံုး နားလည္မႈရွိၿပီး အခ်ိတ္ဆက္မိသည္။
ဂိုးမရ ေသာ္လည္း လူတုိင္းပါးစပ္ျဖားမွာ ဗီယက္နမ္ ကြလုိ႔ တသသ ျဖစ္ရေလာက္ေအာင္ေကာင္းသည္။
စကၤပူဖက္မွ အထိုင္ကစားသည္. လူခ်သည္.. ဂိုးသမားတစ္ေယာက္သာ အရပ္ရွည္သျဖင့္ ေကာင္းသည္။
အဟတ္... စိတ္ဓာတ္ေရးရာလည္း တျခားဆီျဖစ္သည္။ သေရရဖုိ႔ မနည္းထိမ္း ကစားသြားသည္။
ျမန္မာေတြ အတူယူသင့္တာေတာ့ ဗီယက္နမ္ရဲ႕ ကစားနည္းကုိပါ။ အရပ္ေမာင္း လူလံုး အားျဖင့္ ျမန္မာ ေလာက္ရွိမည္ မထင္. သုိ႔ေပေသာ္လည္း ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္ေကာင္းရသလဲ ဆုိတာ..........

ေနာက္ပြဲ ကုိ စကၤပူေျမတြင္ ကစားရမည္ျဖစ္သည္။ ပြဲအေျခေန မည္သုိ႔ရွိမည္ ေစာင့္ၾကည့္ရဦးမည္။

ေရထုတ္ထားေသာ ေဒါက္ (DocK)

အခုရက္ပုိင္း အလုပ္ပါးဆုိ ေျပာကုိ မေျပာျခင္ဘူး။ အထက္ ေဖၚျပပါပံု ကုိသာ ၾကည့္ပါ။

အ၀င္နည္းလုိက္တဲ့သေဘာၤ။ ဒါေပမယ့္ လည္း ဒါေပမယ့္ေပါ့ဗ်ာ..ကမၻာနဲ အ၀န္း ျဖစ္ပြား

ေနတဲ့ ျပသဏာကုိ ခုတုန္းလုပ္ၿပီး ပုိစ္ တစ္ခု ျဖစ္ေအာင္ ေရးလုိက္ပါတယ္။

စီးပြားေရး ရုိက္ခတ္မႈ ေၾကာင့္ သေဘာၤက်င္းလည္း သေဘာၤ အ၀င္နည္းတယ္။

ကား၀က္ေရွာ့မ်ာ ကားအျပင္ နည္းေတာ့ ၀က္ေရွာ့ အလုပ္ သမားေလး ေတြ ေဘာက္စူး

နည္းတာေပါ့။ ခုလည္း ဒီလုိပဲ . ျပင္စရာ သေဘာၤမရွိေတာ့ အုိတီ လုိ႔ ေခၚတဲ့ ဟာႀကီး

မရေတာ့ဘူးေပါ့။ မ်ားေသာအားျဖင့္ သေဘာၤက်င္း အလုပ္သမားမ်ား ဘ၀ကအုိတီ အေပၚ

မွီခုိေနရပါတယ္။ တစ္ေန႔ အလုပ္ခ်ိန္ ၈ နာရီနဲ႔ ကေတာ့ ဒီစကၤပူ၊ ဒီေစ်း ဒီႏႈန္း၊ ဒီအ ေဆာင္ စားရိတ္ေတြနဲ႔ အိမ္ျပန္လႊဲဖုိ ေနေန သာသာ ထမင္း နပ္မွန္ေအာင္ ေခ်ြတာ ခ်ိဳးၿခံ ေနရတယ္။

(မွတ္ခ်က္ အုိတီသည္ ႏွစ္ဆ ရ၏)။

အထိနာဆံုးက က်ေနာ္ပါ။ ဘာလုိ႔လည္းဆုိေတာ့ အလုပ္ေလးဗန္းျပၿပီေတာ့ အုိတီယူ

ၿပီး ဘေလာ့ရတာေလ။ ခုေတာ့ အဟင့္..အဟင့္... စိတ္ကူးနဲ႔ပဲ ဘေလာ့နုိင္တယ္..

ကမၻာလံုးဆုိင္ရာ စီးပြားေရး က်ဆင္းမႈ

ဒီေန႔ မနက္ေစာေစာ
ရံုးကုိေရာက္တာနဲ႔ သိရတဲ့သတင္းက စိတ္မေကာင္းစရာပဲ။
ဒီဇင္ဘာ လကုန္ပုိင္းမွာ ပါမစ္သက္တမ္း ျပည့္ေတာ့မယ့္ က်ေနာ့္ company က
အတူေန သူငယ္ခ်င္းမ်ား အလုပ္လုပ္ခြင့္ ပါမစ္ မတုိးေပးေတာ့ဘူး ဆုိတာ
သိလုိက္ရတယ္. company က keppel ရဲ႕ လက္ေအာက္က ေလဘာဆပ္ပလုိင္း
နဲ႕ သေဘာၤျပင္ တဲ့ company တစ္ခုပါ ။ တကယ္ကုိ ထင္မထားခဲ့ပါဘူး ၊ သေဘာၤက်င္း
လုပ္ငန္းေတြ ကုိ ရုိက္ခတ္မယ္ မထင္မိဘူး ။ ေလာေလာဆယ္ ျမန္မာ ငါးေယာက္။
ေနာက္ထပ္ ဘယ္လုိေတြ လာမယ္ မသိေသးဘူး ။ အရင္က ပါမစ္ျပည့္လုိ႔ ျပန္မယ္ ဆုိ
မျပန္နဲ႔ လစာတုိးေပးမယ္ ဆက္လုပ္ပါဦး၊ မင္းကုိ ဖုိမင္ရာထူးေပးဖုိ႔ ရွိတယ္ စဥ္းစားပါဦး
ဘာညာ နဲ ေခ်ာ့ေျပာတယ္ ။ အခုေတာ့ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ကုန္ၿပီ။ လတ္တေလာ စီးပြားေရး
ျပသနာ မွာ စကၤပူ က ေတာ္ေတာ္ အထိနာတယ္ ထင္တယ္..
ေအာ္..... က်ေနာ္လား .. အင္း...ဟုတ္ကဲ့.. ဘေလာ့လုိ႔ ေကာင္းေနတုန္းပါ..:P...

ေဒါက္ထဲက သေဘာၤ

ဒီျမင္ကြင္း ကုိ စိတ္ကူးနဲ႔ ဓာတ္ပံု ရိုက္ေနတာ ၾကာၿပီ ။
ဒီေန႔မွပဲ အမိအရ ရိုက္နုိင္တယ္။ ကမ္းကပ္ၿပီး ျပင္တဲ့ သေဘာၤကုိ
ခဏသြားရင္းနဲ႔ အေတာ္ျဖစ္သြားတယ္ ။ ေရးျပတာထက္စာရင္
ပံုတစ္ပံုကေန ေတာ္ေတာ္ဖတ္လုိ႔ ရမယ္ထင္ပါတယ္ ။

အ လုပ္ ခြင္ ျမင္ ကြင္း (၂)

အ လုပ္ ခြင္ ျမင္ ကြင္း (၁)

အမွတ္တရ ငယ္ငယ္က

က်ေနာ္ငယ္ငယ္က လက္ပန္းက်င္း ဆုိတဲ့ ရြာေလးက အလယ္တန္းေက်ာင္း
(ယခင္အေျခခံပညာ မူလတန္းေက်ာင္း၊ ယခု အေျခခံပညာအလယ္တန္းေက်ာင္း)
မွာ ပညာသင္ ၾကားခဲ့ပါတယ္ ။ (က်ေနာ္တုိ႔ ဆရာ ဦးၾကည္၀င္း ေျပာသလုိဆုိရင္
ပညာရည္နုိ႔ ေသာက္စုိ႔ခဲ့တယ္ေပါ့ဗ်ာ) အဲဒီရြာ ေလးမွာ နန္းထိုက္ ေခၚ နန္းႀကီးကုိက္၊
မင္းညြန္႔ ေခၚ ဟံသာပု ၊ ဆန္း၀င္း ေခၚ ငနီ ဆုိၿပီး သူငယ္ခ်င္း သံုးေယာက္ရွိတယ္ ။
ဒီအမည္နာမ မ်ားကုိ ဆရာႀကီး ဦးေရႊမန္း မွေပးခဲ့ပါတယ္ ။ ဆရာႀကီးဦးေရႊမန္း
ကိုေတာ့ ဆရာဦးၾကည္၀င္းကပဲ လက္ပန္က်င္းေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕ ပညာေရးဖခင္ လုိ႔
အမည္ေပးပါတယ္ ။ ဘာလုိ႔လည္းဆုိေတာ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း ပညာသင္ၾကား
ေရးမွ အစုိးရအသိမွတ္ျပဳ လက္ပန္က်င္း အေျခခံပညာမူလတန္းေက်ာင္း အျဖစ္
က်ိဳးစား တည္ေထာင္သူ၊ ေနာက္ဆံုး အလယ္တန္း ခြဲဖက္ ပြင့္တဲ့ အထိ ေက်ာင္း
အုပ္ႀကီး အျဖစ္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ၿပီး ဒီရြာေလးရဲ႕ ပညာေရးကုိ ဖြံ႕ၿဖိဳး ေစခဲ့သူမုိ႔ပါ။
က်ေနာ္တုိ႔ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေတြလည္း မူလတန္း (ပုဆုိးလြယ္သုိင္း အရြယ္) မွစ
အဌမတန္း (လူပ်ဳိေပါက္ အရြယ္) အထိ လည္တြဲ ညီညီ အတူသြား အတူစား
(အစားဆက္တူ) ေနလာခဲ့ၾကတယ္ ။ အခုေတာ့ သူတုိ႔ေတြက ရြာမွာ (တုိ႔တစ္ေတြက
တုိ႔ရြာမွာေန) ဆုိသလုိေပါ့။ အျခားသူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္တဲ့ ပထမဆံုးပဲခြဲစက္နွင့္
အ၀ီစိတြင္းပိုင္ရွင္ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း၏သား စုိးၿငိမ္းေအာင္ ေခၚ ပိုးစိ ၊ ဦးဆန္းေမာင္သမီး
ဥမၼာေခ်ာ၊ ဖုန္းဖုန္းမွာ ေက်ာက္ထုတ္ရွိတယ္ ယံုပါကြယ္ ဆုိတဲ့ သိခ်င္းနဲ႔ ရြာဇာတ္
မွာ နာမည္ ႀကီးတဲ့ ဦးသန္းရွိန္ သမီး ျဖဴတင္၊ အခုေတာ့ ဆရာမ လုပ္ေနတဲ့ ျမင့္ျမင့္ခုိင္၊
ေနထက္လင္းကုိ အရမ္းႀကိဳက္တဲ့ တင္ျမင့္ခုိင္ ေခၚ ၾကြက္မ ၊ ၇ တန္း ၈ တန္း ၉ တန္း
၁၀ တန္း နဲ႔ ဘြဲ႕ရသြားေသာ ယခု ကေလးကိုယ္စီ နွင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကုိ
သတိရလုိက္တာ ။ အမွတ္တရ ငယ္ငယ္က ေမ့မရႏုိင္ပါ။

လက္ပန္က်င္းဆုိတာ ရြာတန္းရွည္ ရြာအမ်ိဳးစားထဲမွာ ပါပါတယ္ ။
ေက်ာက္ပန္းေတာင္း ၿမိဳ႕ ကေန ၁၂ မုိင္ ေလာက္ေ၀းတယ္လုိ႔ ေျပာၾကတာပဲ ။
ရြာကေန ေနာက္တြဲပါထြန္စက္ (ၿမိဳ႕ျပတြင္ အမႈိုက္ကား) ကုိစီး ၿပီး သြားရင္
ေက်ာက္ပန္းေတာင္းၿမိဳ႕ကုိ ၄ နာရီေလာက္ေမာင္းရတယ္ ။ (ကားတာယာဖိနပ္
၂ ရံေတာ့မကုန္ပါ)။ က်ေနာ္တုိ႔ရြာရဲ႕ အေရွ႕ ဖက္မွာ ေအးျမၾကည္လင္တဲ့
(ငယ္ငယ္က ငါးဖမ္းေနၾက) ေတာင္က် ေခ်ာင္းေလး ရွိတယ္။ အမ်ားသိတဲ့
မႏၱေလးတိုင္း ၾကက္ေမာက္ေတာင္ဆည္ႀကီးမတည္ေဆာက္ခင္က ဒီေတာင္က်
ေခ်ာင္းဟာ ေရစီး အလြန္သန္တယ္လုိ႔ အသက္ ၈၀ ရွိ လူႀကီး သူမ မ်ားက
ေျပာပါတယ္ ။ ၂၁ ရာစုထိ ဒီေခ်ာင္းကေလး ရွိေနပါတယ္။ ရြာရဲ႕ အသက္ေသြးေၾကာ
ဆုိရင္လည္း မမွားပါဘူး ။ ေျပာဦးမယ္ဗ်ာ အခုန ဆရာ ဦးၾကည္၀င္း ကုိသတိရတာနဲ တစ္ဆက္တည္းဆရာ့အေၾကာင္း ေျပာရဦးမယ္ ။ ယခင္က ဆရာဟာ ရြာမွာ
တယ္လီဗီးရွင္း ေခၚ တီဗြီျပတယ္။ မ်ားမၾကာခင္ ေခတၱ္ ေရစီးေၾကာင္း အတုိင္းေပါ့
ဗြီဒီယို သုိ႔ ေျပာလဲျပသပါတယ္) ယခုအခါ ေက်ာက္ပန္းေတာင္း ၿမိဳ႕သုိ႔ ေျပာင္းေရႊ႕
ကာ ၉တန္း၊ ၁၀တန္း ေက်ာင္းသားမ်ား အား ေဘာ္ဒါ ဖြင့္ရ်္ စာျပပါတယ္။
ဆရာက ရပ္ေရး ရြာေရး ဆုိေလာ္စပီကာ (ဓာတ္စက္) ကုိဖြင္ၿပီး ဟန္ပါပါ ဟစ္ပါ
တယ္(ရပ္ေရးရြာေရးဆုိ မုိက္ခဲမယ္ဆုိတာ ဆရာေပါ့) အခုေတာင္ နားထဲမွာ
ဆရာ့အသံ ၾကားေရာင္ ေနပါတယ္ “လက္ပန္က်င္းေရႊၿမိဳ႕ ေတာ္မွာ ေနထုိင္ၾက
ကုန္ေသာ ရြာမိ ရြာဖ အေပါင္းတုိ႔ ခင္မ်ာ့...” ဒီလုိ ဒီလုိ။ ငယ္ငယ္က ေက်ာင္းမွာ
နွစ္စဥ္ မိဘဆရာ ေတြ႔ဆံုညွိနိဳင္းပြဲနဲ႔ တစ္နွစ္တာ ပညာရည္ခ်ြန္ဆုေပးပြဲေတြမွာ
လည္း ဆရာက အစီစဥ္ ေၾကညာ သူပါ ။ ဒီေလာက္ ေ၀းလံေခါင္းပါတဲ့ အရမ္မွာ
ဒီလုိ အစီစဥ္မ်ားကုိ ဆရာကဦးစီး ဦးရြက္ ျပဳခဲ့ကာ နွစ္စဥ္မျပတ္ က်င္းပခဲ့ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဆရာဟာ ရြာအတြက္ ေပးဆပ္သြား တာေတြကုိ လူေတာ္ေတာ္
မ်ားမ်ား မသိၾကပါဘူး ။ ၿမိဳ႕ျပ ေလလွိဳင္းေ၀းတဲ့ ေဒသေလးက ေလးတန္း ငါးတန္း
ေလာက္သာ ပညာသင္ခဲ့ရရွာ တဲ့ က်ေနာ္တုိ႔ မိဘေတြရဲ႕ ေခါင္းထဲကုိ ပညာေရး
ဆုိတဲ့ စကားလံုး အႀကီးႀကီးေတြ ပစ္ထည့္တာ ဆရာပါ ။ ကေနာ္တုိ႔ကုိ
“ယေနလူငယ္ ေနာင္၀ယ္ လူႀကီး ၊ အနာဂတ္မွာ တုိင္းျပည္တာ၀န္ ပခုံုးေျပာင္း
ထမ္းေဆာင္ရမယ့့္ နုိင္ငံသားေကာင္းေတြ” လုိ႔ တစ္ဖြဖြေျပာခဲ့တာ ဆရာပါ။
စာသင္ေနရင္းနဲ နုိင္ငံျခားကုိ ကုိယ္တုိင္သြားရ သလုိခံစားရေအာင္ ေျပာျပတတ္
တာ ဆရာပါ ။ ဆရာဟူသည္ စာကုိလည္းသင္ လူကုိလည္းျပင္ ဆုိတဲ့ ေဆာင္
ုုပုတ္ နဲအညီ ေက်ာင္းစည္းကမ္း ရြာစည္းကမ္း ေကာင္းေအာင္ ငါတုိ႔ လြတ္လပ္ေရး
ဖခင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ဘယ္လုိ မွာခဲ့တာ၊ နုိင္ငံႀကီးသား ေတြက ဘယ္လုိ
ဘာေၾကာင့္ ဆုိၿပီး ေျပာျပနုိင္ေအာင္ စာေပနဲ ဗဟုသုတ ျပည့္စံုပါတယ္။
ရြာသားဆုိၿပီး အားငယ္မေနရေအာင္ ပညာဆုိတာဘယ္လုိ လက္နက္ ျဖစ္တယ္
ဆုိတာ တစ္ဖြဖြ ေျပာပါတယ္ ။ ၅ တန္းကေန ၈ တန္းႏွစ္ အထိ ဆရာ လက္ေအာက္
မွာ ႀကီးျပင္းခဲ့တာ အရမ္း တန္ဖိုးရွိိပါတယ္။ ဆရာေျပာတဲ့ လက္ပန္က်င္း ေရႊၿမိဳ႕
ေတာ္ႀကီး တုိးတက္ဖို႔ တပည့္ စဥ္းစားတတ္ေနပါၿပီဆရာ။ ဆရာက်န္းမာပါေစ ။
ဆန္း၀င္း(ေက်ာက္ပန္းေတာင္း)

သေဘာၤျပင္သည္ အပိုင္း (၄)

အခုျမင္ရတာ Dry Dock ေဒါက္ထဲက သေဘာၤပါ ။ သဘာ၀ကန္းေျခ ကုိ အားျပဳၿပီး

တည္ ေဆာက္ထားတဲ့ Dry Dock ။ ပင္လယ္ဖက္ျခမ္းမွာ Dock Gate ေခၚတဲ့

ေရတခါး ရွိတယ္ ။ ေရတံခါးကုိဖြင့္ ေရသြင္း ၿပီးရင္ သေဘာၤကုိ Air winch နဲဆြဲတယ္

Boat ေလးေတြနဲ တြန္းၿပီး Guite line အတုိင္း ေဒါက္ထဲကုိ သြင္းပါတယ္ ။ သေဘာၤ

ေဒါက္ထဲေ၇ာက္ေတာ့ေရတခါး ကုိျပန္ပိတ္ ေရကုိ Pump နဲ ျပန္ဆုပ္ ထုတ္ပါတယ္ ။

အခုျမင္ေနရတဲ့ သေဘာၤက Tanker အမ်ိဳးစား၊ ဆီတင္ တဲ့သေဘာၤ ။ ၂၀၀၃ ခုနွစ္က

လုပ္တာဆုိေတာ့ အားလံုး အေကာင္းတုိင္း ပဲရွိ ေသးတယ္။ ရက္ကလည္း သိပ္မၾကာဘူး

၁၅ ရက္ေလာက္ပဲ ။ ေဒါက္ထဲကုိ သေဘာၤေရာက္တာနဲ အလုပ္မ်ားၿပီပဲ ။ Painting

Company က ေဆးအေဟာင္းခြာ ေဆးသုတ္တယ္ ။ Steel Repairing company က အေဟာင္းမ်ားျဖတ္ေတာက္ ကာ အသစ္ျပဳျပင္။ Mechanery က စက္ေတြ ေမာ္တာ

ေတြျပင္တယ္ ။ သေဘာၤကုိ ေမာင္းနွင္တဲ့ Engine ေတြျပင္တယ္ ။ ဆီ ထုတ္သြင္းတဲ့

Pump ေတြ ။ သေဘာၤကုိပင္လယ္ျပင္မွာLevel ခ်ိန္ညွိတဲ့ ေရထုတ္သြင္း တဲ့ pump

ေတြျပင္တယ္ ။ Piping Company က Oil line, Gas line, Air line, Hydraulic line

ေတြ ျဖဳတ္တပ္ ျပင္ဆင္တယ္ ။ ပ်ားပန္းခတ္ေနတဲ အလုပ္ သမားေတြ Company

ေပါင္းစံုက အျမန္ဆံုးၿပီးေအာင္ တြန္းအားေပး ၿပီးလုပ္ခိုင္းၾကတာေပါ့ ။ ဒီေတာ့ လည္း

အႏၱရာယ ္အရမ္း မ်ားတယ္။ ဒါေပမယ့္ Safety ဆုိၿပီး အနီ၀တ္စံုနဲ အဖြဲ႔ ရွိ တယ္ ။

Work place safety အေၾကာင္း မနက္အလုပ္မစခင္ မွာ ေျပာတယ္ ။ လုိက္နာ ရမယ့္

စည္းကမ္းခ်က္မ်ား နဲ ဆုေပး ဒဏ္ေပး စနစ္ကုိလည္း သံုးပါတယ္ ။ အလုပ္မွာ Personal

Protective Equipment ဆုိတဲ့ helmet, Safety glass/spec, Safety Boot/shore,

Body harness, Ear plug စံုေနတာပဲ အဲဒါေတြ ျပည့္စံုမွ အလုပ္လုပ္ရတယ္ ။

သနားစရာေကာင္းတဲ့ ျမန္မာျပည္ က အလုပ္သမားမ်ားက်ေတာ့ Grinding သမားလည္း

ဘာ အကာမွမပါဘူး ။ Welding သမားလဲ ဒီတိုင္း ေဆာ္တာပဲ ။

ေအာ္... ကုိယ္ျဖစ္ကုိယ္ခံစနစ္ နဲ႔တူတယ္ ။

စက္ပစၥည္းနဲပတ္သက္ၿပီး >

အလုပ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ Air Pressure ေလအားကုိသံုးတယ္ ။

winch ၀န္ခ်ီစက္ ေတြ၊ Crane ကရိန္းေတြ လည္ပတ္ရာမွာ ေလအားကုိ သံုးတယ္။

Welding ၀ရိန္ ကုိ ညီေအာင္ တုိက္စားရာမွာ သံုးတဲ့ Grnding mechane ေတြလည္း

Air pressure ပဲ ။ သေဘာၤမွာ ေဆးအေဟာင္းမ်ား ၊ သံေခ်းခြာခ် ရာမွာ လည္း

Air pressure ကုိပဲ သံုးတယ္ ။

မုိးေပၚကုိ ထုိးထြက္ေနတဲ့ ကရိန္းေတြ ၊ ကုန္ပစၥည္း တန္ခ်ိန္ အမ်ားၿပီးတင္နုိင္တဲ့

Hydraulic နဲေမာင္နင္တဲ့ ကားကရိန္းမ်ား စက္မႈ အေျခခံ ပစၥည္းေတြ ေပါမ်ားေတာ့

အလုပ္လုပ္ရတာအရမ္းေကာင္းတယ္ ။ မနုိင္မနင္းသယ္၇တာ တစ္ခုမွာ မရွိဘူး ။

မ်ားလုိက္တဲ့ အလုပ္သမားေတြ ကလားေတြ ။ ဘဂၤလားေတြ ၊ ဖိလစ္ပုိင္ေတြ ၊

တရုတ္ေတြ ရုိက္သတ္လုိ႔မကုန္ဘူး ။

တစ္ခါတစ္ေလမ်ား ေတြးမိပါတယ္ ျမန္မာျပည္မွာ ဒီလုိလုပ္ငန္းခြင္ ရွိရင္

က်ေနာ္တုိ႔လုိ ျမန္မာေတြ သူမ်ားနုိင္ငံထြက္ အလုပ္လုပ္ စရာ မလုိေတာ့ဘူးေပါ့ ။

အဲဒီလုိ ႀကီးမားတဲ့ နိုင္ငံျခားရင္ႏွီးျမဳတ္ႏွံမႈ ေတြ ရရွိဖုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္ ။

ကမၻာနဲ ဆက္ႏြယ္တဲ့ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ား ထူေထာင္နုိင္ဖုိ႔ တည္ၿငိမ္တဲ့ နုိင္ငံေရး

ခုိင္မာ မွန္ကန္တဲ့ ဥပေဒ ၊ တုိင္းျပည္ကုိ ခ်စ္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ ေကာင္းေပၚေပါက္

ဖုိ႔ ေမ်ာ္လင့္မိပါတယ္ ။

ဟား ဟား ...

ေရးရင္နဲ လမ္းလြဲသြားလုိ႔ ေတာ္ၿပီ.......ရပ္လုိက္ၿပီ ။

လက္ က် ရာ ေရး လုိက္ တယ္

ဒီရက္ပုိင္း ဘာလုပ္ျဖစ္လဲဆုိေတာ့..
gtalk မွာ စကားေျပာတာ ကုိ ေလွ်ာခ်ျဖစ္တယ္ .
ဘေလာ့ကုိ ဖြင့္ၾကည့္တဲ့ အေရ အတြက္လဲ ေလွ်ာ႕က်သြားတယ္ ။
ဟုိလုိလုိ ဒီလုိလုိ အေတြးေတြလည္း သိပ္မရွိေတာ့ဘူး ။
မယ္လုိဒီေမာင္ရဲ ပုိစ္တစ္ခု ကလည္း အင္အားေတြ နဲ အျမင္ကုိ ရွင္းလင္းေစတယ္ ။
အိမ္ (ရြာ) ကို ဖုန္ေခၚျဖစ္သြားၿပီ အေမနဲ စကားျပာျဖစ္တယ္ ။
အေမ့အသံၾကားရရံုနဲ အေမ့ရင္ခြင္ထဲ ေရာက္ေန သလုိ ခံစားရတယ္ ။ ေအးျမတယ္ ။
ညီငယ္ကုိလည္း လမ္းေၾကာင္းတစ္ခု ခ်ျပနုိင္ခဲ့တယ္ ။

ဒီေန႔..ဘာလုပ္ျဖစ္လဲဆုိေတာ့..
လက္ရွိ ကုမၼဏီက က်ေနာ့္ အလုပ္ေတြ တစ္၀က္ေလာက္ ၿပီးသြားတယ္..
ဒီေတာ့ နည္းနည္း ေခါင္းေအးသြားတယ္.

ဒါနဲ ဘေလာ့လစ္ထဲက အေပၚဆံုးက ဘေလာ့ကုိ ဖတ္ၾကည့္တယ္..
သတင္းတစ္ခု.. စိတ္မေကာင္းစရာသတင္းတစ္ခု ကုိ ဖတ္မိတယ္ ။
ေတြးေတြးၿပီး ရင္ထဲ နင့္ခနဲ ေနသြားတယ္ ။ မျဖစ္သင့္တာေတြ ျဖစ္ကုန္ၿပီ လုိ႔လည္း ခံစားရတယ္ ။

ညေနေရာက္ေတာ့
မစ္(စ္) သြန္းသြန္း ဘေလာ့ကုိ ၾကည့္တယ္ ။ ဖတ္လုိ႔မရဘူး ။
ေနာက္ၿပီး ေတာင္ေပၚသားေလး ဘေလာ့ကုိ သြားၾကည့္တယ္ ။ ဖတ္လုိ႔မရဘူး ။
မခိုင္ျဖဴေဇာ္ ဘေလာ့ကုိ ဖြင့္ၾကည္တယ္ ။ ပုိစ္အသစ္ေတြဖတ္လုိ႔မရဘူး ။ ဘာလုိ႔လည္း မသိ ။
ျမန္မာ ၀ီကီကုိေ၇ာက္တယ္ ။ မက္ထရုိပုိလိတန္ ဘေလာ့ကုိေရာက္တယ္ ဗဟုသုတစံုတဲ့ ဘေလာ့တစ္ခုပဲ ။

အခု အလုပ္မွာ ၉ နာရီ အုိတီယူတယ္ ၀ီကီ ကုိ နည္းနည္ပါးပါး ၾကည့္တယ္ ။စိတ္ထဲ တစ္ခုခု ျဖစ္ေတာ့ေနတယ္ ။ ျပန္ေတာ့မယ္ ။

ခ်စ္ေသာ ဘေလာ့ (Blog)

က် ေနာ္ ေလ ဘ ေလာ့ ေတြ ထဲ မွာ ဆန္း ၀င္း ဆုိ တဲ့ က် ေနာ့္ ဘ ေလာ့ ေလး ကုိ အ ခ်စ္ ဆံုး အ ႀကိဳက္ ဆံုး ပါ ။ ဘာ လုိ႔ လည္း ဆုိ ေတာ့ ဒီ ဘ ေလာ့ ေလး ျဖစ္ ေျမာက္ လာ ဖုိ႔ နား မ လည္ ပါး မ လည္ အ လုပ္ ပ်က္ အ ကုိင ္ပ်က္ ရူး သြပ္ ခဲ့ တာ ေလ ။ သူ မ်ား ေတြ ေရး သ လုိ ေရး ျခင္ တာ ။ ျမန္မာ ျပည္ သူ /သား ေတြ ေနာင္ လာ ေနာင္ သား ေတြ အတြက္ GENERAL information ေပး ျခင္ တဲ့ ဘ ေလာ့ ဂါ အကုိ အစ္မ ေတြ ရဲ႔ ေမတၱာ ေစတနာ ေရာင္ ျပန္ ဟပ္ ၿပီး ရ လာ တဲ ဘေလာ့ ေလး မုိ႔ ပါ ။

က် ေနာ့္ ဘ ေလာ့ ေလး ကုိ - အ ၿမဲ မ ျပတ္ အား ေပး ေသာ - မည္ သူ မွန္း မ သိ ခင္ က တည္း က အကုိႀကီး လုိ႔ ေခၚ ေ၀ၚ ႏႈတ္ က်ိဳး ခဲ့ ေသာ၊ မ အား လပ္ တဲ့ ၾကား က လာ ေရာက္ လည္ ပတ္ အား ေပး ေသာ Dr.Nyan . တစ္ ေျဖး ေျဖး ႏွင့္ မည္ သူ မည္ ၀ါ မွန္း သိ လာ ေသာ အစ္မ ေဒၚ ၀ါ၀ါ ခုိင္မင္း (ေလး စား မႈ ျဖင့္ ေခၚ ပါ သည္)။ ဘ ေလာ့ နွင့္ ပတ္ သက္ လာ ရင္ ေမး ျခင္ တာ ေမး ႏုိင္ ေသာ MBS က ကုိ ပီ ေက ၊ ေတာင္ ေပၚ သား ေလး ကုိ စုိး မင္း ထုိက္ ၊ အၿမဲ အ လည္ လာ အား ေပး ေသာ အစ္မ မသက္ဇင္ ၊ ဘ ေလာ့ အ စ က အ ခက္ ခဲ မ်ား ကူ ေျပာ ေပး ေသာ မစ္ (စ္) သြန္း သြန္း၊ ေနာက္ ထပ္ အ မ်ား ႀကီး ပဲ ဗ်ာ - အ ျခား ဘ ေလာ့ ဂါ သူ ငယ္ ခ်င္း မ်ား အား လံုး လဲပါပါတယ္ ဒီကေန ေက်း ဇူး တင္ ေၾကာင္း ေျပာ ပါ ရ ေစ ။

ကုိယ္ တုိင္ ဘေလာ့ေလး ျဖစ္ေျမာက္ လာမွ ေတာ္ရံု တန္ရံုနဲ႔ ပုိစ္ တစ္ခု ျဖစ္လာဖုိ႔ မလြယ္ဘူး ဆုိတာ သိလုိက္ ရတယ္ ။ ေပးလုိက္ ရတဲ အခ်ိန္ေတြ ေလ ။ က်ေနာ္ေတာ့ ဒီေနထိ ပုိစ္ တစ္ခုကုိ ႏွစ္ရက္ သံုးရက္ မေရးဖူး ေသးဘူး ။ ကုိယ္ပုိင္ ကြန္ပ်ဴတာ မရွိတာကို အေၾကာင္း ျပထားတာပါ ။ ဆုိင္ ေတာ့ မဆုိင္ပါဘူး ေနာ္။ လာ ျခင္ ရင္ အနီးေလး ရယ္ေနာ္ ။ ဒါေပမယ့္ ရင္ထဲမွာ ဘေလာ့ရွိတယ္ ။ ဘေလာ့ကုိ ခ်စ္တယ္ ။ ဘေလာ့ ေလာ့က ကုိခ်စ္တယ္ ။ အဲဒါ တစ္ကယ္ပါ ။

အခု က်ေနာ္ --
အ လုပ္ လုပ္ ရင္းနဲ႔ part time ေက်ာင္း တက္ ျခင္ လုိ႔ ျပင္ ဆင္ စ ရာ ေလး ေတြ ျပင္ ရ ဦး မယ္ ။ ေက်ာင္း ကုိ apply လုပ္ ဖုိ႔ ရယ္ ဘာေတြ ဘယ္လုိ ဆုိတာ ဂဃနဏ သိေအာင္ လုပ္ရ ဦးမယ္ ။ အခု လာမယ့္ april မွာ တက္ျဖစ္ျခင္တယ္ ။ အလုပ္ ကုိ လည္း ဖိလုပ္ ေပးလုိက္ ဦးမယ္ သေဌး သေဘာက်ေအာင္ ။

အလုပ္မ်ား ေၾကာင္း၊ အမွန္ တကယ္ မအား ေၾကာင္း ႀကိဳ တင္ အသိေပး ျခင္းလည္း တစ္မ်ိဳး ေပါ့ဗ်ာ. ေနာက္ပီး စိတ္ကူး တစ္ခုရွိ ေသးတယ္။ ကြန္ပ်ဴတာ ၀ယ္ၿပီး မွ အားရပါး႔ရ ၊ မအိပ္ပဲ ဘေလာ့ပစ္ ဦးမယ္ ။ ဂါဂါ တုိ႕ ဘယ္ေျခ လွမ္းရင္ ဘယ္ေျခ ၊ ညာေျခလွမ္းရင္ ညာေျခ ၊ ဘေလာ့ေရစီး ရဲ႕ သံစဥ္နဲ အတုိင္း ခ်ီတက္ မယ္ ။