သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ပုိ႕လုိက္တာ.. ဖတ္ၾကည့္ပါဦး..
ပံုျပင္ေလးပါပဲ…
ဟုိးေရွးေရွးတုန္းက လိပ္မိသားစုတစ္စုဟာ ေပ်ာ္ပြဲစားထြက္ဖုိ႕ျပင္ဆင္ၾကပါတယ္။ သဘာ၀ကုိက ေႏွးေကြးတဲ့လိပ္ေတြဟာ ေပ်ာ္ပြဲစားထြက္ဖုိ႕ျပင္ဆင္ၾကတာ..၇ ႏွစ္ေတာင္ၾကာ ပါသတဲ့.. စားစရာေသာက္စရာေတြ စုမိေတာ့ လိပ္မိသားစုဟာ အိမ္ကထြက္လာၿပီး သင့္ေတာ္ တဲ့ ေနရာကုိရွာေဖြၾကပါတယ္။ ၂ ႏွစ္အၾကာမွာ သူတုိ႕အတြက္ အေကာင္းဆံုးေနရာတစ္ခုကို ရွာေတြ႕သြား ၾကပါတယ္။
အဲဒီေနရာေလးမွာ သန္႕ရွင္းေရးလုပ္တာတုိ႕ ေပ်ာ္ပြဲစားအတြက္ စားစရာ ေသာက္စရာေတြ ျခင္းေတာင္းထဲကထုတ္ၿပီး ျပင္ဆင္ၾကတာ တုိ႕ကို ၆ လ အၾကာမွာ ၿပီးဆီးသြားၾကပါတယ္။
အင္း..အဲဒီအခါၾကမွ ဆားေမ့က်န္ခဲ့တာကိုသိလုိက္ရပါတယ္တဲ့။ ဆားမပါတဲ့ေပ်ာ္ပြဲစားဟာ ဘယ္ လုိမွ ေကာင္းမွာ မဟုတ္ဘူ လုိ႕အားလံုးက ထင္ၾကတယ္။ ဒီကိစၥ ကိုေဆြးေႏြးတုိင္ပင္ ၾကၿပီး သူတုိ႕ထဲမွာ ငယ္ရြယ္ၿပီး သြက္လက္သန္မာတဲ့ လိပ္ကုိ တာ၀န္ေပးလုိက္ၾကပါတယ္။
ဒီလိပ္ကေလးဟာ မိသားစု အလယ္မွာ လွိမ့္ပိန္႕ၿပီး ငိုယုိပါေတာ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့လည္း အားလံုးကေတာင္းဆုိတာေၾကာင့္ ကတိတစ္ခုေတာင္းၿပီး သြားမယ္လုိ႕ သေဘာတူပါတယ္။
သူေတာင္းတဲ့ကတိကေတာ့ ဘယ္သူမွ သူျပန္မေရာက္မခ်င္း အစားအေသာက္ေတြ မစားပါဘူး ဆုိတဲ့ ကတိပါပဲ။ တစ္မိသားစုလံုးကသေဘာတူလုိက္ေတာ့မွ လိပ္ကေလး ထြက္သြားပါေတာ့တယ္။
ဒီလုိနဲ႕ သံုးႏွစ္ၾကာတဲ့အထိလိပ္ကေလးျပန္ေရာက္မလာပါဘူ။ ေလးႏွစ္.. ငါးႏွစ္..ေျခာက္ႏွစ္… ခုႏွစ္ေျမာက္တဲ့ေန႕မွာေတာ့ အသက္အႀကီးဆံုးလိပ္က ဗုိက္ဆာတဲ့ဒဏ္ကို မခံႏုိင္ရွာေတာ့ဘူး။
ဒါေၾကာင့္ သူစားေတာ့မယ္လုိ႕ေျပာၿပီး အသားညွပ္ေပါင္မုန္႕ကုိ ဖြင့္လုိက္ပါေတာ့တယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ.. လိပ္ကေလးဟာ သစ္ပင္ေနာက္နားကေန ရုတ္တရက္ထြက္လားၿပီး ေအာ္ေျပာ လုိက္ပါတယ္။
ေတြ႕လား!! သားကုိေစာင့္ၾကမွာ မဟုတ္ၾကဘူးဆုိတာ သိသားပဲ။ ေတာ္ၿပီ… သြားမယူ ေတာ့ဘူး……. ။ ။ ။
** လူတစ္ခ်ိဳ႕ဟာ အျခားသူေတြကုိ ကုိယ္ေမွ်ာ္လင့္ထားသလုိ လုပ္ေပးဖုိ႕ ေစာင့္ေမွ်ာ္ရင္းနဲ႔ပဲ ကိုယ့္အခ်ိန္ေတြကို ျဖဳန္းပစ္တတ္ၾကပါတယ္။ သူမ်ားေတြ ဘာလုပ္သလဲ ဆုိတာကို အေလးထား စိတ္၀င္စားေနရတာနဲ႔ပဲ ကိုယ့္အတြက္ေတာင္ဘာမွ မလုပ္ျဖစ္လုိက္ၾကဘူး **
No comments:
Post a Comment