ၾကည္ျပာ..နင္တစ္ေယာက္တည္း ဘာေတြသေဘာက်ၿပီး ၿပံဳးေနတာလဲ.
ဒီလုိပါပဲဟာ.. နင္ကလဲ စပ္စုလုိက္တာ.
လမ္းသြားတဲ့ လူေတြက နင့္ကုိ ၾကည့္ေနၾကတယ္.
ဟင္..ဟုတ္လား..အမေလး ရွက္လုိက္တာ.
ေတာ္ေသးတယ္.ရွက္လုိ႔..ဒီမွာ ေရျပည့္ေတာ့မယ္.
ေအာ္..ဟုတ္သားပဲ..ေက်းဇူး.သူငယ္ခ်င္း ေတာသားေလး.
ေျပာရင္းဆုိရင္းပင္ ေရပံုးသစ္ႏွင့္လဲလွယ္ကာ ေရျပည့္ပံုးအား ဆြဲသြားသည္။ ေရဘံုပုိင္ငုတ္မွ ေရသည္ ေျဖးညင္းစြာ က်ေန၏။ ရာသီဥတုက ပူေပမယ့္ တမာရိပ္မွာ ထိုင္ေစာင့္ရလုိ႔ အပူသက္သာ၏။ ေနပူထဲ ေရဘံုပိုင္မွေရကုိ ေစာင့္သယ္ရတာ လြယ္ေတာ့ မလြယ္ကူ။ အခန္႔မသင့္က ဖ်ားနုိင္သည္။ ေရသယ္ရလုိ႔ လက္ပ်င္ေအာင့္နုိင္သည္။ ဒါေပမယ့္ ၾကည္ျပာကေတာ့ က်န္းမာသည္။ အဟုတ္ သန္မာသည္။ တခုပဲဆုိးတာ လူကုိ စကားလာလာေျပာ ၿပီးေတာ့ နင္နားမလည္ပါဘူးနဲ႔ လုပ္သြားတာ မ်ားေနၿပီ. ဒီေန႔ေတာ့ အျပတ္သက္ ေမးမွျဖစ္မယ္။
ျမန္လုိက္တာ..ေျဖးေျဖးသယ္ပါ ခါးနာေနဦးမယ္.
အလဲ..စိတ္ပူတယ္ေပါ့ ဒါဆုိ လာကူသယ္ေပးေလ.
အင္း . ျဖစ္ပါတယ္. !
ေလသံက အားမရွိလုိက္တာ ျဖစ္-ပါ-တယ္ တဲ့..ဟြန္း.
နင္ ငါေမးတာ မေျဖေသးဘူးေနာ္.
ဘာလဲ.
အခုန ဘာလို႔ တစ္ေယာက္တည္း ၿပံဳးေနတာလဲ.
ေအာ္..ဒါလား.. ဒီေန႔ ေမာ္တာသံ မၾကားရဘူးေလ။ အဲဒါ ေပ်ာ္လုိ႔ေပါ့.
ၾကည့္. နင္ကေတာ့ .
ဘာလဲ.
အဲဒီ ေမာ္တာ ကိစၥေလ. ရွင္းဦး ငါ ေခါင္းမူးလာပီ.
ေအာ္ ဒါလား. ဒါကိုရွင္းမျပခင္ နင္ ေရဘံုပိုင္ကုိ ေသခ်ာၾကည့္ .
ဘာလို႔လဲ..
စကားမမ်ားနဲ႔ ေသခ်ာၾကည့္ ဘာကုိျမင္လဲ..
ဟ. နင္ကလဲ ေရက်ေနတာ ျမင္တာေပါ့.
ေအး ေရက်ေနတယ္. ဟာ..!!! ေရျပည့္ေတာ့မွာပါလား. ကဲ .သူငယ္ခ်င္း ေတာသားေလး ေရျပည့္ေနပီ.
ေဘးကိုဖယ္. ေရသယ္ရမယ္။
အင္းအင္း.. လုပ္လုပ္.. ငါေစာင့္ေနမယ္။
ခဏေန ၾကည္ျပာ ေရပံုးေထာက္ကုိ ညာလက္နဲ႔ ခ်ာလပတ္လည္ေအာင္ရမ္းကာ ျပန္ေရာက္လာသည္။ သူ႔ၾကည့္ရတာ မေမာပန္း။
ကဲ..ေျပာေတာ့..ၾကည္ျပာ..
အင္း ေျပာမယ္. ဟုိေန႔တည္းက ေျပာမလုိ႔ပါ. အခ်ိန္ကမရတာ.ဟဲ့.. ငါတုိ႔ မိသားစုက ဆင္း၇ဲတယ္. အေဖ နဲ႔ အေမ ၂ ေယာက္လံုးက ေစ်းမွာ အလုပ္လုပ္တယ္။ ရတဲ့ပိုက္ဆံနဲ႔ စားေသာက္တယ္။ ငါတုိ႔ကို ေက်ာင္းထားတယ္။ အပိုေငြ သိပ္မရွိဘူးေလ။ အိမ္မွာ အားလံုး အလုပ္ကုိယ္စီ ရွိၾကတယ္။ ငါက ေသာက္ေရ သံုးေရ တာဝန္ယူရတယ္။ နိုင္ရာေပါ့ေနာ္။
အင္း.. ဆက္ေျပာ.။
နင္ျမင္တဲ့အတုိင္းပဲေလ... ဒါနဲ႔ နင္ေရာ အိမ္မွာ ဘာလုပ္လဲ ေရသယ္ရလား.။
ဟင့္အင္း. မသယ္ရပါဘူး. ငါတုိ႔အိမ္က အိမ္မွာ အဝီစိတြင္း ရွိတယ္. စက္ႏုိးလိုက္တာနဲ႔ ပိုက္က ေရထြက္လာ တယ္. ေရကန္ထဲေရာက္တယ္ေလ။ တခါတေလ အိမ္က အုတ္ကန္ေရ ေအးလုိ႔ မခ်ိဳးနိုင္ရင္ ေခ်ာင္း ထဲသြားခ်ိဳးတယ္။ လက္ျပစ္ကူးလုိ႔ရတယ္ေလ။
အင္း..အဲဒါေပါ့ .. ငါ နင္တုိ႔ ေတာရြာကို အားက်မိတာ. တုိ႔ၿမိဳ႕မွာ ေႏြရာသီဆုိ ေရရွားတယ္ဟဲ့. ဒီေန႔ ေနသာတယ္. ေနာက္ပီးေတာ့ ေမာ္တာသံ မၾကားဘူး. ၾကည့္လုိက္ ဘံုပုိင္ ေရငုတ္ကုိ.. အဲေတာ့. .ေရျပည့္ေနပီ..
အင္း ဟုတ္သားပဲ. ငါကူငယ္ေပးမယ္ေလ.
အမေလး မလုိပါဘူး. ကဲ.. ေနာက္မွ ဆက္ေျပာမယ္ေနာ္။
ဒါေနာက္ဆံုးအေခါက္ပဲ ဒီေန႔ ေရလံုေလာက္သြားၿပီ. ေရျပည့္သြားၿပီ။ ဘုိင္ဘုိင္ သူငယ္ခ်င္းေလး ။ ေတာသားေလး။
ဟင္း...... အင္းပါ အင္းပါ..
အဲဒီေန႔က ၾကည္ျပာကုိ မေၾကနပ္ဘူး။ ေျပာျပမလုိလုိနဲ႔ စကားကုိေဝွ႔ေနတယ္။ စိတ္တုိတုိနဲ႔ မလွပတဲ့ သူမ ေက်ာျပင္ကို မၾကည့္ခ်င္ေတာ့။ ေရဘံုပိုင္မွ လွည့္ထြက္ကာ အိမ္ျပန္လာခဲ့သည္။
ဆန္းဝင္း (ေက်ာက္ပန္းေတာင္း)။ (မွတ္ခ်က္ = ကၽြန္ေတာ္သည္ ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္၍ ၾကည္ျပာသည္
ကၽြန္ေတာ္၏ ဇာတ္ေကာင္ ျဖစ္ပါသည္) ။
No comments:
Post a Comment